Zwichten we opnieuw voor enkelbrekers? Of sterft de stiletto een stille dood?

De mode-industrie heeft ons een hak gezet. Net nu we gewend zijn aan het comfort van de sneaker beslisten verschillende grote ontwerpers hun visie voor volgende winter naar een ander niveau te tillen en modellen met extra hoogte onder de voet over de catwalk te sturen. Een comeback van de hak dus, maar zijn we daar wel klaar voor?

De sneaker zit in ons hart en aan onze voeten sinds ontwerpers zich zo’n tien jaar geleden meer door de straat en dus het echte leven lieten inspireren en zagen hoe ons modern nomadisch bestaan best wel wat meer comfort nodig had om ons van de crèche naar het werk naar de fitness naar de avondschool naar ‘allez toe, nog één wijntje’ en weer terug te brengen. 

Kanteling in de perceptie

De verschuiving voltrok zich niet enkel op schoenenvlak – ook kleding werd soepeler, parfums werden subtieler en make-up mocht natuurlijker – maar nergens heeft de verandering zo veel impact gehad. Waar modehuizen in het begin van de beweging nog bestaande modellen van grote sportmerken als Nike of Adidas onder hun silhouetten gingen combineren, zetten grote namen gaandeweg zelf graag hun naam onder een sneakerontwerp.

Prada, Michael Kors, Raf Simons, Louis Vuitton, ja zelfs de tekenpen van wijlen Chanel-designer Karl Lagerfeld hebben een sneaker gebaard. Dat betekende een kanteling in de perceptie: platvoets was niet meer platvloers, de sneaker werd een statussymbool. Luxesneakers met prijskaartjes die evengoed aan een comfortabele fauteuil zouden kunnen hangen, zijn geen uitzondering. Het Tripple S-model van Balenciaga, een favoriet uit het assortiment, gaat voor zo’n 800 euro over de toonbank. Vlot over de toonbank zelfs.

Total erasure

Daarom is het extra bijzonder dat onder andere net Balenciaga bij zijn presentatie van de komende herfst- en wintermode geen enkele sneaker in het assortiment heeft opgenomen. Hoge hakken en zwarte lederen schoenen dreunden over de catwalk, een zodanig opvallende beslissing dat Vogue sprak van een “total erasure” van de sneaker. 

Ook merken zoals Valentino, Givenchy, Alexander McQueen en Stella McCartney gespten de centimeters onder hun modellen. Het is op zich niet verwonderlijk dat de modewereld zichzelf heruitvindt, de vraag is of we deze keer ook zullen volgen? 

De sneakerrage betekende immers niet alleen een wijziging van garderobe, maar eveneens een wijziging van mentaliteit. Mooi zijn staat niet meer gelijk aan pijn lijden, en door de opmars van sporten als pilates en yoga is onze houding even elegant als liepen we op Louboutins.  Vandaag kun je gerust een hippe club betreden met Puma’s in plaats van pumps, en ook in chique restaurants ben je welkom met sneakers aan de voeten. 

Onderdrukking

Enkele feministen nemen de populariteit van sneakers graag op in het discours dat de ongemakkelijke hoge hakken deel uitmaakten van de onderdrukking van de vrouw, al zijn de meeste vrouwen het erover eens dat het ongemak vooral voortkomt uit de verplichting om hoge hakken te dragen. Op het filmfestival van Cannes zou die dresscode nog steeds springlevend zijn, ondanks protest van onder meer de actrices Julianne Moore en Kirsten Stewart, die een statement maakten door blootsvoets over de rode loper te schrijden. 

Ook elders moet de voetzoolrevolutie nog plaatsvinden. Deze week vroeg de Japanse Yumi Ishikawa zich af waarom vrouwen nog steeds verplicht worden hoge hakken te dragen op de werkvloer. Ze lanceerde de virale hashtag #KuToo, een woordspeling op het Japanse ‘kutsu’ (schoen) en ‘kutsuu’ (pijn), en verzamelde 20.000 handtekeningen voor haar petitie. 

Volgens Consultancy Bain &Co groeide de sneakermarkt vorig jaar wereldwijd met 17 procent tegenover 2017. Specifiek bij de dames kon een groei van 37 procent opgetekend worden, terwijl hoge hakken 11 procent verloren. 

De modewereld mag zich dan wel opmaken voor een wederopstanding van de hoge hak, de financieel directeurs van de grote huizen houden maar beter beide voeten op de grond.