“Kakkerlakken en wormen eten”: zo ziet het leven in een Thaise gevangenis eruit

Het leven in Thailand kan mooi zijn: paradijselijke stranden, lekker eten, prachtige resorts en een bruisend nachtleven. Maar je komt er beter niet terecht in de gevangenis. Dat blijkt uit getuigenissen van mensen die er zitten of gezeten hebben. Niet zelden worden gevangenen er geketend aan handen en voeten, en privacy is er onbestaande. Buitenlanders worden bovendien extra gehaat.

De Nederlander Johan Van Laarhoven zit al sinds 2014 opgesloten in ‘Bangkok Hilton’. Zo luidt de bijnaam van ‘Klong Prem’, een van de beruchtste gevangenissen in het land, dat zo ook al een slechte reputatie heeft op dat vlak. Van Laarhoven had vroeger coffeeshops in Tilburg en Den Bosch. Hij werd er miljonair mee. 

Met zijn geld trok de drugsbaron naar Thailand. Maar daar werd hij veroordeeld tot 103 jaar cel voor het ‘witwassen van miljoenen euro’s drugsgeld’. In beroep verminderde zijn straf naar 75 jaar, en via een rechter ging daar nog 25 vanaf. In de praktijk moet hij naar verwachting een 20-tal jaar in de cel blijven. Hem naar Nederland verhuizen, lijkt geen optie. Een verzoek van de ambassade om hem in Nederland te kunnen ondervragen, werd door de Thaise autoriteiten niet eens beantwoord.

“Haal mij hier weg”, smeekte Van Laarhoven in april nog in een brief aan de Nederlandse regering. In 2016 richtte hij zich ook al eens tot koning Willem-Alexander. “Bevrijd me uit deze hel, klonk het toen.” 

“We slapen hier zonder bed of matras en we doen noodgedwongen in de cel onze behoefte”, getuigt de voormalige coffeeshop-uitbater. “Ik leef met dertien andere mannen in een cel van elf vierkante meter. Dat is minder dan één vierkante meter per persoon.” Overdag is het er warmer dan 40 graden. Er kruipt ongedierte over de vloer en er is veel geweld tussen gevangenen. Medische zorg is er amper.

Van Laarhoven liet ook van zich horen toen het voedselrantsoen van alle gedetineerden plots was gehalveerd. “Om toch voldoende proteïne binnen te krijgen, worden er nu kakkerlakken en wormen door het eten gemixt. Walgelijk, toch?” De gezondheid van de Nederlander wordt er niet beter op. Zo werd hij al eens in het ziekenhuis opgenomen met last van zijn hart, galblaas en rug.

Tussen 2007 en 2010 zat ook de Britse bokser Billy Moore in een Thaise cel. Hij schreef er een boek over, ‘A Prayer Before Dawn’, dat later verfilmd werd. Ook hij belandde voor drugsfeiten in de Klong Prem-gevangenis. Hij beschrijft het als een barbaarse wereld. “Mijn allereerste nacht sliep ik in een kooi met 70 Thaise moordenaars en verkrachters, naast het lichaam van een man die de dag voordien gestorven was.”

Ook zijn verblijf werd gekenmerkt door overbevolking, te weinig eten en drinkbaar water, gebrekkig of onbestaand sanitair, mishandeling en weinig of geen medische begeleiding.