Direct naar artikelinhoud
ECR-fractie

Rechts, rechtser en extreemrechts: dit worden de Europese fractiegenoten van Geert Bourgeois

Steve Bannon naast Giorgia Meloni, de kopvrouw van Fratelli d’Italia, in september 2018.Beeld REUTERS

Na lang aarzelen blijft de N-VA dan toch trouw aan de ECR-fractie. Een Europese familie waarin, om de woorden van Geert Bourgeois te parafraseren, nogal wat zatte nonkels en tantes rondlopen. De Morgen gaat het rijtje af.

Recht en Rechtvaardigheid (Polen - 26 zetels):

De Poolse regeringspartij Recht en Rechtvaardigheid is de drijvende kracht achter de ECR, voluit de European Conservatives and Reformists. 

De partij levert bijna de helft van de zetels voor de fractie in het Europees halfrond (26 van de 64). Recht en Rechtvaardigheid is echter omstreden. De Europese Commissie beschuldigt de nationalistisch-conservatieve partij ervan dat ze de Poolse rechtsstaat systematisch ondergraaft. De pers wordt aan de ketting gelegd, het gerechtsapparaat staat onder curatele.

In de zomer van 2018 stuurde de Poolse regering bijvoorbeeld een groot deel van de rechters van het Hooggerechtshof met vervroegd pensioen. Dat was nodig om justitie te moderniseren, klonk het. De maatregel werd pas teruggedraaid na zware Europese druk, waarbij ermee gedreigd werd om het Poolse stemrecht in Europa op te schorten. 

Recht en Rechtvaardigheid is intussen openlijk anti-Europees. De partij is ook tegen migranten. Die vormen een bedreiging voor de Poolse veiligheid, vooral als ze niet-christelijk zijn. “Ze brengen heel gevaarlijke ziektes mee die in Europa al lang niet meer voorkomen, allerlei parasieten en microben”, beweerde partijleider Jaroslaw Kaczynski in 2015.

Britse conservatieven (VK - 4 zetels):

De Britse conservatieven vormden traditioneel de ruggengraat van de ECR. Zij waren ook de reden waarom de N-VA in 2014 naar deze fractie verhuisde. De spectaculaire nederlaag van de Tory’s bij de verkiezingen in mei en hun nakende vertrek uit het Europese halfrond omwille van de brexit maakt echter dat ze hun leidersrol zijn kwijtgespeeld.

Fratelli d’Italia (Italië - 5 zetels):

De ‘Broeders van Italië’ zijn voortaan het tweede grootste lid van de ECR – na Recht en Rechtvaardigheid. Deze partij ontstond in 2012, als een extreemrechtse afscheuring van de partij van voormalig premier Silvio Berlusconi. 

Het belangrijkste Europese programmapunt van de Fratelli d’Italia is de inperking van de Europese slagkracht. De partij verzet zich naar eigen zeggen tegen de willekeur van de Europese instellingen, technocraten en ambtenaren.

Fratelli d’Italia is een extreemrechtse partij pur sang. Op een partijdag in september 2018 was Steve Bannon, de alt-right strateeg van Donald Trump, de eregast van Giorgia Meloni, de kopvrouw van Fratelli d’Italia. Bannon bepleitte er in een speech een “populistische opstand in Europa”. Caio Giulio Cesare Mussolini, de achterkleinzoon van dictator Benito Mussolini, was een van de Europese kandidaten van de Fratelli d’Italia. Hij raakte uiteindelijk niet verkozen.

Zweden Democraten (Zweden - 3 zetels):

Zweden Democraten is een rechts-nationalistische partij die de afgelopen jaren sterk aan populariteit won in Zweden dankzij keiharde taal tegen alles wat met immigratie, integratie en de linkse politiek te maken heeft.

De partij is van oorsprong neonazistisch. Ze werd in 1988 opgericht door onder anderen Leif Ericsson en Anders Klarström. Beide politici waren voorheen actief in de neonazibeweging in Zweden. Na de eeuwwisseling nam huidig voorman Jimmie Åkesson afstand van dit verleden – waarop de echte doorbraak volgde. Åkesson wil dat Zweden de Europese Unie verlaat. Hij bepleit ook een stop op de opname van asielzoekers van buiten Scandinavië. Hij eist dat Zweden alleen nog asielzoekers uit buurlanden opneemt. Stel dat Denemarken in oorlog raakt, dan zijn de Denen welkom.

De Zweden Democraten maken sinds juli 2018 deel uit van de Europese conservatieven. De N-VA stemde toen tegen.

Forum voor Democratie (Nederland - 3 zetels):

De partij van Thierry Baudet, die voormalig LDD-politicus Derk Jan Eppink uitspeelt in Europa, is een nieuw lid.

Baudet is naar eigen zeggen “tegen de EU, tegen de interne markt, tegen de open grenzen, tegen de euro, tegen het hele ding”. Hij droomt dan ook al luidop van een grote eurokritische tegenbeweging. “Tot nu toe waren de eurosceptische krachten in Brussel hopeloos verdeeld. Daardoor lukte het de fanatici – zoals Guy Verhofstadt, Jean-Claude Juncker en Frans Timmermans – om steeds meer macht te centraliseren en de nationale staten te ondermijnen. Na 23 mei moeten we de handen ineen slaan en ‘blokkerende minderheden’ vormen”, vertelde Baudet in maart van dit jaar.

Vox (Spanje - 3 zetels):

Eén dag nadat de N-VA had beslist om te blijven, maakte Vox bekend dat het tot de ECR-fractie toetreedt . Als het van de Vlaams-nationalisten had afgehangen, dan was de deur gesloten gebleven voor de Spaanse extreemrechtse partij.

Vox is een partij die euthanasie een linkse uitvinding vindt. Die de bestraffing van huiselijk geweld overroepen acht. Die een gelijke verloning tussen man en vrouw onnodig vindt. En die abortus onder eender welke omstandigheid wil verbieden. Feministen heten bij Vox ‘feminazi’s’. Bovendien verzet de Spaans-unitaristen partij zich met hand en tand tegen het Catalaanse onafhankelijkheidsstreven. Een onderwerp dat uitermate gevoelig ligt bij de Vlaams-nationalisten.