Kanye West is samen met Beyoncé een van de grote uithangborden van Adidas. De samenwerkingen met dergelijke grote namen hebben de Duitse sportgigant de laatste jaren geen windeieren gelegd. Zo zag het zijn inkomsten flink stijgen en bijvoorbeeld zijn positie in de Amerikaanse sneakermarkt stijgen van 4 naar 11 procent.

Dat levert ook een aardig zakcentje op in het geval van de rapper. Zo zou Kanye vijf procent royalties krijgen op de nettowinst die Adidas maakt met zijn Yeezy-sneakers en -kleding. Verwacht wordt dat die 1,1 miljard euro zal bedragen dit jaar, wat zou betekenen dat Kanye aan het einde van 2019 naar huis gaat met een cheque van 57 miljoen euro.

Minder rooskleurig

Hoewel dat natuurlijk goed nieuws is voor Kanye (en Beyoncé), ziet het er een stuk minder rooskleurig uit voor de andere zwarte werknemers bij Adidas. Uit een rapport van The New York Times - waaruit ook bovenstaande cijfers komen - blijkt dat minder dan 4,5 procent van de werknemers in het Amerikaanse hoofdkwartier in Portland zwart is. Die kleine groep krijgt ook nog eens te maken met racisme en discriminatie en groeit amper door naar topfuncties.

Wat de zaak des te pijnlijker maakt, is dat het net zwarte supersterren en sporters zijn die Adidas groots hebben gemaakt. Want lang voor de miljoenen fans van Beyoncé en Kanye West de verkoopcijfers omhoog stuwden, was er het New Yorkse hiphoptrio Run-D.M.C., immer uitgedost in Adidastraining en Superstars-sneakers. Door het nummer ‘My Adidas’ haalden ze halfweg jaren tachtig als eerste hiphopgroep ooit een miljoenendeal binnen.

“Frustrerend”

Maar ook andere grote merken als Nike doen het niet veel beter. “Bedrijven spenderen miljarden aan marketing en reclame om Afro-Amerikaanse jongeren te verleiden, maar ze doen weinig om de bevolkingsgroep te ondersteunen”, zegt D’Wayne Edwards aan The New York Times. Hij startte in 1989 met het ontwerpen van schoenen en werkte ook bij Nike, waar hij de Air Jordan tekende. “Wat vooral frustrerend is, is dat niemand van ons op een plaats zit om dat te veranderen. Sommige bedrijven zeggen al jaren dat ze een meer diverse werkplaats willen creëren, maar de cijfers worden alleen slechter. En dat vinden ze niet eens erg.”