Al wie ooit met de wagen naar Milaan is gereden, heeft ooit voor de Sankt Gothard gestaan. Of u nam de tunnel, of u koos voor de bergpas. De renners kozen vandaag, uiteraard, voor de bergpas. Meer zelfs, de finish lag op de top van de pas, net boven de grens van de tweeduizend meter. Met daarvoor ook nog eens de beklimming van de Lukmanier wisten de renners dat er hen een heel selectieve tocht wachtte.

Acht leiders kozen voor de vlucht vooruit. Daarbij vier Zwitsers - Albasini, Frank, Morabito en Mader - aangevuld met de Nederlander Bouwman, de Colombiaan Anacona, de Pool Wisniowski en de Ethiopiër Grmay. De acht verstonden elkaar goed en fietsten al snel een bonus van meer dan drie minuten bij elkaar, wat Zwitsers kampioen Steve Morabito virtueel in de leiderstrui bracht.

In het peloton behield Ineos de controle en ook Bahrein-Merida, in dienst van Pozzovivo en Rohan Dennis, stak een tandje bij.

Sankt Gotthard

Bij het aansnijden van de slotbeklimming naar de top van de Sankt Gotthard, achtte Koen Bouwman zijn moment gekomen. Geïnspireerd door het succes van landgenoot/ploegmaat Antwan Tolhoek een dag eerder, ging de Nederlander voor zijn overgebleven vluchtgezellen uitrijden. Maar het peloton had de kloof al tot binnen de minuut gebracht en ook zijn Zwitserse vluchtmakkers wilden de Nederlander niet zomaar laten rijden.

De laatste kilometers van de beklimming, komende vanuit Ticino, kregen de renners kinderkopjes onder de wielen. Geen echte kasseien maar ook niet het vlot bollende asfalt dat de renners doorgaans gewoon zijn. Kon het Flandrien Tiesj Benoot inspireren tot het plaatsen van een versnelling of zou onze landgenoot zich tevreden stellen met het consolideren van zijn vijfde plaats in het algemeen klassement?

Vooraan had Mattias Frank intussen de rol van Bouwman overgenomen, in het peloton kreeg leider Bernal nog drie Ineos-ploegmaten om stelselmatig het tempo op te drijven. Frank zag zijn voorsprong beetje bij beetje wegsmelten en op vijf kilometer van de finish was ook hij eraan voor de moeite. Ineos bleef het tempo strak houden waardoor de kopgroep uitdunde.

De eerste aanval kwam van de Spanjaard Enric Mas. De kopman van Deceuninck - Quick Step, het nummer twee van de Vuelta van vorig jaar, liet met nog vijf kilometer te gaan zijn de groep Bernal in de steek. Met nog drie kilometer te gaan achtte de Colombiaan zelf zijn moment gekomen. Mas werd al snel bijgehaald en ter plekke gelaten. Bernal keek niet meer om en reed solo naar de ritzege, Tiesj Benoot werd knap zesde. In het klassement zakt hij wel een plaatsje maar met morgen een individuele tijdrit op het programma kan hij enkele plaatsjes winnen.

Rituitslag:

1. Egan Bernal (Col - Team Ineos)

2. Domenico Pozzivivo (Ita - Bahrain Merida) op 23”

3. Rohan Dennis (Aus - Bahrain - Merida)

4. Patrick Konrad (Oos - BORA hansgrohe) op 34”

5. Jan Hirt (Tsj - Astana)

6. Tiesj Benoot (BEL - Lotto - Soudal)

Stand:

1. Egan Bernal (Col - Team Ineos)

2. Rohan Dennis (Aus - Bahrain-Merida) op 41”

3. Patrick Conrad (Oos - BORA hansgrohe) op 1’13”

4. Domenico Pozzovivo (Ita - Bahrain - Merida) op 1’17”

5. Jan Hirt (Tsj - Astana) op 1’19”

6. Tiesj Benoot (BEL - Lotto-Soudal) z.t.