Op vijf jaar tijd steeg het cijfer van 668 tot maar liefst 891. Daardoor studeren er ook meer leerlingen af. Bij de volwassenen gaat het dit jaar om bijna 20 leden, een verdrievoudiging in vergelijking met 2017 – 2018. “De academie brengt mensen met heel verschillende achtergronden en opvattingen op een prachtige manier samen”, klinkt het.

De stijgende populariteit van de stedelijke academie is vooral duidelijk bij leerlingen van 6 tot 12 jaar. Bij de volwassenen verloopt de aangroei minder snel, maar toch gestaag. Ook volgend jaar zet de tendens zich voort en verwacht men opnieuw een grote groep afstuderenden.

Voor directrice Annick Schoemans zijn er meerdere verklaringen voor het succes van de Academie voor Beeld: “Ten eerste willen wij voortdurend kwaliteit brengen. Onze permanente verhuis naar De Wandeling speelt uiteraard ook een rol. We voeren veel promotie om ons aanbod onder de aandacht te brengen. Volgend jaar breiden we onze werking uit met een bijkomende klas in onder meer Mopertingen en Schoonbeek. Tenslotte blijkt de opstart van een opleiding Specialisatie in de ateliers Schilderkunst, Keramiek en Grafiekkunst een schot in de roos.”

Karin Enis (r.) schreef zich enkele jaren geleden impulsief in voor de richting Tekenkunst: “Ik had sinds de middelbare school geen potlood meer vastgehad. Op weg naar de tandarts zag ik reclame hangen voor de academie. Ik had die periode nood om mijn gedachten te verzetten en dus hakte ik de knoop zonder meer door. Ik kijk met veel plezier terug op mijn opleiding. Door te tekenen werd mijn zelfvertrouwen sterker. Ik ontdekte het belang van observeren, licht en kleuren. Ik verheug me alvast op mijn specialisatie in de Tekenkunst.”

Liesbeth Sevenich (m.) koos eveneens voor het atelier Tekenkunst: “Toen ik de eindtentoonstelling bezocht van de leerlingen die destijds afstudeerden, wist ik: 'Dit wil ik ook doen.' Leerkracht Francis Berden heeft ons ‘out of the box’ doen denken. Een stilleven hoeft niet altijd uit een boeketje bloemen te bestaan. Een gevulde boodschappenkar kan minstens zo interessant zijn. Ook mooi: tussen de cursisten ontstonden hechte vriendschappen. Bijleren kan altijd, dus stoppen is voor mij nog niet aan de orde.”

Zes jaar geleden wisselde Jannie Nijssen (l.) het hobbyvoetbal in voor het atelier Schilderkunst: “De eerste jaren leerden we via diverse opdrachten alle aspecten van schilderkunst doorgronden. Vanaf het vierde jaar was er meer ruimte voor eigen emoties en stijl. Enkele van mijn werken werden geselecteerd voor expo’s van Limburgse academies en door Martin’s Rentmeesterij in Rijkhoven. Ik heb zeker zin om artistiek actief te blijven. Wordt het een specialisatie Schilderkunst of een overstap naar het projectatelier MoAt? Na de zomervakantie hak ik de knoop door.”

Van jongs af zijn Maria en Josée Vandebroek creatief bezig. Toen er meer ruimte vrijkwam in hun levens schreven zij zich in voor de richting Grafiek. Maria (2de v.l.): “Mijn culturele interesse barstte los toen ik achttien was tijdens een reis naar Rome. Met grafiek bezig zijn, leerde me geduld en volharding. Het contact met de docent en de medestudenten is heel aangenaam. De bezoeken aan musea en kunstreizen zijn telkens weer genieten voor de hele groep. De opleiding doet me altijd en overal het artistieke bewonderen. Ik wil graag nog twee jaar specialisatie volgen.”

“Het leerproces verloopt met vallen en opstaan”, aldus Josée Vandebroek (2de v.r.). “Dat werkt stimulerend. Ik heb geleerd anders en beter om me heen te kijken. Mijn werken zijn niet commercieel, maar dat waren die van Van Gogh evenmin, tenminste tijdens zijn leven (lacht). Het belangrijkste is dat ik me op de academie enorm amuseer met mensen die dezelfde creatieve passie delen.”

Foto: Thomas Baerten