Op het eerste gezicht: “Deze man heeft geen cadeaus van het leven gekregen”

Caroline (22): “Dit lijkt me een man die geen cadeaus van het leven gekregen heeft, maar ondanks alles toch positief gebleven is: je ziet aan zijn glimlach dat hij van elke dag het beste probeert te maken. Hij lijkt me dan ook een fijne gesprekspartner voor wat small talk op de bus of trein, want levenswijsheid heeft hij volgens mij te over. En hij is een dierenliefhebber, iets waarmee je bij mij altijd punten scoort. Duidelijk een onafscheidelijk duo, die twee daar op dat bankje. Volgens mij is zijn compagnon een asielhondje dat bij hem een gouden mandje kreeg. Als hij niet met zijn levensgezel aan het wandelen is, vertoeft hij in een volks café. Niet dat hij veel drinkt: het lijkt me gewoon een man die leeft voor de gezelligheid en altijd een goed verhaal te vertellen heeft. Vroeger was hij een arbeider, een echte stielman. Maar ik gok dat hij daarmee is moeten stoppen omwille van zijn been, waardoor hij momenteel deeltijds werkt in een administratieve job. Volgens mij is hij een rasechte Gentenaar die met een dik accent spreekt en een tikje chauvinistisch is, maar verloren gelopen toeristen elke keer weer vriendelijk en geduldig de weg wijst. En ze als tip meegeeft dat ze zijn stamcafé eens een bezoekje moeten brengen.”

Matthias (36): “Het eerste wat me opvalt aan deze man is zijn brede glimlach. Hij staat volgens mij echt vrolijk in het leven. Natuurlijk valt er ook niet naast zijn beperking te kijken, maar het is duidelijk dat hij zich daar niet al te veel van aantrekt. In plaats van ze te verstoppen toont hij openlijk dat hij een prothese heeft en dat vind ik echt top. Naar de reden waarom is het natuurlijk gissen, maar iets doet me vermoeden dat hij zijn been verloor aan een ziekte. Suikerziekte misschien? Hij lijkt me ook een creatieve kerel. Iemand die gespecialiseerd is in pottenbakken. Dat hij een dierenvriend is hoeft natuurlijk geen uitleg. Tot slot denk ik ook dat deze man ervan houdt om in de buitenlucht te vertoeven.”

Sarah (43): “Je kan er geen doekjes omwinden: hij heeft een geamputeerd been. Maar hij toont dat ook, dus ik ga ervan uit dat hij zich er niet om schaamt. Goed zo! Dat is een teken dat hij positief in het leven staat. Hij lijkt me ook iemand met een boodschap. ‘Ja, ik heb al tegenslagen meegemaakt, maar ik laat me er niet door vellen.’ Hij lijkt me dan ook eerlijk en recht voor zijn raap. Het ‘what you see is what you get’-type. Verder werkt deze man in de sociale sector. Mogelijks als begeleider bij een OCMW. Én hij is overduidelijk een dierenvriend.” 

Allen (49) komt uit Gent en werkt als fotograaf. 

“Het klopt dat ik al heel wat uitdagingen en tegenslagen gekend heb. Ik heb 12 jaar gevochten om m’n been te behouden en te redden. Helaas. Omdat een ziekenhuisbacterie lelijk heeft huisgehouden in mijn lichaam, was er uiteindelijk geen andere oplossing dan een amputatie. Met mijn glimlach probeer ik dat te verstoppen. ‘Na iedere negatieve ervaring volgt een positieve’, is mijn leuze. Ik toon inderdaad mijn prothese. Maar ik doe dat vooral voor mijn eigen veiligheid. Veel mensen kijken maar oppervlakkig om zich heen. Ze zijn het nu eenmaal niet gewoon dat dit bij het leven hoort. Als je m’n prothese ziet, zijn mensen alerter en kijken ze uit hun doppen. Dat is vooral belangrijk als ik het openbaar vervoer neem.” 

“Caroline heeft gelijk: ik ben geboren in Gent. Maar mijn hondje, Louise, was de hond van mijn zus, die overleden is. Mocht mijn zus haar niet in huis genomen hebben, was ze in het asiel geëindigd. Je kan dus wel stellen dat Louise ook een hobbelig parcours achter de rug heeft.” 

“Grappig dat Matthias vermoedt dat ik een pottenbakker ben. Normaal gezien ging ik een maand geleden aan een cursus beginnen. Jammer genoeg ben ik zwaar gevallen en heb ik een zenuw in mijn schouder die niet meer functioneert. Het gevolg: ik kan mijn rechterarm niet meer goed gebruiken. De cursus staat dus even on hold. Van opleiding ben ik fotograaf. Ik heb een tijdje voor de pers gewerkt, nadien voor uitgeverijen. Je kan me dus gerust een creatieve ziel noemen, in de zin dat ik van vrijheid houd om te kunnen doen wat ik écht wil in het leven.”

“Sarah heeft gelijk: what you see is what you get! Maar die houding wordt niet altijd in dank genomen. Als mensen niet openstaan voor een andere mening, geeft dat gegarandeerd gekletter. Nadien begrijpen ze het vaak wel. Maar ik ben daar heel strikt in: onrechtvaardigheid kan en mag niet.”

Benieuwd naar de andere foto’s? Hier kan je die van week 1, week 2, week 3, week 4, week 5, week 6, week 7, week 8, week 9, week 10 en week 11 checken.