Waarom Wouter Beke wel minister én parlementslid mag zijn

© Belga

Burgemeester, partijvoorzitter, onderhandelaar, ­federaal minister van Werk en Economie en Kamerlid. Geen enkele politicus rijgt zoveel belangrijke functies aan elkaar als Wouter Beke (CD&V). Vooral de combinatie van de laatste twee mandaten valt op.

Jan-Frederik Abbeloos

Want Beke wordt zo lid van de uitvoerende én de wetgevende macht. In de Kamer dient Beke-het parlementslid de wandel van Beke-de minister te controleren. Dat vloekt met de scheiding der machten.

In normale omstandigheden kan dat niet. Maar aangezien de regering in lopende zaken is, kan het wel. Zo schrijft de Wet houdende vaststelling van de onverenigbaarheden en ontzeggingen uit 1931 het voor. Leden van een ontslagnemende regering kunnen zetelen in een nieuw samengesteld parlement – ook in het Vlaams Parlement.

Ook wie nog nieuw in zo’n ontslagnemende regering komt, brengt geen stoelendans op gang. Zo bleef ook Catherine Fonck in 2014 Kamerlid toen ze in de ontslagnemende regering-Di Rupo staatssecretaris werd. Op Pieter De Crem (CD&V), Philippe De Backer (Open VLD) en François Bellot (MR) na zit trouwens de voltallige afscheidnemende regering-Michel in de Kamer.

Op de winkel letten

Die regering in lopende zaken mag alleen op de winkel letten, zoals dat heet, en louter nog routineklussen of dringende aangelegenheden klaren. In alle andere gevallen is de Kamer aan zet – waar de huidige federale coalitie geen meerderheid heeft.

De tijdelijke combinatie van wetgever en minister duurt slechts tot er een nieuwe regering komt. Alleen kan die nieuwe, volwaardige regering, best nog lang op zich laten wachten. In afwachting ontstaan er opmerkelijke situaties. Zo zetelt minister van Begroting ­Sophie Wilmès (MR) voortaan in de commissie Financiën en Begroting. Ze zal dus zelf moeten controleren of ze de vinger op de knip houdt in lopende zaken. ‘Een curieuze zaak’, liet N-VA-fractieleider Peter De Roover zich donderdag al ontvallen. Ook bij de Vlaamse coalitiepartners valt te horen dat de keuze wat vreemd overkomt.