Honda's elektrische knuffelbeertje rijdt zoals hij eruit ziet

Honda vindt alles belangrijk aan de nieuwe Honda E, behalve de prijs. Dat is dan ook zo’n beetje het enige wat we nog niet weten na een eerste kennismaking op het Duitse testcircuit van het Japanse merk. Feit is dat het nieuwste model alleen al op basis van zijn uiterlijk hebberig maakt.  Maar waar komt die aantrekkingskracht precies vandaan? Volgens Honda is het vooral zijn guitige voorzijde, die doet denken aan de eerste generatie Honda Civic uit de jaren zeventig. De koplampen kijken lief en enigszins hulpeloos de wereld in en het grote glasoppervlak en de ietwat koddige proporties doen de rest.

De lijnen van het productiemodel zijn wel wat minder radicaal dan die van de eerder getoonde conceptcar. Dat was namelijk een driedeurs met brede wielen en een bredere carrosserie. Officieel is de auto waar we vandaag mee rijden nog steeds een prototype, maar Honda verzekert ons dat de auto alleen op microniveau nog wijzigingen ondergaat. Een knopje of een bepaalde bekleding wellicht, maar zeker geen grote zaken. En dus wordt de Honda E een vijfzitter met achterbank, vier deuren, verzonken handgrepen en iets kleinere wieltjes dan gehoopt. Camera’s die de buitenspiegels vervangen – net zoals bij de Audi e-Tron - zijn zonder meerprijs leverbaar.

Het interieur oogt warm en retro en zeer ‘premium’. De gebruikte materialen zijn van topkwaliteit, alles ziet eruit alsof het eeuwen mee kan en door het vele houtfineer ontstaat een fijne ambiance. Honda’s doel was om een lounge-achtige sfeer te creëren. De stoelen zijn gemaakt van gerecycleerd polyester en we zien veel schermen. Er is een scherm voor alle gebruikelijke instrumenten (snelheidsmeter, toerenteller etc.), een scherm als binnenspiegel, schermen voor de buitencamera’s en twee grote 12 inch-touchscreens in het midden die met elkaar verbonden zijn. Passagiers kunnen hier dingen opzoeken of aanpassen en dan doorschuiven naar de bestuurderskant.

Alleen al uit de compacte afmetingen blijkt dat dit model speciaal is ontwikkeld voor verstedelijkte gebieden. De Honda is slechts 3,90 meter lang, 1,57 meter breed en 1,51 meter hoog. Achterin blijkt de hoofd- en beenruimte beperkt. Ook qua bagageruimte is deze auto beperkt. Onder de voorklep kun je niets kwijt en de kofferbak houdt ook al niet over.

Op de testbaan mogen we welgeteld twintig minuten lang rondrijden met Honda’s nieuwste aanwinst. Voorin zit je prima, zo blijkt. Vrij rechtop, maar comfortabel en het zicht rondom is goed. De camera-buitenspiegels wennen snel. Dit in tegenstelling tot die van de e-Tron. Het geheim zit ‘m in het feit dat je de camera’s bij de Honda niet ziet zitten, zodat je er ook niet naar wilt kijken. Daardoor worden je ogen automatisch naar de displays getrokken die in de hoeken van het dashboard zijn gemonteerd.

Doordat de elektronische buitenspiegels kleiner zijn dan standaard spiegels, vangen ze volgens Honda minder wind, wat leidt tot een nog vrij forse 3,8 procent minder luchtweerstand en dus tot een grotere actieradius en minder windgeruis. Ook de binnenspiegel kan digitaal beeld leveren, maar hier is het lastiger focussen dan bij een ‘echte’ binnenspiegel. Bijkomend probleem van de Honda is dat het beeld ook bij digitale weergave nog teveel spiegelt.

Wanneer we de motor hebben gestart, is het een kwestie van de knop ‘D’ in de middenconsole indrukken en het ‘stroompedaal’ intrappen. Meteen suist de Honda weg. Niet zo indrukwekkend snel als een Tesla of Jaguar i-Pace, maar toch overtuigend vlot. Het enige dat je hoort is een vrolijke zoemtoon, die langzaam in toonhoogte stijgt. Even later rijden we met een vaart van 70 km/u op een bocht af. Het rempedaal voelt prima aan en brengt de auto snel tot stilstand. In de bocht blijft de Honda mooi vlak, een gevolg van de 50/50 gewichtsverdeling en de onder de vloer geplaatste accupakketten van Panasonic.

De motor zit achterin, maar het gewicht daarvan voel je niet. Wel vergroot de achterwielaandrijving het sportieve gevoel. Slap is de door Honda gebouwde elektromotor niet: met een vermogen van 150 pk en een trekkracht van 300 Newtonmeter bewegen we ons meer dan vlot over de testbaan. De 1.500 kilo wegende Honda E accelereert in minder dan acht seconden van 0 naar 100 km/u en zijn topsnelheid bedraagt 145 km/u. Die top is overigens elektronisch begrensd, want harder is nergens voor nodig, aldus de Japanners.

Helemaal leuk wordt het wanneer we de draaicirkel uitproberen. Doordat de wielen niet worden gehinderd door aandrijfassen of motordelen, kunnen ze tot 45 graden uitslaan. Daardoor blijven de achterwielen nagenoeg op hun plek en draait de Honda bijna om zijn as. De draaicirkel is met 4,3 meter op het niveau van een Smart, wat zeer handig is in de stad. Ook leuk is het om de auto met één pedaal voort te bewegen. Gas loslaten is afremmen, nog meer loslaten is nog meer remmen en wanneer je je voet van het pedaal haalt, remt de auto uit alle macht tot ‘ie stilstaat. Achter het stuur zitten flippers waarmee je de mate van regeneratie (het winnen van energie uit de remkracht) kunt reguleren.

Het accupakket van de E kan voor 80 procent worden opgeladen in een half uur tijd. Aangezien het formaat 35,5 kWh is, heb je dan een laadsnelheid van 56,8 kW nodig. Dat maakt de wagen geschikt voor snelladen tot 100 kW. Met een volle accu komt de auto ‘meer dan 200 kilometer ver’, aldus Honda.

De Honda E wordt officieel onthuld tijdens het Autosalon van Frankfurt. Honda Belgium zegt op haar website dat het reserveren binnenkort van start gaat. De grote vraag is natuurlijk hoeveel hij gaat kosten. Naar verluidt zou de prijs weleens boven de 40.000 euro uit kunnen komen. Daarmee prijst Honda zich ogenschijnlijk uit de markt met concurrenten als de veel ruimere Hyundai Kona en Kia e-Niro, die 450 kilometer ver komen en ook rond de 40.000 kosten. Maar Honda is niet bang voor de Koreanen. “Wat heb je aan zoveel rijbereik in een stadsauto? Wij gaan voor luxe, beleving, premium-kwaliteit en karakter, niet voor de laagste prijs”, aldus de zelfverzekerde ontwikkelingschef van de Honda E. “We maken een auto die je graag wilt hebben en die kopers kijken niet op duizend euro.”