Alle bordelen dicht of net méér bordelen: Amsterdam bekijkt 4 pistes om raamprostitutie anders te organiseren

Ze zijn waarschijnlijk de beroemdste hoerenbuurt van de wereld: de Wallen in het centrum van Amsterdam in Nederland. Tegelijk zijn ze al jaren een groot vraagstuk voor het stadsbestuur omdat ze veel overlast met zich meebrengen. Zo trekken ze jaarlijks miljoenen toeristen aan die niet altijd evenveel respect tonen voor de sekswerkers achter de ramen.

Verschillende burgemeesters hebben hun tanden al stuk gebeten op het probleem. De huidige burgemeester Femke Halsema doet nu een nieuwe poging om het aan te pakken en legt liefst 4 mogelijke scenario's op tafel waarover de gemeenteraad zich moet buigen:

1. De gordijnen van alle raambordelen moeten dicht. Op die manier zijn de sekswerkers niet langer zichtbaar op straat en zijn ze voor toeristen minder interessant.
2. Een deel van de raambordelen in de binnenstad moet dicht.
3. Alle bordelen binnen de Wallen moeten dicht. Elders in de stad komen dan wel nieuwe werkplekken voor de sekswerkers, mogelijk een "prostitutiehotel".
4. De binnenstad moet net méér raambordelen krijgen. Die moeten sekswerkers zonder vergunning die nu buiten het oog van de overheid werken aantrekken. Dit scenario zou wel meer toeristen aantrekken. 

Is (raam)bordelen sluiten een goeie oplossing? "Het hangt er vanaf welk probleem het stadsbestuur wil aanpakken", zegt Stef Adriaenssens in "De wereld vandaag" op Radio 1. Hij is professor in de sociologie verbonden aan de KU Leuven.

Beluister hieronder het gesprek met Stef Adriaenssens in "De wereld vandaag" op Radio 1:

"Nu worden verschillende problemen aangehaald: aan de ene kant mensenhandel en uitbuiting, aan de andere kant overlast door toeristen. Dat zijn heel verschillende dingen. Over toeristen kan ik niet veel zeggen. Wat mensenhandel betreft, is de kans klein dat raamprostitutie verbieden die kan uitroeien."

"Al verschillende decennia neemt het aandeel van zichtbare prostitutie af in de markt. Minder zichtbare prostitutie neemt die markt steeds meer in. Het gaat dan om zaken als privéprostitutie of escort. Op zich is dat niet per definitie ondergronds, in België noch Nederland. Voor politie en andere overheden is het wel minder makkelijk om op te volgen net omdat het minder zichtbaar is."

"Hoe meer ik prostitutie bestudeer, hoe minder zeker ik ben van de oplossingen. Het is belangrijk om goed te weten wat zich in de markt afspeelt. Uit onderzoek in het buitenland blijkt bijvoorbeeld dat sekswerkers meer autonomie geven tot veiligere werkomstandigheden leidt. Dat is natuurlijk nog iets anders dan gedwongen prostitutie of mensenhandel."

"Het is een ouder beleid in Amsterdam om het aantal raambordelen in te perken. Daarvoor kunnen legitieme redenen bestaan. Zo lees ik in de pers dat het de overlast door toeristen kan indijken. Stellen dat het een element in de strijd tegen mensenhandel is, lijkt me evenwel over het paard getild."

"In België verschilt het prostitutiebeleid van stad tot stad. Onze wetgeving is ook strenger. Als we die naar de letter zouden volgen, dan kunnen lokale overheden eigenlijk niet zoveel regelen. Daarover bestaat veel discussie onder juristen."

"Luik voert een erg beperkend beleid. Daar zijn recent een aantal raambordelen gesloten. Antwerpen heeft dan weer een minder of meer eigen model ontwikkeld waarbij op een kleinere ruimte raamprostitutie mogelijk is, maar die is dan wel goed gereguleerd."

Bekijk het verslag uit "Het Journaal" hier: