Ontgoocheling is groot bij Cats: “Even bekomen van deze tik”

Bedrukte gezichten daarnet bij de Belgian Cats in de Stark Arena in Belgrado. De zege lag voor het grijpen voor de Belgen en toch grepen ze er in de verlengingen nog naast. Een vermijdbare overtime want vijftien seconden voor het einde stonden de Belgen nog drie punten voor. “Het is op details aangekomen”, zuchtte spelverdeelster Julie Allemand, die voor 15 punten, 4 assists en 2 steals tekende. “Ik was er echt van overtuigd dat de zege binnen was. We moesten er alleen voor zorgen dat we geen driepunter binnen kregen. Ik zie dan Ayayi helemaal alleen staan om haar shot te nemen - een grote fout van ons. Ze mist en zij nemen de aanvallende rebound - dat hoort bij het spel. Maar dat je dan weer een shot toelaat en incasseert, dat deed pijn. We waren klaar om 40 minuten te knokken, blijkbaar geen 45. In de verlengingen waren we vermoeid en de arbiters floten niet echt in ons voordeel. Ze floten twee fouten voor Gruda die onbestaand waren. De refs hebben haar goed beschermd. Terwijl Emma er een vijfde kreeg aangesmeerd, dat is ook aangekomen bij ons. Dat zijn we niet te boven gekomen.”

Het had de Belgen al veel moeite gekost om na een desastreuze start - ze stonden in het eerste kwart op een gegeven moment 24-9 in het krijt - terug in het spoor van de Fransen te kruipen. Pas toen ze eindelijk verdedigend meer druk zetten en de rebounds namen, kregen ze de kloof gedicht. Van 27-16 na het eerste quarter ging het naar 35-32 aan de rust en 54-54 na het derde kwart. Alles was weer mogelijk. “Na die start leek het wel alsof alle druk van ons afviel”, aldus nog Allemand. “We zijn dan beginnen spelen zoals we dat kunnen, alsof we niets meer te verliezen hadden. Dat we zo snel weer de aansluiting konden maken, dat gaf vertrouwen. Als je dat eerste kwart buiten beschouwing laat, verdienden we het om te winnen. We mogen trots zijn op onze prestatie ook al zijn we daar nu niets mee - de ontgoocheling is nog groot.”

Ook kapitein Ann Wauters kwam met gemengde gevoelens van het plein. De Cats verloren en grepen naast een halve finale maar ze deden dat wel met opgeheven hoofd. “Na een slechte start vochten we keihard terug. Het was voor het team belangrijk om te tonen dat we er weer staan. Het was niet altijd even mooi maar we bleven er wel altijd in geloven. Het was misschien onze beste match op dit EK maar we konden ze niet winnen. Toch moeten we dit gevoel nu meenemen naar de match van zaterdag.”

Zaterdag tegen Hongarije staat het ticket voor het olympisch kwalificatietoernooi in februari 2020 op het spel. Wie verliest, ligt uit de olympische race en mag een kruis trekken over Tokio. “Dan wordt het weer do or die”, zei bondscoach Philip Mestdagh. “Dat is speelbaar maar we moeten het op het veld eerst ook nog doen. We weten waarom we naar hier zijn gekomen en dat is de topzes. Dat is het hoofddoel maar eerst moeten we even bekomen van deze tik. De winst lag hier voor het grijpen, maar we laten het nog schieten. De tweede helft domineren we maar in money time lijden we nog te veel balverliezen en missen we te veel vrijworpen. Dan breng je jezelf in de problemen. Als je op één minuut voor het einde drie punten voor staat, dan moet je zo’n match in je voordeel kunnen beslissen. Het was een verhaal van als en net niet, terwijl het op een EK erop moet zijn, anders ben je geen halve finale waard. Op het vorige EK viel het dubbeltje net altijd aan onze kant, nu net niet.”

Emma Meesseman, alweer getekend en gehavend door de vele fysieke contacten maar toch nog goed voor 24 punten, 4 rebounds en 4 assists, zat nog vol adrenaline, zei ze. “Als je me nu vraagt om de match terug te spelen, dan ben ik klaar om er weer veertig minuten tegenaan te gaan. Buiten die eerste zeven minuten speelden we een goede match. We toonden veel vechtlust en ook de speelsters die van de bank kwamen, deden hun job, zoals Jana Raman en Kyara Linskens - zonder haar waren er geen verlengingen. Ik ben teleurgesteld maar toch ook trots op ons team, we bewezen dat de Belgen er nog altijd staan en dat er een reden is waarom we op dit EK zijn.”

Voor de Belgen is de nederlaag een gemiste kans. In de halve finale stond namelijk Groot-Brittannië klaar, een haalbare kaart, en lag de weg naar de finale en een medaille breed open. Meesseman: “Natuurlijk zal dit altijd steken. We moeten er maar voor zorgen dat we de topzes halen, dan zal het minder pijn doen. Dat was altijd het hoofddoel en daar gaan we voor. Zaterdag wordt de belangrijkste match van het toernooi. Al ligt Hongarije ons wel niet.” Allemand: “Zaterdag wordt als een finale voor ons omdat er veel op het spel staat. Hongarije wil dat ticket voor het olympisch kwalificatietoernooi even hard als wij. Het zal er heel hard en intens aan toe gaan.”

“Die wedstrijd wordt misschien wel de belangrijkste uit de geschiedenis van het Belgische basketbal”, zei Wauters nog, die er in 2007 al eens dicht bij een olympische kwalificatie was. “Het zal geen makkelijke opgave worden maar ik heb er vertrouwen in, zeker als we spelen zoals vandaag. Er zat meer in maar we gaven echt blijk van karakter. We zagen terug het België van de voorbije twee jaren en dat is erg belangrijk. We moeten nu goed recupereren en ons goed voorbereiden om die topzes te halen.”

Jana Raman, die de Cats een tweede adem gaf met haar verdedigende inbreng en ook 10 punten voor haar rekening nam, wees naar de slechte start van de Belgen. “Het heeft ons veel krachten gekost om terug in de match te komen, wat we misschien bekopen bij het nemen van de vrijworpen of bij het missen van de rebound wanneer de Fransen die eerste driepunter ernaast smeten. We weten dat onze basisspeelsters al veel minuten op de teller hebben. Ook dat breekt ons zuur op in de verlengingen, net als de twee denkbeeldige fouten die Emma krijgt, waardoor ze met vijf fouten naar de kant moest.”