Direct naar artikelinhoud
Kanker

Wellness voor kankerpatiënten: ‘Door deze massage vind ik voldoende rust om het leven los te laten’

Borstkankerpatiënte Berlinda Van Maerrem (52) krijgt een massage en gelaatsverzorging van An Rogiers.Beeld Photonews

‘Een vrouw met borstkanker die ik een massage gaf, vertelde dat ze door de massage genoeg rust vond om het leven los te laten’, zegt An Rogiers van het UZ Gent. Daar zijn twee nieuwe ruimtes ingericht waar kankerpatiënten een massage, ­manicure of gelaatsverzorging krijgen.

Voordien gebeurde dat ook al, maar dan aan bed bij de patiënt of in de wellnessruimte van het Kankercentrum. De nieuwe kamers kwamen tot stand dankzij de financiële steun van de Stichting tegen Kanker en de vzw Morelgemvrienden. Patiënten kunnen de wellnessruimtes nu beter bereiken: ze liggen dicht bij de dag- en polikliniek. Patiënten kunnen er even helemaal tot rust komen met een zacht muziekje op de achtergrond. De prachtige foto van de zee en de duinen vult bijna de hele muur.

Er is een vitrine waar pruiken, sjaaltjes en beha’s tentoongesteld worden. “Zo zien de mensen wat er allemaal mogelijk is, vertelt coördinator An Rogiers (45), die samenwerkt met vijf vrijwilligers. “De stap naar een pruikenwinkel is dikwijls heel moeilijk, ik kan hen adressen bezorgen in hun buurt.”

Speciaal voor kankerpatiënten

Massages worden het meest gevraagd. “Wij geven massages speciaal ontwikkeld voor kankerpatiënten. Het is een heel zachte, langzame massagetechniek. We spelen met de magie van de aanraking. Als iemand ziek is, worden aanrakingen vaak geschuwd. Door de vele medische behandelingen herkennen mensen soms hun lichaam niet meer, ze zijn er wat vies van geworden. Nadien vertellen ze dat hun lichaam weer van hen is.”

Berlinda Van Maerrem (52) is het helemaal met haar eens. De vrouw strijdt tegen niet-terminale borstkanker en krijgt al voor de tweede keer een massage en een gelaatsverzorging van An: “Als je ziek bent, ben je de controle over je lichaam kwijt. De wetenschap neemt je lichaam over. Ik heb de diagnose op 17 december gekregen. Het is al heel zwaar geweest. Er komt heel veel op je af. Ik ben blij dat mijn schoondochter elke keer mee gegaan is naar het ziekenhuis, want toen ik thuiskwam, was ik al voor de helft vergeten van wat gezegd was. Er gaat zoveel door je heen als je kanker hebt. Dan ben je blij dat je familie en vrienden hebt die je steunen. Anders ga je eronder door.”

Oma krijgt massage

Berlinda is altijd heel open geweest over haar ziekte. Ze post bijna alles wat er tijdens de behandeling gebeurt op Facebook: “Ook met Miley, het zesjarig dochtertje van mijn zoon, heb ik heel open over mijn borstkanker gepraat. Ik heb telkens foto’s genomen van de machines en de medicatie die ik moest nemen. Ik heb haar alles getoond en uitgelegd. Toen ik een amputatie had ondergaan, vroeg ze me: ‘Nana, mag ik dat eens zien?’ Haar reactie was heel gewoon: ‘Ah, oké.’ Voor haar is het eigenlijk een beetje normaal.” Ook nu oma voor de tweede keer een massage krijgt, is Miley erbij. Eerst zit ze braafjes in de zetel met haar tablet te spelen, maar dan gaat ze naar de massagetafel om even oma’s hand vast te houden. “De massages zijn heerlijk. Vorige keer ben ik bijna in slaap gevallen”, bekent Van Maerrem.

An Rogiers: “Ik vind het fantastisch om te doen. Je krijgt zo veel erkenning voor het simpele dat je doet. Ik heb een opleiding TEW, maar heb me omgeschoold tot schoonheids­specialiste met specialisatie ‘verzorging kankerpatiënten’.”

Spanning glijdt weg

Eigenlijk kon Rogiers aan de slag als zelfstandige, maar ze zou het niet over haar hart krijgen geld te vragen van mensen die het emotioneel en financieel al zo moeilijk hebben. “Daarom ben ik in het UZ Gent aan de slag gegaan als vrijwilliger en sinds begin dit jaar ben ik vast in dienst als coördinator. Als ik mensen een massage geef, voel ik in het begin heel veel spanning. Maar na enkele minuten voel je dat alle spanning en alle stress uit het lichaam wegglijdt. Voor mij is dat het meest magische moment, het moment waarop ik voel dat de patiënt tot rust komt. En dat gebeurt enkel door een simpele aanraking van mijn handen. Dat is wonderbaarlijk.”