Van Avermaet pakt eerste bolletjestrui: “Dankzij koning Filip”

Van Avermaet moest eens goed lachen. Ja, hij had de voorbije dagen niet de waarheid verteld. “Toen de Tour in oktober in Parijs werd gepresenteerd, wist ik al dat ik voor de bollentrui wilde gaan”, vertelde hij. “Maar ik wilde daar niet te veel spel van maken. Want hoe meer je dat zegt, hoe meer mensen dat overnemen en dat was zeker niet de bedoeling. Ik wilde geen slapende honden wakker maken.”

De vragen die hij kreeg over de bergtrui probeerde hij daarom zo snel mogelijk af te wimpelen. “Jullie moesten zwijgen en kalm zijn”, grinnikte hij. “Want jullie bleven maar vragen naar die bollentrui. Dat was niet de bedoeling.”

Van Avermaet wilde die trui absoluut voor zichzelf. “Dit is de enige keer in mijn carrière dat de Tour op de Muur passeert, dus het zou stom geweest zijn om hier niets te proberen. Ik vond het ook nodig dat een Belg die trui pakte. Het was de eerste keer dat ik het reglement bestudeerd heb om te weten hoe het zat met die bergpunten.”

Op de Muur (derde categorie) waren twee punten en één punt te verdienen, op de Bosberg (vierde categorie) lag er ook een puntje. Maar de Muur gaf dus de doorslag. “Het heeft wat krachten gekost, maar het was de moeite waard”, oordeelde de kopman van CCC. “In de sprint ging het sowieso moeilijk zijn voor mij, ik denk dat ik de juiste keuze heb gemaakt door vroeg in de etappe iets te proberen.”

Van Avermaet maakte daarbij handig gebruik van de omstandigheden. “Ik wist dat ik meteen mee moest zijn met de eerste vlucht”, zei hij. “Ik had het voordeel dat ik handjes moest schudden met koning Filip. Daardoor stond ik vooraan bij de start. Bedankt daarvoor, want anders ging het moeilijker geweest zijn. Daarna was het nog wringen achter de auto. Dat is niet van mijn gewoonte, maar ik wilde me deze keer niet laten doen.”

In principe zou de Oost-Vlaming de trui kunnen houden tot donderdag, de dag van de eerste bergrit naar La Planche des Belles Filles. Maar dat hoeft niet. “De trui houden is geen doel, en dat is echt niet gelogen. Als ik daarmee begin, wordt het nog een lange Tour. Ik ga hem zeker niet hebben in Parijs. Of ik hem dan twee dagen kan dragen of acht, maakt niet zo veel uit. Ik wil vooral nog een rit proberen te winnen. Maandag naar Epernay zou al een kans kunnen zijn. Dan ga ik zeker niet mee in de ontsnapping om bergpunten te pakken (er liggen vier klimmetjes in de finale, red.). Ik kan beter wachten tot het einde, me goed proberen positioneren en dan hopelijk naar een goed resultaat sprinten.”

En ondertussen geniet hij van zijn trui. “Elke keer je op het Tourpodium staat, moet je daarvan genieten. In België is het nog net iets mooier. Zondag komt Fleur naar de start, ze zal een beetje schrikken als ze ziet welke trui papa aan heeft. Meestal ziet dat er niet uit, als ik mannen zie in de bollentrui, ik hoop dat het mij iets beter past.” (lacht) 

Dan bén je mee in de vroege vlucht en steek je één hand uit naar die zo gegeerde bolletjestrui, sluipt er toch wel een Belgische wereldtopper mee, zeker? Greg Van Avermaet dwarsboomde het plannetje van Xandro Meurisse (Wanty-Gobert). Van Avermaet pakte boven op de Muur de twee punten, Meurisse moest zich tevreden stellen met één. Op de Bosberg kwam hij wél als eerste boven, maar daar viel slechts één luttel punt te verdienen. 2-2 dus in de onderlinge stand, waarop de helling die het hoogst gequoteerd stond (Muur) de doorslag gaf.

“Zo jammer dat ik naast dat bergshirt grijp”, zuchtte Meurisse. “Ook al is het op zich geen schande dat ik het onderspit delf tegen Van Avermaet. Op zíjn terrein.” Meurisse zat op de Muur nochtans goed in het spoor van de olympische kampioen. “Beetje bij beetje versnelde hij; maar ik hield goed stand. Helaas was het té bochtig om hem nog voorbije te geraken. Maandag, in de finale van de derde rit naar Epernay, zijn opnieuw flink wat punten te rapen. Dan krijg ik een tweede kans.”