Transjongen Emile Jacobs uit ‘4eVeR’ heeft een vriendin: “Hanne aanvaardt mij volledig”

Iets meer dan een maand. Dus ja, da’s nog pril. Maar het is wel het begin van iets heel moois, daar ben ik vrij zeker van. Ik heb Hanne leren kennen via een gemeenschappelijke vriendin. Kort na mijn tv-debuut heeft ze haar stoute schoenen aangetrokken en heeft ze me een berichtje gestuurd via de sociale media. En door die vriendin zijn we dan verder beginnen afspreken. Hanne is trouwens even oud als ik.

Ja. En verder... Ik vind het mooi dat het voor haar niet alleen om het uiterlijk gaat. Het innerlijk vindt ze veel belangrijker.

Welja. We begonnen te daten, en telkens konden we urenlang met elkaar praten. Toen we nog enkel berichtjes stuurden, schreven we dat we allebei erg verlegen zijn. Maar bij onze eerste ontmoeting konden we na amper twee minuten al niet stoppen met babbelen. (lacht)

Goh... Kijk, ik ben nog onzeker over mijn lichaam, maar niet over onze relatie. Hoe cliché het ook mag klinken, er was heel rap die speciale klik tussen ons. In een relatie is vertrouwen heel belangrijk, en door die klik was er heel gauw wederzijds vertrouwen. Dat is er vanzelf gekomen, door onze gesprekken en onze leuke uitstapjes.

Absoluut! Ze heeft daar vanaf het begin op geen enkel moment een probleem mee gehad. Hanne steunt me en brengt alle begrip voor mijn situatie op. In september start ik met hormonen. Operaties zijn er helaas nog niet geweest. Maar dat zal na verloop van tijd zeker en vast gebeuren.

We praten erover, hoor. Maar we doen het heel rustig aan wat dat betreft. Zoiets mag je niet overhaasten.

Oh, we willen heel graag mama en papa worden, ja. Maar nu al concrete plannen maken, daarvoor is het nog te vroeg. We hebben het daar wel over, maar dan toekomstgericht, zie je. Het is niet omdat ik transgender ben, dat Hanne geen mama kan worden. Daar bestaan een aantal mogelijkheden voor.

Zowel mijn ouders als die van Hanne zijn blij voor ons. Ze hopen dat we gelukkig worden met elkaar. Maar dat zijn we eigenlijk al, hoor. (lachje)

Tja, dat is nog wat lastig voor hen... Ik ben daar niet kwaad om. Ik snap dat dit een heel grote stap is. Ik geef hen de tijd die ze nodig hebben. Dat komt goed, we komen er wel uit.

In de toekomst: heel graag! Eerst en vooral willen we allebei ons diploma halen. En daarna: een goeie job. Zo kunnen we sparen om te gaan samenwonen.

Ik merk dat Ketnet-kijkers echt geïnteresseerd zijn in de weg die ik nu afleg. Ik krijg berichtjes, met gerichte vragen of dingen waar ze over twijfelen. Dit wil zeggen dat het onderwerp bespreekbaar is. Ik hoop dat ik andere jongeren kan helpen. Een volgende stap is er naartoe te werken dat transgender zijn volledig aanvaard wordt. Ik ben intussen enorm blij omdat Hanne mij helemaal aanvaardt zoals ik ben.