INTERVIEW. ‘Stranger Things’-actrice Winona Ryder over haar spectaculaire comeback: “Ik ben blij dat mijn ouders mij nooit in de steek hebben gelaten”

We zagen zelden een carrière zo snel kelderen als die van Winona Ryder. De Amerikaanse actrice had het in de jaren ’90 nochtans allemaal mooi voor elkaar: een bloeiende filmcarrière dankzij het succes van ‘Beetlejuice’, ‘Heather’ en ‘Reality Bites’, high profile vriendschappen met wereldsterren als Cher en Keanu Reeves én een vurige relatie met Johnny Depp, maakte van haar één van de gelukkigste vrouwen in Hollywood. De vonk tussen Ryder en Depp sloeg in 1989 over op de première van ‘Great Balls of Fire’, vijf maanden later waren ze al verloofd. Depp was zo gek op haar dat hij zelfs ‘Winona Forever’ op zijn bovenarm liet tatoeëren, maar het sprookje bleef helaas niet duren. De ‘Edward Scissorhands’-tegenspelers gaven er in ’93 de brui aan en de toen 19-jarige Ryder raakte volledig de pedalen kwijt. “Ik was depressief nadat ik mijn verloving met Johnny had afgebroken. Ik maakte daar indertijd een enorm drama van, maar dat was voornamelijk omdat ik nog piepjong was”, vertelde ze daar ooit over. Ryder was op een gegeven moment zo de kluts kwijt, dat ze in slaap viel met een sigaret in haar handen en wakker werd toen haar kledij in brand stond. Er volgde een korte acteerpauze, maar de actrice herpakte zich met rolletjes in ‘Mr. Deeds’ en ‘Zoolander’.

Maar haar comeback was helaas van korte duur, want in 2001 werd ze door de politie aangehouden op verdenking van winkeldiefstal. Ryder had voor bijna 5.000 dollar aan kledij en sieraden gestolen in een luxe-warenhuis in Beverly Hills. Er hing haar een celstraf boven het hoofd, maar ze kwam er uiteindelijk met een taakstraf van 480 uur van af. De actrice had twee maanden voor de fameuze diefstal haar arm op twee plaatsen gebroken, waarna ze van de dokter zware pijnstillers kreeg voorgeschreven. Die slikte ze iets te lang door, waardoor ze naar eigen zeggen niet meer helder kon denken. De arrestatie was volgens haar een zege en zorgde er mede voor dat ze afkickte. Haar carrière viel op dat punt echter niet meer te redden, er volgde een jarenlange stilte.

(lees verder onder de foto)

Tot 2016, want Ryder speelt sinds drie jaar mee in één van de meest populaire series die op Netflix te vinden zijn. De actrice verontschuldigt zich meteen wanneer ze bij ons aan tafel in het Londen Hotel in Los Angeles komt zitten. Ze ziet er nerveus uit en ze komt moeilijk uit haar woorden en daar heeft de zwijgplicht die de studio haar eventjes voordien heeft opgelegd alles mee te maken: “Ik voel me een beetje schuldig omdat ik helemaal niks over ‘Stranger Things’ mag verklappen. Ik heb nog nooit in een reeks meegespeeld waarin zó veel spoilers zitten, dus ik hoop dat ik niks ga verpesten.”

‘Stranger Things’ is inderdaad helemaal anders dan de films en tv-series die op haar palmares staan: “Ik had al wel een paar tv-rolletjes gehad, maar ik had nog nooit een langdurig contract bij een serie getekend. We hadden geen flauw idee hoe de reeks het zou doen, dus het was dan ook allemaal nogal overweldigend toen het eerste seizoen zo’n groot succes bleek te zijn.” Ryder zegt dat ze er nog geen seconde spijt van heeft gehad: “De kinderen zijn stuk voor stuk geweldig om mee samen te werken, maar ook David Harbour is een heel goede vriend van mij geworden. We hebben veel draaidagen, dus wanneer ik niet op de set sta, zit ik meestal gewoon thuis. Er gaat niets boven mijn gewone, saaie thuis in San Francisco, waar ik nog amper herkend word op straat.”

(lees verder onder de foto)

Haar quasi-anonimiteit staat in schril contrast met de sterrenstatus van haar jonge tegenspelers. ‘Stranger Things’ maakte Millie Bobbie Brown, Gaten Matarazzo en Finn Wolfhard zó beroemd, dat ze niet meer zonder bodyguards kunnen buitenkomen: “De kinderen zijn van de ene op de andere dag wereldberoemd geworden en dat was in het begin bijzonder zwaar voor hen. Ik heb daar veel over liggen piekeren, want hoe ga je met zo’n plotse bekendheid om? Je mag me gerust overbeschermend noemen, maar ik wil er ook naast de set voor hen zijn en er voor zorgen dat het goed met ze gaat. Bekend zijn is allemaal goed en wel, totdat je het gevoel krijgt dat je meer ‘moet’ doen dan ‘mag’ doen. Dat is wanneer het gevaarlijk wordt.” Ryder – die zelf amper vijftien jaar was toen ze doorbrak - verwijst naar bekende kindsterretjes als River Phoenix en Cory Haim met wie het veel minder goed afliep: “Ik ben blij dat mijn ouders mij indertijd verplicht hebben om naar school te blijven gaan. Ik moest en zou goede punten halen, of ik zou net als elk ‘normaal’ kind gestraft worden. Acteren mocht ik enkel tijdens de zomermaanden wanneer ik niet naar school moest. Het was belangrijk dat ik een zo normaal mogelijk leven bleef leiden, zodat het niet volledig zou mislopen met mij. Ik heb veel te veel kinderen gezien en gekend die er vandaag helaas niet meer zijn omdat de roem hen te veel werd. Ik probeer de kinderen van ‘Stranger Things’ er dan ook altijd aan te herinneren dat werk het allerbelangrijkste is, en al de rest wat daar bij komt kijken bijzaak is.”

Ryder kijkt met gemengde gevoelens terug op haar carrière, al is ze niet bitter dat het even misliep: “Het doet iets met mij wanneer ik zie dat de mensen die er vroeger voor mij waren, mij zowel in goede als slechte dagen zijn blijven steunen. Ik ben vooral blij dat mijn ouders mij nooit in de steek hebben gelaten. Zij zijn tot op de dag van vandaag mijn grootste fans en dat vind ik geweldig. Ik vind het doodeng om mezelf te Googlen, dus doen mijn ouders dat voor mij. Ze filteren alle recensies en artikels die over mij verschijnen en sturen mij door wat volgens hen interessant lijkt voor mij. Ik ben echt bang van het internet en dat is meteen ook waarom ik niet op social media zit. Als ik kon, zou ik zo terug gaan naar het begin van mijn carrière in Hollywood waarin internet en smartphones nog niet bestonden. Niemand had camera’s op zak. Het leven was ‘in mijn tijd’ véél gemakkelijker, omdat niemand voortdurend foto’s zat te maken of alles onmiddellijk op het internet gooide. Maar langs de andere kant ben ik Hollywood ook enorm dankbaar dat ik op mijn 47ste nog steeds rollen krijg aangeboden, want iedereen weet dat dit een keiharde business is voor oudere vrouwen. Ik had nooit durven dromen dat ik op mijn leeftijd nog aan een serie zou meewerken die zo ontzettend succesvol zou zijn.”