Bon Jovi op TW Classic: blonde womanizer is het nog niet verleerd

Het was geleden van 2001 dat de ­Amerikaanse band nog op de ­terreinen van Werchter speelde. En wat ze zich daar nog van herinnerden, was het ‘shitty’ weer. “Er was zóveel wind, alsof we aan zee waren”, vertelde pianist ­David Bryan ons eerder. Erg anders was het gisteren niet, het was wéér fris. Aan Jon Bon Jovi en co om het publiek ­vanbinnen helemaal op te warmen. En of ze dat deden met hun ‘This House Is Not For Sale’-show, waarmee ze al twee jaar op tournee zijn.

“Het voelt zo goed om hier terug te zijn”, zei de — intussen grijze — frontman. Vanaf seconde één hing de hele Werchter-wei aan zijn lippen. Op zijn 57ste kan Jon nog een aardig stukje op en neer springen over het ­podium. En wanneer hij zijn ­parelmoeren glimlach bovenhaalde, was er niet veel meer nodig om z’n publiek als een blok voor hem te doen vallen. Hij is zijn pluimen als womanizer nog lang niet kwijt, da’s duidelijk. Toch leek het of zijn stem niet altijd goed meewilde. Af en toe waren de noten iets te hoog gegrepen. Op een gegeven moment deed hij een sjaaltje om, wat doet vermoeden dat hij stemproblemen had.

Van ‘You Give Love A Bad Name’, ‘Have A Nice Day’, ‘It’s My Life’, ‘Keep the Faith’ en ‘Lay Your Hands On Me’ tot ‘Wanted Dead Or Alive’ en ‘Runaway’: alle grote hits volgden. 55.000 man zong mee. “De mensen willen die songs van vroeger horen en wij vinden die na 36 jaar nog altijd leuk om ze te spelen”, zei Jon Bon Jovi daar bij de start van hun Europese tournee zelf over. Al bleef het niet bij wereldhits alleen. “We nemen jullie mee van het nieuwste tot het oudste nummer”, aldus Bon Jovi.

Tussen het meebrullen door werden de bezoekers op de achtergrond nog ­getrakteerd op een imposante videowall van 2.012 vierkante meter. Met visuals die bij elke song werden aangepast. Van honderden smileys tot een kerk met glas-in-loodramen: qua showgehalte was het allemaal op zijn minst indrukwekkend.