“Binnenkort zijn we met vier”: Stan Van Samang wordt opnieuw papa

“In januari word ik grote broer. Binnenkort met vier dus. BAM!” -  meer woorden heeft Van Samang niet nodig om aan te kondigen dat hij opnieuw papa wordt. Bij die boodschap staat uiteraard een foto van zijn 2-jarig zoontje Lenny, zijn eerste kindje met Barbara. 

De eerste zwangerschap van Stans vriendin Barbara was niet zo evident. Ze onderging enkele jaren geleden een preventieve borstamputatie omdat ze het zogenaamde ‘Angelina Jolie-gen’ draagt, wat haar een heel grote kans geeft op kanker. Dit vormt geen enkel gevaar voor Lenny, maar het heeft een invloed gehad op de zwangerschap. En Barbara kan geen borstvoeding geven. Ze mocht ook niet té lang wachten om zwanger te worden. “Kijk, het hoort gewoon bij dat zware verdict dat ze heeft gekregen. Maar we gaan ermee om”, zei de zanger toen in Dag Allemaal.

Ook na de geboorte verliep het ouderschap niet zonder slag of stoot. De zanger moest bekennen dat het vaderschap afmattend is. Lenny was al bijna anderhalf jaar oud, maar sliep nog altijd niet door. Hij bleek last te hebben van reflux, en zette het ‘s nachts geregeld op een huilen. “Het slapen is nog niet verbeterd en dat baart ons echt wel zorgen”, zei Stan. “We voelen ons zo machteloos. Barbara en ik kunnen alleen maar hopen dat het snel beter gaat.”

Het nachtelijk gehuil had ook effect op het humeur van de zanger. “Ik heb misschien wel een korter lontje nu”, gaf hij toe. “Maar het uitwerken op anderen doe ik niet, al zeker niet mijn zoontje. Daar zie ik hem ondanks alles veel te graag voor. Hij kan er uiteindelijk ook niets aan doen. Hij kan gewoon niet zeggen wat er aan de hand is.”

Stan zegt van zichzelf trouwens geen traditionele papa te zijn. Hij geeft flesjes, ververst luiers en hij heeft geen scrhik om Lenny zijn kleertjes aan te doen. Ook als hij ’s avonds na een optreden thuiskomt, neemt hij de zorg voor zijn zoontje met plezier van Barbara over. “Het papagevoel was er meteen”, klonk het. “Ik werd echt overvallen door een gigantische golf van liefde die ik nooit eerder gevoeld had. Het besef ‘dit is mijn kind en voor de rest van mijn en zijn leven zijn we er voor elkaar’ is best heftig. Soms zeg ik luidop tegen mezelf: ‘Miljaar Stan, je hebt gewoon een zoon.’ Ik ben zó trots.”