Direct naar artikelinhoud
Britse verkiezing

Jeremy ‘Theresa in trousers’ Hunt ziet premierschap aan zich voorbijgaan

Jeremy Hunt.Beeld Photo News

Jeremy Hunt ziet het premierschap aan zijn neus voorbijgaan. ‘Theresa in trousers’, zoals hij ook weleens wordt genoemd, is een degelijke politicus en vriendelijke man. Maar zonder de nodige tanden om de zo verdeelde partij te verenigen en het land uit de EU te krijgen. Het contrast met zijn rivaal in de leiderschapsverkiezingen, Boris Johnson, kon moeilijk groter. De kans dat Hunt uitgeroepen werd tot de nieuwe Britse premier, was klein en bleek onmogelijk met Johnson aan zijn zijde. 

Jeremy Hunt komt uit het Engelse graafschap Surrey, een rijke regio rond Londen. Als zoon van een legeradmiraal loopt hij school in Charterhouse, een kostschool die 39.000 pond (een dikke 45.000 euro) per jaar kost. Hij wordt er ‘head boy’ of hoofdmonitor – lees: de primus van de klas. Daarna studeert hij politiek, filosofie en economie aan Oxford University. Hij begint zijn carrière als consultant, geeft twee jaar Engelse les in Japan en stampt daarna verschillende bedrijven en goede doelen uit de grond. Zijn uitgeverij van lesboeken Hotcourses heeft hem naar verluidt de rijkste minister in de regering van huidig premier Theresa May gemaakt.

In 2005 zet Hunt zijn eerste stappen in het Britse Lagerhuis. Hij wordt verkozen voor het kiesdistrict South West Surrey en houdt zich in de oppositie bezig met cultuur en rechten voor mindervaliden. In 2010 wordt hij minister van Cultuur onder premier David Cameron, in 2012 wordt hij minister van Volksgezondheid. Sinds 2018 is hij minister van Buitenlandse Zaken onder premier May. Hij verving er nota bene Boris Johnson. Hunt heeft een zoon en twee dochters met zijn echtgenote Lucia.

De intussen 52-jarige Hunt heeft heel wat politieke ervaring op zak, maar die lijkt hem maar weinig op te zullen leveren in de Conservatieve leiderschapsverkiezingen. Johnson kon in de finale stemronde 160 van de 313 Tories in het Lagerhuis overtuigen, Hunt bleef steken op 77, minder dan de helft. Kwatongen beweren bovendien dat Hunt het in die ronde enkel maar haalde van milieuminister Michael Gove omdat Johnson een paar van zijn supporters had opgedragen op Hunt te stemmen. Johnson zou een rechtstreeks duel met aartsrivaal én uitstekend debater Gove hebben willen vermijden.

Dat laatste is Jeremy Hunt namelijk niet. Hij staat bekend als vriendelijk, correct en voorkomend, maar niet als het soort machtspoliticus dat het doorgaans goed doet in het Britse politieke bestel. ‘The affable lummox’  (‘de minzame lomperik’) wordt hij volgens The Guardian weleens genoemd. Een veelbetekenende illustratie: tijdens een bezoek aan Peking stelde hij zijn echtgenote voor als een Japanse, terwijl ze eigenlijk een Chinese is. Ook de bijnaam ‘Theresa in trousers’ blijft plakken, omdat hij net als Theresa May van gedachte veranderde over de brexit. Tijdens het referendum was hij nog een overtuigde ‘remainer’, nu ijvert hij voor een – desnoods harde – brexit op 31 oktober. En als minister van Volksgezondheid slaagde hij erin om de artsen voor het eerst in decennia op straat te krijgen tegen een reeks hervormingen die hij per se wilde doorduwen. Ook dat fiasco blijft plakken.

Diplomatieke capaciteiten

Tijdens de campagne van de afgelopen weken probeerde Hunt vooral de focus te leggen op zijn diplomatieke capaciteiten. Als onderhandelaar met ervaring in het zakenleven zou hij de geknipte man zijn om Brussel te vermurwen en alsnog een aangepaste brexitdeal los te krijgen, in tegenstelling tot het ongeleide projectiel Johnson, is de redenering. Als minister van Buitenlandse Zaken kan hij onder meer de vredesgesprekken over Jemen mee op zijn palmares schrijven. Het contrast met Boris Johnson, die vrouwen met een boerka ooit beschreef als brievenbussen en Barack Obama een ‘genetisch misprijzen’ voor Groot-Brittannië aanwreef omdat hij half-Keniaans is, is ook op dat vlak groot.

De kans leek klein dat Jeremy Hunt zich de nieuwe Britse premier mocht noemen. Johnson lag niet alleen goed bij de partijtop, ook bij de 160.000 leden, die nu het laatste woord hadden, is hij populair. Al werd er rekening gehouden met een verrassing: dat is nooit uitgesloten bij de Conservatieve voorzittersverkiezingen.