‘Er is niemand bij Anderlecht die nog maar in de buurt van Kompany komt’: analisten over het nieuwe voetbalseizoen

“Vond jij dat flaters? Volgens mij was het gewoon twee keer brute pech.”

“Bij die eerste tegengoal wordt hij er toch los uitgelopen? Waar heb je de beelden gezien? Op de site van Anderlecht? Daar hebben ze het filmpje gewoon slim gemonteerd, waardoor je niet kunt zien waar hij in de fout gaat. Je hebt je in de zak laten zetten, Aster.”

Zet drie voetbaldieren in dezelfde ruimte en een gespreksonderwerp is snel gevonden. Zeker wanneer de vaderlandse competitie op het punt staat te beginnen. Onderwerp van discussie: de tegengoals van Anderlecht in een oefenpartijtje tegen Ajax en de rol van sterspeler Vincent Kompany daarin. Een thema waar Aster Nzeyimana, voetbalman van de VRT, en analist en ex-doelman Geert De Vlieger duidelijk over van mening verschillen. Bart Raes, voetbalcommentator en gezicht van VIER-programma Sports Late Night bedaart de gemoederen: “Relax jongens, het was maar een oefenmatch.”

Oefenwedstrijden die jullie allemaal gezien hebben in voorbereiding op het nieuwe seizoen?

Geert De Vlieger: “Ik heb me daar een paar jaar geleden wel mee beziggehouden, maar nu doe ik dat niet meer. Het is tijdverlies. Er komen constant spelers bij, er gaan er weg, je steekt er amper iets van op.”

Bart Raes: “Ik ben een aantal jaar geleden tot diezelfde conclusie gekomen.”

Aster Nzeyimana: “Bij mij kriebelt het toch wel. Het is al van half mei geleden dat we Belgisch voetbal hebben gezien. Als er dan ergens een stream opduikt van één of andere oefenpot kijk ik. Al is het maar om de nieuwe truitjes te checken of die paar nieuwe spelers die er al zijn eens aan het werk te zien.”

Raes: “Als het vanachter mijn computer kan, zou ik zo’n wedstrijd ook wel bekijken. Maar ik rij niet meer naar Deinze om daar Club Brugge tegen de thuisploeg aan het werk te zien.”

De Vlieger: “Dat zijn twee verschillende dingen. Als ik op social media een filmpje zie passeren met als titel ‘Kompany twee keer in de fout tegen Ajax’, klik ik daar ook op.”

Wat ons meteen tot de meest besproken speler van onze nieuwe competitie brengt. Zijn de prestaties van Kompany en zijn Anderlecht hetgene waar jullie het meest naar uitkijken?

Raes: “Uiteraard. De man is een magneet. We zijn nog maar vijf minuten bezig en het gaat al over Kompany.”

De Vlieger: “In die eerste wedstrijden zal er heel veel aandacht zijn voor Anderlecht. De andere ploegen hebben nog wat tijd, maar bij Anderlecht zul je meteen moeten voelen dat het de juiste richting uitgaat.”

Raes: “Vorig seizoen was Anderlecht een club in vrije val. Week na week zakten ze dieper weg. De vraag is nu: ‘Is die vrije val gestopt?’”

Zien jullie Kompany, die bij Anderlecht de ongewone rol van speler-trainer krijgt, in staat redding te brengen?

Raes: “We moeten hem absoluut een kans geven.”

De Vlieger: “We hebben ons in het begin misschien ook wat miskeken op zijn rol. Uit wat ik nu begrijp, zal hij eerder speler-manager dan speler-trainer zijn. Een trainer houdt zich niet bezig met transfers en hoe de club gerund wordt. Terwijl juist dat wel uitdrukkelijk tot het takenpakket van Kompany behoort.”

Nzeyimana: “Het blijft natuurlijk wel een beetje vreemd. Hoe verkoop je zo’n functie aan een spelersgroep? Ik heb op lager niveau gevoetbald en daar kan ik het me wel voorstellen dat iemand die veel beter is en zoveel meer inzicht heeft dan zijn medespelers zich boven de groep kan stellen. Maar bij Anderlecht?”

De Vlieger: “Zijn er bij Anderlecht dan spelers die van Kompany niets meer kunnen leren? De Trebels van deze wereld mogen blij zijn dat iemand als Kompany zich met hen wil bezighouden. Er is niemand bij Anderlecht die nog maar in de buurt van Kompany komt.”

Raes: “Dat Kompany die taken nu combineert, stelt ook het hele trainerschap ter discussie. Alle eersteklassetrainers beweren nu zonder uitzondering dat ze amper tijd hebben om te eten. Ze zijn bijna vierentwintig uur per dag met voetbal bezig. Als Kompany tegelijk manager, trainer en speler kan zijn, dan moeten die andere trainers toch misschien eens hun tijdsbesteding herbekijken.”

Komt Kompany door de teugels bij de club volledig in handen te nemen niet onder gigantische druk te staan?

Raes: “Dat maakt geen indruk op hem, denk ik. Hij heeft onder veel grotere druk gespeeld en gepresteerd. Hij komt bij wijze van spreken terug naar zijn dorp, terwijl de wereld aan zijn voeten lag. Met die druk zal het, volgens zijn maatstaven, wel meevallen.”

De Vlieger: “Kompany had perfect kunnen zeggen: ‘Ik ga naar de zandbak, ik doe het rustig aan. Laat Anderlecht maar sukkelen.’ Het siert hem dat hij zegt: ‘Anderlecht is mijn club en ik wil daar mijn schouders onder zetten.’ Alleen vrees ik dat het met zijn schouders alleen niet zal volstaan.” (lacht)

De fans dromen sinds de komst van hun Prince al hardop van de titel. Is dat realistisch?

Nzeyimana: “Michael Verschueren (sportief directeur bij Anderlecht, red.) heeft deze week nog gezegd dat het absoluut niet realistisch is om nu al de titel te ambiëren. Europees voetbal is het eerste doel.”

Raes: “Ze moeten eerst nog uit een heel diepe put zien te kruipen. Nog eens, het was vorig jaar echt dramatisch. Laten we dat niet vergeten. Dat maakt natuurlijk ook wel dat dit het ideale moment is voor Kompany om in te stappen. Slechter kan het moeilijk nog worden. Qua timing zit het goed, maar of daarmee alle problemen zijn opgelost? Daar vrees ik voor.”

Als Anderlecht geen kandidaat voor de titel is, wie haalt het dan op het einde van de rit wel?

De Vlieger: (droog) “Club Brugge.”

Raes: (lacht) “Een analist met een mening. Dat is nu net wat ik zo leuk vind aan Geert.”

De Vlieger: “Als je nu bekijkt waar alle ploegen bij de start van de competitie staan en je moet daaruit afleiden wie kampioen wordt, dan is het antwoord toch Club Brugge? Anderlecht heeft nog een lange weg af te leggen, daar zijn we het over eens. Racing Genk speelde een goede Supercup, maar ze gaan ook Champions League spelen, wat toch een extra belasting is. Bovendien halen de nieuwe jongens nog niet het niveau van vertrekkers als Trossard en Malinovsky.

Nzeyimana: “Maar een jongen als Theo Bongonda (die overkomt van Zulte Waregem, red.) zou toch een nieuwe Trossard kunnen worden? Die staat nu even ver als Trossard twee jaar geleden.”

De Vlieger: “Alleen is het probleem dat hij eigenlijk nu meteen al het niveau van Trossard zou moeten halen. Ik denk dat dat moeilijk wordt. De puzzel viel bij Genk vorig seizoen ook perfect in elkaar. Lukt dat nog een tweede keer?”

Nzeyimana: “Er zijn toch nog ploegen om rekening mee te houden? Standard om er één te noemen. Preud’homme is daar ondertussen aan zijn tweede jaar toe. Dat is meestal het jaar waarin hij prijzen pakt. Als je ziet wat die hebben ingekocht, dan mogen we die toch ook niet vergeten.”

De Vlieger: “Preud’homme heeft bijna het guerrillaleger bij elkaar dat hij al sinds vorig seizoen probeert te vormen. Maar er zitten met Carcela en Mpoku toch nog een paar zelfmoordcommando’s tussen.”

Wie wordt de verrassing van het seizoen? Wringt er zich een kleinere ploeg tussen de grote kleppers in Play-off 1?

Raes: “Er is veel gebeurd op de transfermarkt. De topploegen hebben zich geroerd. Als je de zes ploegen die vorig seizoen Play-off 1 hebben gespeeld bekijkt, dan heb ik het idee dat die sterker zijn geworden dan de ploegen die er net onder staan. Het zou me niet verbazen mocht die kloof dit seizoen nog groter worden.”

Nzeyimana: “Ik zou dat wel spijtig vinden. Maar we moeten ook niet op de zaken vooruitlopen. Elk jaar opnieuw komen er een hele hoop onbekende spelers België binnen. Je weet nooit wat daar tussen zit. Ik weet bijvoorbeeld niet welke talenten FC Monaco dit jaar naar zusterclub Cercle heeft gestuurd. Ik heb er geen idee van hoe goed die zijn.”

De Vlieger: “Ik ook niet. Maar ze zullen toch veel beter moeten zijn dan die van vorig jaar, wil Cercle een rol van betekenis kunnen spelen.” (lacht)

Nzeyimana: “Vergeet niet dat Waasland-Beveren twee seizoenen geleden ook plots bovenaan meedraaide. Dat was toen dankzij de toen nog nobele onbekende Japanner Ryota Morioka.”

Zit het competitiesysteem er voor iets tussen dat de grote clubs sterker worden en de kleintjes steeds verder achterophinken? Met andere woorden, moeten de play-offs op de schop?

Raes: “Neen, ik ben voorstander van het systeem. Trouwens, de eerste paar keer slaagden clubs als Lokeren, Kortrijk en Zulte Waregem er wel in om af en toe door te stoten naar Play-off 1. Die play-offs mogen dus blijven maar we moeten wel naar een competitie met minder dan de zestien ploegen waarmee we vandaag spelen. Veertig speeldagen is te veel. En laten we eerlijk zijn: ploegen als Moeskroen of Eupen, daar ligt toch niemand wakker van?”

De Vlieger: “Er zijn in België te veel profploegen of ploegen die daarvoor moeten doorgaan. Als Waasland-Beveren tegen Moeskroen speelt, kan je dat dan nog profvoetbal noemen? Amper volk in het stadion. Een dokter die van de plaatselijke spoedafdeling naar het stadion komt gereden en pas net voor de wedstrijd arriveert. Een trainingsveldje naast het stadion in plaats van een behoorlijk trainingscomplex. We moeten dat toch in vraag durven stellen? Het ideaal is, denk ik, een Schots systeem met twaalf ploegen die dan allemaal vier keer tegen elkaar spelen. Dat is het enige model waarmee je de echt professionele ploegen nog professioneler maakt.”

Nzeyimana: “Vier keer? (blaast) Je mag ook niet zomaar aan de supporters voorbijgaan. Het competitieformat dat op economisch vlak en voor de clubs het beste is, is daarom niet noodzakelijk het aantrekkelijkst voor de toeschouwers. Als je elk seizoen opnieuw vier keer tegen dezelfde ploeg moet spelen, dan weet ik niet of de fans daar wel op zitten te wachten. Dan heb je trouwens ook vier keer Waasland-Beveren tegen Moeskroen. Tenzij je die er uitgooit natuurlijk.”

Niet alleen Kompany zal het komende seizoen een hoofdrol opeisen. Ook de VAR wordt weer een gespreksonderwerp. Zal de videoscheidsrechter dit seizoen beter presteren?

De Vlieger: “Het systeem is goed, alleen wordt het bediend door mensen. En daar is het vorig seizoen zwaar fout gelopen. De mensen in het busje waren gewoon niet goed genoeg.”

Raes: “Ondertussen zijn daar wel wat dingen bijgestuurd. Dit seizoen zullen, net als in de play-offs, enkel actieve scheidsrechters in het busje zitten. Anders dus dan vorig jaar toen in het busje vooral scheidsrechters zaten die niet goed genoeg bevonden werden voor een taak op het veld.”

De Vlieger: “Toen is duidelijk gebleken dat de mensen die op het veld geen goede beslissingen konden nemen dat ook in het busje niet konden.

Nzeyimana: “De VAR is in het leven geroepen om de arbitrage te verbeteren. En daar moeten we niet flauw over doen, dat is gelukt. Ook al zitten er nog fouten in. Ik krijg het schijt van mensen die bij elke foute beslissing roepen: ‘Schaf die VAR maar af!’ Er worden inderdaad nog steeds fouten gemaakt, maar die vallen in het niets bij alle fases waarin de VAR wel correct tussenkomt.”

Is het probleem van de VAR niet dat die voor veel mensen de romantiek uit het spelletje haalt?

Nzeyimana: “Daar worstel ik ook wel mee. Onlangs nog op het WK voor -20-jarigen: de Italianen maakten in de allerlaatste minuut gelijk. Iedereen door het dolle heen. Tot de VAR plots liet weten dat er een voorafgaande fout was gezien die de scheidsrechter niet had opgemerkt. Op zo’n moment zak je door de grond.”

De Vlieger: “De voetbalgeschiedenis telt een heleboel goals die memorabel zijn om de verkeerde reden. De handsbal van Maradona bijvoorbeeld of de handsbal van Thierry Henry. Dat zijn toch onrechtvaardigheden waarvan we allemaal vinden dat die niet meer mogen gebeuren. Met de VAR haal je die er uit. Alleen al daarvoor moet het systeem blijven bestaan. Dat dat af en toe ten koste van de emotie gaat, is dan maar zo.”

Hoeveel schade heeft het voetbalschandaal het Belgische voetbal toegebracht?

Nzeyimana: “Ik kan dat moeilijk inschatten. Al heb ik het idee dat mensen snel vergeten.”

Raes: “Klopt. Zodra de bal opnieuw rolt, gaat iedereen over tot de orde van de dag. Terwijl matchfixing zo ongeveer het ergste is wat je in de sport kunt doen. Vooral de manier waarop de Belgische voetbalbond die zaak heeft aangepakt, is een grote schande. Ze hebben zich vastgereden in hun eigen reglement en het heeft maanden geduurd om het kluwen te ontwarren. De chaos die zo is gecreëerd, is eigenlijk even erg als die matchfixing zelf.”

De Vlieger: “Ik til zelf het zwaarst aan dat laatste. Ik heb zelf gevoetbald en had ik ooit geweten dat er iemand in mijn ploeg een match had verkocht, ik plakte hem meteen tegen de muur. Dat is voor een sportman het ergste wat je kunt doen. Los van alle andere fiscale verhalen die de kop opstaken, gaat het mij als voetballiefhebber vooral om de eerlijkheid van de sport. Die is in deze zaak zo gigantisch misbruikt geweest. Dat kan ik nog altijd niet plaatsen.”

Kan KV Mechelen na wat er is gebeurd en bewezen nog aantreden in eerste klasse?

De Vlieger: “Volgens het reglement is dat blijkbaar geen probleem. Dan kun je daar weinig tegen in brengen.”

Zijn jullie geschrokken dat zoiets – een ploeg die wedstrijden beïnvloedt om in eerste klasse te kunnen blijven – in het Belgisch voetbal kan?

De Vlieger: “We lopen allemaal lang genoeg in het voetbal rond om daar niet verwonderd over te zijn. Maar als je dan effectief met de neus op de feiten wordt gedrukt, is het toch even slikken.”

Raes: “Je hebt wel vaker vermoedens. Op het einde van de competitie heb ik ook al commentaar zitten geven bij matchen waarvan ik dacht: ‘Dit klopt niet.’ Verder dan zo’n fase als ‘vreemd’ omschrijven kan op zo’n moment niet. Je hebt geen enkel bewijs. Een verdediger kan ook echt een slechte dag hebben.”

De Vlieger: “We kunnen nu alleen hopen dat iedereen die in het voetbal zit zijn verantwoordelijkheid opneemt. Door zaken die niet door de beugel kunnen te melden. Maar wie gaat dat doen? Ik zie het nog niet direct gebeuren. Ik vrees dat er, zeker met de huidige reglementering, nog veel zaken zullen gebeuren die het daglicht niet mogen zien.”

Dat klinkt alsof we over een paar maanden een Propere Handen bis mogen verwachten?

Nzeyimana: “Zouden clubs dat nu nog durven? Terwijl ze weten dat hun doen en laten met een vergrootglas wordt bekeken?

Raes: “Natuurlijk wel. Mensen proberen altijd te frauderen. Niet alleen in het voetbal trouwens.”

De Vlieger: “De volgende club die hetzelfde wil proberen, zal gewoon twee mensen uitsturen die niet met het bestuur gelieerd zijn. Daar heeft Mechelen zijn hele verdediging op gebouwd. Ze hebben nooit ontkend dat ze de boel geflikt hebben. Wel hebben ze altijd benadrukt dat de club niet verantwoordelijk was. Kijk naar alle officiële communiqués. Altijd datzelfde zinnetje: ‘De club kan niet aansprakelijk gesteld worden.’ Een club die op het einde van het seizoen in de problemen zit, weet dus wat te doen. Je zoekt twee vrijwilligers die niet aan het bestuur gelinkt kunnen worden en je stuurt die eropuit om de boel te fixen. De zaak rond KV Mechelen heeft laten zien dat je er op die manier straffeloos mee weg komt. Dat is een gigantisch probleem.”

Het gesprek waaiert uit naar de Rode Duivels in het buitenland. Er wordt gediscussieerd over Hazard die Real Madrid uit het slop moet zien te trekken. Over Lukaku en of die nu wel of niet Manchester United voor Inter Milaan moet ruilen en over de kansen van Batshuayi om bij Chelsea aan spelen toe te komen. Of ze dan voetbal en het praten erover nooit beu raken, wil ik weten.

Raes: “Na het seizoen probeer ik het zes weken lang zonder te doen. Dan volg ik het nog wel, maar op een afstand. Daar heb ik op dat moment nood aan. Ik ben tijdens mijn vakantie in New York naar de finale van het WK voor vrouwen tussen Nederland en de Verenigde Staten gaan kijken. Op groot scherm, gewoon als toerist, zonder de nood om elke goal te moeten zien. Dat was ook wel eens plezant.”

De Vlieger: “Het houdt ook nooit op. Na de titel van Genk was er het EK voor beloften, het WK bij de vrouwen en daarna nog de Africa Cup. Ik blijf dan wel kijken, maar niet te fanatiek. Of ze nu 4-3-3 spelen met de punt naar achter of met de punt naar voor, maakt dan niet zo heel veel meer uit.”

Van de Rode Duivels gaat het naar de Champions League. De spectaculaire editie van vorig seizoen komt ter sprake.

De Vlieger: “Bart en ik hebben dit jaar Liverpool-Barcelona van commentaar mogen voorzien. Ook al heb je al 5.000 matchen gezien, dan nog staat na zo’n match al het haar op je lichaam recht. Dat was echt niet normaal.”

Raes: “Nochtans hadden we er voor aanvang eigenlijk geen zin in. Barcelona had de heenmatch met 3-0 gewonnen. Wedstrijd gespeeld, denk je dan. Maar toch moesten we voor de zoveelste keer naar Manchester vliegen om dan met de auto naar Liverpool te rijden en daar naar goede gewoonte een hele dag in de regen te zitten. Maar die wedstrijd begint, het wordt uiteindelijk 4-0, en dan beginnen die fans uit volle borst ‘You’ll Never Walk Alone’ te zingen. Een ongelooflijk moment.”

De Vlieger: “Kijk! (wijst naar zijn arm) Ik krijg er opnieuw kippenvel van. Normaal wordt tijdens zo’n wedstrijd alles, ook de fans, perfect georkestreerd. Die krijgen dan bijvoorbeeld opdracht om op een bepaald moment met hun vlaggetjes te zwaaien, dat soort dingen. Dit was anders. Zo puur en zo mooi.”

Nzeyimana: “Hoe zou je dat ooit beu kunnen worden? We moeten er niet flauw over doen: We hebben met voorsprong de schoonste job ter wereld.”