Als het van het parket afhangt, krijgt Muhammed Aytekin straks 3 jaar cel. Min de voorhechtenis van 4 maanden en rekening houdend met eventueel goed gedrag, zal hij dus maar enkele maanden moeten zitten vooraleer hij een enkelband toe­gemeten krijgt, klinkt het in de wandelgangen van het gerechtsgebouw.

De ouders hadden ­Aytekin tijdens de zitting een moordenaar genoemd. “U mag dat doen, maar juridisch klopt dat niet”, zei de rechter hen. “Ik begrijp dat geen vergelding voldoende zal zijn om jullie leed te verhelpen. Er is een nieuwe wet in de maak die strengere straffen voorschrijft, maar die is er nog niet. In afwachting kan ik maar doen wat de wet me toelaat.”

De wet voor een strengere bestraffing van doodrijders en daders van vluchtmisdrijf is er inderdaad nog altijd niet. Justitieminister Geens (CD&V) deed die belofte na de dood van Merel, maar het wetsontwerp pendelt nu tussen zijn kabinet en dat van mobiliteitsminister Bellot (MR), en moet nadien nog naar de Raad van State.

Ook verschillende politierechters in dit land hebben bedenkingen bij de strafeis in deze zaak. “De feiten zijn veel te erg. Drie jaar cel is veel te weinig, 17,5 jaar rijverbod is veel te weinig”, zegt een rechter die anoniem wil blijven.

De vzw Ouders van Verongelukte Kinderen pleit voor strengere straffen. “Ons land is een eiland in Europa”, zegt Koen Van Wonter­ghem van de vzw. “In andere landen wordt er niet alleen strenger opgetreden in verkeerszaken, de daders zitten hun straf ook effectief uit. In Italië staan er zwaardere straffen op doodslag in het verkeer dan op doodslag in andere situaties. Hier blijft de banalisering van ongevallen bestaan.”