Direct naar artikelinhoud
40 jaar De Morgen

De strafste beelden uit 40 jaar De Morgen: de ontslagen bij Volkswagen

De Morgen is 40 jaar geworden en dat willen we vieren. Met veertig jaar fotojournalistiek bijvoorbeeld: de redactie koos veertig hoogtepunten uit evenzoveel jaren scherpe krantenlectuur. Elke dag kwam er een nieuwe foto bij, nu is de reeks volledig. 

Exit Golf – Stephan Vanfleteren (2006)

Exit Golf – Stephan Vanfleteren (2006)
Beeld Stephan Vanfleteren

Op 21 november 2006 verloor Volkswagen Vorst de productie van de Golf aan fabrieken in Duitsland. Van de 5.100 mensen bleven er uiteindelijk 2.100 aan de slag bij de autobouwer, die werd omgedoopt tot Audi Brussels. Er vielen geen naakte ontslagen, wel duizenden afvloeiingen en evenveel gezinnen die hun toekomst zagen uiteenspatten. Deze arbeider kijkt radeloos naar de toenmalige burgemeester van Vorst. En Stephan Vanfleteren keek mee. Machteloos. Maar met een professionele drive: dit verdriet te delen.

Respect van Jan Hoet – Filip Claus (1998)

Respect van Jan Hoet – Filip Claus (1998)
Beeld Filip Claus

Filip Claus fotografeerde Jan Hoet op zijn kantoor in het Gentse Smak. Voor Hoet waren persfotografen ook kunstenaars, dus kreeg Claus het respect, de tijd en de vrijheid om als kunstenaar dit portret te maken. Een portret op analoge film. Pas in 2002 zou Claus de digitale stap zetten. Beide heren kenden elkaar. Van Jan Hoet moest wel vaker een foto in de krant. En Claus deed het graag, want het leverde altijd inspirerende gesprekken op. Een sessie eindigde steeds met een pintje aan de toog van het Smak. Nooit zonder sigaret.

Mooi en kwetsbaar – Thomas Sweertvaegher (2018)

Mooi en kwetsbaar – Thomas Sweertvaegher (2018)
Beeld Thomas Sweertvaegher

Op 1 december 2018 maakte Thomas Sweertvaegher dit unieke portret van Jean-Pierre Van Rossem. Twee weken later overleed hij. 2018 als annus horribilis: zowel zijn vader, zijn Nora als zijn zus lieten het leven. Hijzelf uiteindelijk ook op de kanteling van het jaar. De radeloosheid in zijn ogen maakt dit portret afschrikwekkend schoon en kwetsbaar. Jean-Pierre Van Rossem, die man in wiens kaarten niet kon worden gekeken, liet plots zijn hart op een kier en Sweertvaegher drukte af.  

Lockdown – Bas Bogaerts (2015)

Lockdown – Bas Bogaerts (2015)
Beeld Bas Bogaerts

Op 16 november 2015 vinden in Molenbeek huiszoekingen en arresties plaats door de Speciale Interventie Eenheid. Molenbeek is tot hellhole uitgeroepen en Brussel kreunt onder de gevolgen van de terroristische aanslagen in Parijs. Bas Bogaerts won met dit beeld de Nikon Press Photo Award, de prijs voor de beste persfoto van Belgische fotografen. Hij zocht de menselijke kant van een stad onder militaire bewaking. Hij toont hoe terreur in het alledaagse leven ingrijpt, niet het minst bij de mensen die in Molenbeek leven.

Rolmodel – Bob Van Mol (2006)

Rolmodel – Bob Van Mol (2006)
Beeld Bob van Mol

In 2018 schreef Hans Vandeweghe in een column in deze krant dat Marc Herremans het ultieme rolmodel is: nooit opgeven, altijd terugvechten en beseffen dat afzien een voorrecht is. Dit portret werd genomen in 2006, vier jaar na zijn val. Fotograaf Bob Van Mol herinnert zich goed de zelfzekere flair van Herremans. En vriendelijk, dat zeker. Je wenst niemand dit lot toe, maar de wereld stiekem wat meer Herremans-factor. En oog voor detail, kijk naar het logo in het wiel: ‘Just do it’.

Nieuwjaarsduik - Joris Casaer (2015)

Nieuwjaarsduik - Joris Casaer (2015)
Beeld Joris Casaer

Een typische druilerige januaridag. En de traditionele nieuwjaarsduik in Oostende. Komkommertijd, dus moet de persfotograaf de baan op om nieuws te rapen. Drie graden gevoelstemperatuur maar de guitige ogen van deze oude man verraden jongensachtig plezier. Enkel zijn gebalde vuist doet schurende koude vermoeden. Met dit portret werd Joris Casaer genomineerd voor de Belfius Fotopersprijs. Of deze ijsbeer zijn portret uiteindelijk in de krant zag verschijnen, weet Casaer niet; te koud om adresgegevens in schriftjes te noteren.

Blik op oneindig – Eric De Mildt (2015)

Blik op oneindig – Eric De Mildt (2015)
Beeld Eric de Mildt

In 2015 was Hongarije spil in de Europese vluchtelingencrisis. Met duizenden per dag stroomden de vluchtelingen het land binnen, om het liefst zo snel mogelijk weer te verlaten. Fotograaf Eric De Mildt nam polshoogte en volgde onder meer dit groepje op de spoorweg: blik op oneindig, rugzak en wat verschoten kleren op de rug, waterfles ‘aqua viva’ in de hand. Maar je blik gaat naar het kleine meisje. Hoe zou het ondertussen met haar zijn? Hoe tekende deze tocht haar wereldbeeld?

Yves en de geit – Filip Claus (2003)

Yves en de geit – Filip Claus (2003)
Beeld Filip Claus

Yves en zijn geiten. Het is een beeld dat we niet meteen linken aan een kersvers voorzitter van CD&V. Toch was dit de actualiteit toen Filip Claus Leterme thuis in Ieper opzocht naar aanleiding van een artikel over het nieuwe voorzitterschap. Een wat stroeve ontmoeting die plots kantelde toen hij zijn geiten voorstelde. Ze hebben allemaal een naam. Merk op hoe houding en uitdrukking van baas en dier opvallend veel gelijkenissen vertonen. Bevroren in die milliseconde van Filip Claus.

Anton Corbijn – Karoly Effenberger (2014)

Anton Corbijn – Karoly Effenberger (2014)
Beeld Karoly Effenberger

Karoly Effenberger won in 2015 als eerste in België wonende buitenlander de Nikon Press Photo Award met dit portret van Anton Corbijn. Corbijn is de reden waarom Effenberger met fotografie begon. Ooit kreeg hij zijn boek Famouz en ging een wereld voor hem op. Hij was meteen verliefd op zwart-witfotografie. Voor dit portret kreeg hij drie minuten van Corbijn. Soms vraagt hij zelf twee dagen. Altijd op zoek naar de vonk. De verliefdheid. Op mensen. Ogen. Bomen. Terrils. Bushokjes. Landschappen. Prinsessen en mannen met groeven. Verliefd op kijken.

Tarzan Luc - Luc De Vos (2007)

Tarzan Luc - Luc De Vos (2007)
Beeld Stephan Vanfleteren

Stephan Vanfleteren en Luc De Vos ontmoeten mekaar in het Lembeekbos voor een foto. En niet voor het eerst. Vanfleteren heeft talloze portretten van de muzikant-schrijver gemaakt. ‘Zo intiem was het nog nooit’ was de titel van één van zijn shows. Alsof dit de bijhorende cover was. Hilarisch hoe De Vos tussen de varens poseert en Vanfleteren het gepaste kader zocht. Er is afstand, tegelijk voel je hoe Vanfleteren op Vos’ poriën zit en ademt.

Een foto is altijd een fragment, en toch vaak de juiste samenvatting: grappig, kwetsbaar, schoon en mysterieus.

Dag Luc.

BV tegen wil en dank – Dieter Telemans (1999)

BV tegen wil en dank – Dieter Telemans (1999)
Beeld Telemans, Dieter

Eind jaren 90 werd Paul Marchal bijna een BV, hij was overal, maar het was tegen wil en dank. Marchal kwam in het nieuws toen zijn dochter An werd ontvoerd en later vermoord werd teruggevonden. De dader was Marc Dutroux. Talloze foto’s werden van Paul Marchal gemaakt, deze bleef in het collectief geheugen overeind. Dit is Marchal in een reflectie van een kader met daarin de foto van zijn betreurde dochter. Later is het stil geworden. Misschien koos hij er zelf wel voor. Misschien was al die aandacht toch te veel en bleef wat nooit zou veranderen: een vader was zijn dochter kwijt en zou die nooit meer terugkrijgen.

Thuiskomen met Linde – Diego Franssens (2017)

Thuiskomen met Linde – Diego Franssens (2017)
Beeld Diego Franssens

Voor een zomerreeks in Frankrijk nam Linde Merckpoel, stem en gezicht van StuBru, De Morgen mee naar Parisot in de Midi-Pyrenées. Daar baten haar ouders Le Couvent de Neuviale uit, een B&B in wat vroeger een klooster was. Voor Linde is het thuiskomen. En ze werkte graag mee met fotograaf Diego Franssens toen die haar vroeg de plaatselijke ezel te imiteren. Dat leverde deze foto op. Een vrolijk beeld als illustratie bij een diepgaand interview.

Mist in Nazareth - Stephan Vanfleteren (1996)

Mist in Nazareth - Stephan Vanfleteren (1996)
Beeld Stephan Vanfleteren

Dinsdag 27 februari 1996 was misschien wel de zwartste dag uit de Belgische verkeersgeschiedenis. Plotse mist op de E17 in Nazareth, tussen Gent en Kortrijk, verraste de automobilisten. Om 10 uur in de ochtend botsten ruim tweehonderd wagens op elkaar. Tien mensen lieten het leven, bijna negentig mensen raakten gewond. 

Stephan Vanfleteren ging kijken en kwam met dit beeld terug. Je ziet auto noch mens, enkel een zwart remspoor. Op de fotoredactie van De Morgen was dit jarenlang hét referentiebeeld: draai je om en kijk kritisch.

Anne Teresa De Keersmaeker – Patrick De Spiegelaere (1996)

Anne Teresa De Keersmaeker – Patrick De Spiegelaere (1996)
Beeld Patrick De Spiegelaere

In elke vrouw schuilt een meisje, en het meisje in Anne Teresa De Keersmaeker is op deze foto 36 jaar. Ze lijkt schuchter en een beetje op haar ongemak. Ondanks het straffe danspalmares: sommige meisjes verliezen nooit hun kracht en hun wilde haren. Patrick De Spiegelaere portretteerde de bekende choreografe als een wassen beeld. Een still in beweging, met een perfect scherpte-diepte door de positie van de stoel. De fotograaf is lang dood, zijn foto bleef.

Panamarenko – Jonas Lampens (2010)

Panamarenko – Jonas Lampens (2010)
Beeld jonas lampens

Hoe maak je een kunstige foto van een kunstenaar? Met Panamarenko is dat niet zo moeilijk: alles in zijn leven draait om kunst en zo ziet hij er ook zelf uit. Zijn auto stond op zijn oprit geparkeerd. Het was putje winter en hij was er op gekleed. Fotograaf Jonas Lampens liet Panamarenko, de man die de prachtigste vlieg- en rijtuigen verzon, plaatsnemen en drukte af. Kunst dus.

Staking – Tim Dirven (2014)

De winnende foto van werknemers bij ArcelorMittal.Beeld Tim Dirven

Het lijkt 1900 op deze foto, maar het is 2014. In de Luikse vestiging van ArcelorMittal breekt een staking uit nadat is aangekondigd dat er alweer een sluiting op til is. Drieduizend arbeiders verzamelen zich en door een raam dat hij als kijkgat gebruikt, brengt Tim Dirven hen in beeld. Er is afstand en toch voel je je dichtbij, betrokken zelfs bij het lot van deze mensen. Met deze foto won Tim Dirven de Nikon Persprijs.

Schrijverskoppel in bad – Lieve Blancquaert (1985)

Schrijverskoppel in bad – Lieve Blancquaert (1985)
Beeld Lieve Blancquaert

Lieve Blancquaert begon haar carrière als fotografe bij De Morgen en ze fotografeerde wel vaker bekende mensen. Maar dit portret, van het schrijverskoppel Herman De Coninck en Kristien Hemmerechts, maakte ze oorspronkelijk voor Knack Weekend. Het beeld veroorzaakte – uiteraard – ophef en De Morgen herpubliceerde het. Ook andere kranten en radiozenders belden Blancquaert met de vraag hoe ze die foto had kunnen maken. En vooral met de vraag wat Herman droeg in bad.

Zeg maar Jean-Luc - Filip Claus (1989)

Zeg maar Jean-Luc - Filip Claus (1989)
Beeld Filip Claus

Voormalig premier Jean-Luc Dehaene vond zichzelf niet beter dan een ander. Al snel was het Jean-Luc, de man die hartstochtelijk van Club Brugge en van voetbal hield. In 1989 trok hij, voor een voetbalmatch van de CVP in Genk, zelf de schoenen aan. Toen Filip Claus aankwam, maakte Dehaene zich net klaar om te gaan douchen. Het deerde hem niet dat Claus langskwam. Zijn woordvoerder kon niet lachen toen de foto ook in De Morgen verscheen, maar Dehaene liet begaan. Hij nam het niet au sérieux. Met Filip Claus bleef zijn verstandhouding opperbest; enkele dagen voor de dood van Dehaene maakte Claus nog portretten van de ex-premier. Zijn laatste.

Verstekeling – Stephan Vanfleteren (1995)

Verstekeling – Stephan Vanfleteren (1995)
Beeld Stephan Vanfleteren

De haven was altijd al de vluchtroute voor mensen, vandaag en gisteren. Na een tip trok Stephan Vanfleteren naar de Antwerpse haven. Daar viel zijn briljante oog plots op deze jongen: een verstekeling aan boord van een aangemeerd schip. Hoe triest en inhumaan ook, kijk naar hoe ingenieus de fotograaf deze foto maakte. Het dikke touw op de voorgrond, de glimlach van de jongen, de schaduw van zijn armen. Help.

Tommy – Karoly Effenberger (2013)

Tommy – Karoly Effenberger (2013)
Beeld Karoly Effenberger

Nederlander Karoly Effenberger kwam in België wonen om voor De Morgen portretten te maken, maar voor dit beeld moest hij terug naar Nederland. Aan een half hoofd weten we genoeg: dit is de getalenteerde schrijver Tommy Wieringa. Elk referentiepunt is weg, er is zelfs geen horizon te zien. Toch spat de kracht van dit beeld af, Wieringa doorklieft de gulden snede. En dit kleurenbeeld is zo monochroom dat je denkt dat het zwart-wit is.  

Tranen om Sabena – Patrick De Spiegelaere (2001)

Tranen om Sabena – Patrick De Spiegelaere (2001)
Beeld patrick despiegelaere

2001 zal altijd het jaar van 9/11 blijven, maar ook de nasleep ervan hakte erin. De lucht­vaartsector, die het al moeilijk had, kreeg zware klappen en op 7 november werd Sabena failliet verklaard. Daar werden tranen om gelaten en Patrick De Spiegelaere bracht met het verdriet van deze ene stewardess de tristesse van de hele lucht­vaart­maatschappij en ook een beetje van België in beeld. Zes jaar later overleed de fotograaf en dat was een groot verlies voor de Belgische reportagefotografie. Patrick behoorde tot de absolute top.

Diego Franssens – Duikvlucht (2016)

Diego Franssens – Duikvlucht (2016)
Beeld Diego Franssens

In de zomer van 2016 zochten fotograaf Diego Franssens en journalist Rik Van Puymbroeck acht interessante Belgen op met een woning in Spanje. Kris Hoflack, op dat moment hoofdredacteur van VTM, ontving hen in zijn huis in Torox. Het was warm die dag en na uren praten, vroeg Diego aan Hoflack of hij voor de foto zijn zwembad wilde induiken. Hij aarzelde geen seconde en dat leverde dit beeld op. Waarom Hoflack het deed, weet hij nog niet. “We waren niet dronken”, zei hij. “Maar de foto zal me altijd blijven achtervolgen.” Overigens had Diego aan één duik genoeg. Eén take. Plons.  

Verrassend dom – Stephan Vanfleteren (2004)

Verrassend dom – Stephan Vanfleteren (2004)
Beeld Stephan Vanfleteren

We kennen de karakterkoppen van Stephan Vanfleteren, portretten van mensen met groeven en diepgegraven emoties. Maar Stephan houdt ook van humor en van vrouwen en in dit beeld komen de twee samen. Pascale Platel – die zelf zegt dat ze liever als dom dan als slim gezien wordt omdat ze dan tenminste verrassend uit de hoek kan komen – portretteerde hij zo. Met schele blik en volle lippen. En toch is dit een onvervalste Vanfleteren.

Bert Anciaux - Filip Claus (1995)

Bert Anciaux - Filip Claus (1995)
Beeld Filip Claus

Paul Goossens, de eerste hoofdredacteur van De Morgen, gaf fotografen Patrick De Spiegelaere en Filip Claus begin de jaren 80 de duidelijke boodschap: “Kom niet terug met foto’s van vier man achter een tafel bij een persconferentie, ik wil iets anders.” Dat advies vergat Filip Claus niet en zo kwam hij met dit portret van Bert Anciaux terug. Anciaux was op kamp met de jeugdbeweging en zou vanaf die dag in De Morgen eeuwig in het geheugen gegrift staan als Bert-de-chirojongen.

Jejoen - Bob Van Mol (2014)

Jejoen - Bob Van Mol (2014)
Beeld RV

Sommige mensen beheersen het nieuws maar een tijdje en Jejoen Bontinck was zo iemand. Op het grootste terrorismeproces dat ons land kende, stonden 46 leden van Sharia4Belgium terecht in het Antwerpse justitiepaleis. De jongen was er één van. Hij was naar Syrië getrokken en door zijn vader teruggehaald. Fotograaf Bob Van Mol stond niet naast zijn collega-fotografen, maar had positie gekozen aan de binnenkant van de draaideur. Daar kwam dit beeld van.  

World Press - Tim Dirven (2001)

World Press - Tim Dirven (2001)
Beeld Tim Dirven

Eind 2001, in de nasleep van de aanslagen van 11 september op de WTC-torens in New York, reist Tim Dirven naar Afghanistan. Het is het land van de taliban en volgens de Verenigde Staten zitten zij achter wat op 9/11 gebeurde. Deze eenvoudige vrouw in een eenvoudige tent zegt alles over het leven van vrouwen in Afghanistan. Tims foto’s werden iconisch. Met dit beeld uit een reeks won hij in de categorie ‘Daily Life’ bij World Press Photo.

Poedel - Filip Claus (2005) 

.Beeld Filip Claus

Je ziet zijn kapsel en je ziet de poedel op de dijk van Knokke, dan druk je af. Het resultaat is een topfoto. Dat lijkt eenvoudig, maar waarom maakte enkel Filip Claus deze foto? Het antwoord is al even eenvoudig, het zit in het onderscheid tussen een fotograaf en een topfotograaf. Of Pieter De Crem, op dat moment fractievoorzitter van CD&V en burgemeester van Aalter, zich zelf bewust was van het resultaat is niet duidelijk. Hij skeelerde nadien rustig verder.

Burgervader – Eric De Mildt (2018)

Burgervader – Eric De Mildt (2018)
Beeld Eric de Mildt

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2018 werd de Antwerpse burgemeester Bart De Wever (N-VA) door de hele Vlaamse pers gevolgd. Hij is ook door fotografen van De Morgen al honderden keren vastgelegd. Die dag kiest Eric De Mildt voor de toevallige pose. Al is dat bij De Wever altijd een beetje gecrispeerd. Hij is zich altijd bewust van de camera. Het gordijn van het stemhokje lijkt assorti met zijn pak. De mevrouw passeert toevallig. Ook zij is Antwerpse. Ook voor haar zal de N-VA-voorzitter burgervader zijn.

Lanoye aan de Kaap – Diego Franssens (2017)

Lanoye aan de Kaap – Diego Franssens (2017)
Beeld Diego Franssens

Voor de reeks ‘Ergens onderweg’ – een interviewreeks waarin met mensen reizend en wandelend gepraat werd over leven en werk – trokken journalist Rik Van Puymbroeck en fotograaf Diego Franssens naar Kaapstad, de tweede thuis van Tom Lanoye. Nooit eerder had de schrijver Belgische journalisten daar ontvangen. Op het strand maakte Diego dit beeld, de grote bril lag er toevallig, maar de link met Lanoye lag voor de hand. Later werd de foto het campagnebeeld van een theatertournee en de cover van Lanoye 60, een boek. 

Francken – Stefaan Temmerman (2015)

Francken – Stefaan Temmerman (2015)
Beeld Stefaan Temmerman

Stefaan Temmerman begon in 2014 als stagiair bij De Morgen en amper een jaar later maakte hij dit portret van Theo Francken (N-VA), toenmalig staatssecretaris van Asiel en Migratie. Zijn gezicht is overschaduwd, maar iedereen herkent de contouren van zijn kop. Hij lijkt een krijger, hij waant zich een keizer. Tijdens de eerste editie van AntwerpPhoto, vorige zomer, was dit portret opgenomen in de expo ‘Iconobelge’. De foto lokte veel reacties uit.

Afscheid Julie en Melissa – Stephan Vanfleteren (1996)

Afscheid Julie en Melissa – Stephan Vanfleteren (1996)
Beeld Stephan Vanfleteren

Meer dan twintig jaar geleden werden in een tuin in Sars-la-Buissière de levenloze lichamen van Julie Lejeune en Melissa Russo gevonden. Ze waren misbruikt en omgebracht door Marc Dutroux en weggegooid als vuilnis. De basiliek Saint-Martin in Luik was veel te klein en dus volgden heel veel mensen de begrafenis buiten. Stephan Vanfleteren ging tussen die mensen staan en vatte met deze kindertraan het gevoel van heel België: verdriet en onmacht.

Tom Boonen – Stephan Vanfleteren (2006)

Tom Boonen – Stephan Vanfleteren (2006)
Beeld Stephan Vanfleteren

Stephan Vanfleteren fotografeerde voor De Morgen zo veel renners dat er later een boekje van kwam: Flandrien. Ook de nog jonge Tom Boonen kwam zo voor zijn lens. Een andere Boonen dan de held die we kennen. Dit is een intiem en emotioneel portret van de renner die in 2005 wereldkampioen werd. Misschien is hij hier wel echt ‘Tommeke’, zoals Michel Wuyts hem noemde. Een jongen die snel met de fiets kan rijden. Een portret van Boonen haalde ook het boek Portret 1989-2009.

Jonge Filip Dewinter – Filip Claus (1990)

Jonge Filip Dewinter – Filip Claus (1990)
Beeld Filip Claus

Hoe breng je een treinstaking in beeld? Dan moet je zoeken en alleen wie goed zoekt, heeft geluk. Zoals Filip Claus, toen hij naar het station van Mechelen trok, daar de deur van de trein zag opengaan en plots oog in oog stond met Filip Dewinter. En met twee toevallige medereizigers. Wellicht kenden ze de Vlaams Blok-voorman niet eens, dat hij zelf liever op een andere plek had gestaan lees je van zijn gezicht. Claus drukte instinctief af, het is een toevallige foto, maar later hing hij wel netjes in een expo in het Vlaams Parlement.

Gele hesjes — Tim Dirven (2018)

Gele hesjes — Tim Dirven (2018)
Beeld Tim Dirven

In vergelijking met Frankrijk was de gelehesjesbeweging in België maar een flauw afkooksel, maar een paar keer werd het toch warm in Brussel. Of nat. Omdat geen enkele betoging dezelfde is, trok Tim Dirven ook naar de zoveelste in zijn 20-jarige carrière voor De Morgen met veel goesting. De straat kan Tim altijd bekoren. Hij vond opnieuw de ideale plek om dit beeld van de strijd tussen professioneel politieverweer en geïmproviseerde betogersverdediging te fotograferen. Met humor in de details. Van middenvinger tot bilspleet.

VDB – Patrick De Spiegelaere (1989) 

VDB – Patrick De Spiegelaere (1989) 
Beeld Patrick De Spiegelaere

Paul Vanden Boeynants werd in 1989 ontvoerd en na een tijd teruggevonden in Le Touquet. Zoals altijd slaagde VDB erin om zelfs van dat terugvinden een show te maken. Patrick De Spiegelaere was één van de pioniers van de fotojournalistiek, hij maakte van De Morgen mee de fotokrant die ze werd. 

Patrick (die in 2007 overleed) paste het Henri Cartier-Bresson-motto toe. Hij wist als geen ander ‘le moment décisif’ te vangen. En hij koos voor de minder voor de hand liggende focus. Hij keek aan de andere kant en bracht zijn collega-journalisten mee in beeld. Later is dat vaak gekopieerd, Patrick was de grondlegger van dit genre. Wie goed kijkt, ziet Johny Vansevenant.  

Zebra – Jimmy Kets (2006)

Zebra –	Jimmy Kets (2006)
Beeld Jimmy Kets

“Catherine Vuylsteke was jarenlang dé specialiste van De Morgen als het over China ging en in 2006 trokken we drie weken door het land. Tijdens zo’n lange reportage zijn er ook momenten van ontspanning en op zo’n dag ging ik de Zoo van Peking bezoeken. Toen ik deze jongen opmerkte, hoopte ik dat hij de zebra’s zou gaan bekijken. Het was lang wachten, maar wachten is een deel van het werk van de fotograaf. Deze foto zou je een postkaartfoto kunnen noemen. Zonder veel extra laagjes, maar dat mag ook. Mens en dier komen hier dicht bij elkaar en ik moest gewoon afdrukken. Later gebruikte zelfs Proximus de foto nog op hun website.’  

Marie Vinck geeft zich bloot – Karoly Effenberger (2015)

Marie Vinck geeft zich bloot – Karoly Effenberger (2015)
Beeld Karoly Effenberger

“Marie Vinck is al zo vaak gefotografeerd en dus was het zaak om haar nog eens op een andere manier te brengen. In het kader van de ‘Maand van de Fotografie’ probeerden vijf fotografen ‘hun’ Marie Vinck in beeld te vatten. Ik wilde haar kwetsbare kant tonen. Lachend én huilend. Wat het precies is, weet je niet. Dat ze naakt is, is niet toevallig. Kleding zou afleiden, ik wilde eerlijkheid. Dat kon in alle stilte, bij haar thuis.”

Zwembad – Filip Claus (2003)

Zwembad – Filip Claus (2003)
Beeld Filip Claus

“‘Buurtpatrouille’ was de titel van een reeks waarvoor ik met journalist Filip Rogiers door Vlaanderen reed op zoek naar hoe mensen woonden, werkten en leefden”, vertelt fotograaf Filip Claus. “Zo kwamen we in Ronse, de poort van de Vlaamse Ardennen. Het lijkt al buitenland, maar het is ook surrealistisch België. Staat deze bomma op het droge of heeft ze natte voeten? Je weet niet wat je ziet. Later verscheen hij op de cover van het boek Buurtpatrouille en lezers van de krant kregen hem als print cadeau. Tot vandaag kom je deze foto in Vlaamse huiskamers tegen.”

KLM – Tim Dirven (1997)

KLM – Tim Dirven (1997)
Beeld Tim Dirven

“Op de terugreis maakte ik een tussenstop in Guatemala. Plots zag ik op het dak van een KLM-toestel drie crewleden dansen. Zonder veel nadenken drukte ik af. Terug op de redactie zag Yves Desmet deze foto. ‘Tim,’ zei hij, ‘je hebt een bom in handen.’ De foto verscheen en er ontstond een enorme rel. KLM wilde de crew ontslaan. De NOS belde mij erover, ik vertelde dat ik vooral werkvreugde zag en de Volkskrant pikte dit op. Onder druk van de lezers bond KLM in. De drie mochten blijven, maar kregen spreekverbod. Yves had gelijk en ik verdiende een mooie cent.”

Eddy Merckx – Stephan Vanfleteren (2005)

Eddy Merckx – Stephan Vanfleteren (2005)
Beeld Stephan Vanfleteren

“Toen Eddy Merckx 60 werd, maakte ik dit portret voor De Morgen en voor een Franstalige krant. Daar verscheen de foto op de voorpagina en lezers reageerden massaal: Merckx, de kannibaal, keek stuurs en ernstig. Maar zo had ik Eddy wel leren kennen in de vijftien jaar dat ik het wielrennen volgde voor de krant. Eddy was niet makkelijk te fotograferen. Dat hij in zijn legendarische Molteni-trui wilde poseren, was dan weer een geweldig cadeau.”