Minder kinderen als wondermiddel voor het klimaat?

Ieder mens heeft invloed op het klimaat. En wie een kind minder neemt, bespaart een extra broeikasbron, stellen de kille cijfers. Eén kind scheelt zelfs evenveel als vijf mensen die een leven lang de auto laten staan.

Voor leden van het koninklijk huis geldt zeker dat hun nakomelingen het klimaat belasten. Een beetje royal vliegt al snel de halve wereld over voor diplomatieke ontmoetingen en andere officiële aangelegenheden. Het ligt in de lijn der verwachting dat de klimaatimpact van een nieuwe royal baby wat hoger uitpakt dan een gemiddelde baby.

Sommige wetenschappers schatten dat gemiddelde zelfs nog een stukje hoger. Onderzoekers van de universiteit van Lund kwamen in 2017 bijvoorbeeld op een gemiddelde van 58,6 ton broeikasgas per westers kind per jaar, zo becijferden zij in het vakblad Environmental Research Letters. Ter vergelijking: één intercontinentale vlucht minder nemen bespaart 1,6 ton CO2 en met een jaar lang geen vlees eten bespaar je 0,8 ton.

Op die manier berekend, mag je een leven lang geen hamburgers en kippenbouten eten om net zoveel te besparen als een kind in één jaar uitstoot.

Red het klimaat, neem geen kinderen, dus? Mwah. Veel West-Europese landen hebben immers geen geboorteoverschot. En neem alleen al het feit dat het juist onze kinderen zijn die straks de maatregelen moeten bedenken en uitvoeren om de gevolgen van de klimaatverandering te beteugelen. Wie zegt dan dat een kind de eigen klimaatimpact niet dubbel en dik kan goedmaken met zijn of haar prestaties?

En dan gaan we nog voorbij aan het feit dat kinderen krijgen simpelweg menselijk is. Zoals de Nederlandse presentator Arjen Lubach vorig jaar stelde, nadat hij in een eerder interview zichzelf op de klimaatborst had geklopt omdat hij kinderloos is: “Je kunt zeggen dat het idee dat kinderen krijgen zó inherent is aan het leven – het ís het leven – dat je het mensen amper kwalijk kan nemen dat ze kinderen willen en krijgen.”