Van Armstrong over Van Avermaet tot Bernal: er gebeurt altijd wel iets in San Sebastian

Iemand al gehoord van Donostia? De kans is klein, want het is Baskisch voor San Sebastian. In de wijde omgeving van het parcours wordt dus eigenlijk niet zo vaak gesproken over de Clasica San Sebastian. Men heeft het eerder over de Donostia-Donostia Klasikoa. Een dikke week na de Ronde van Frankrijk valt de Spaanse eendagswedstrijd vaak tussen de plooien. Toch is het de wedstrijd bij uitstek waarin sommigen hun Tourvorm nog eens proberen te verzilveren op een zwaar, heuvelachtig parcours - denk maar aan de beklimming van de Jaizkibel. 

Dit jaar staan onder meer topfavoriet Julian Alaphilippe, Greg Van Avermaet, Remco Evenepoel, de broers Yates, Michael Woods, Daniel Martin, Bauke Mollema, Alejandro Valverde, Tim Wellens en Tony Gallopin aan de start.  Ook Tourwinnaar Egan Bernal begint morgen in San Sebastian aan zijn eerste officiële wedstrijd na de Ronde van Frankrijk. De Colombiaan is daarmee de eerste winnaar van de Tour sinds Carlos Sastre in 2008 die start in het Baskenland. Sastre reed er elf jaar geleden de wedstrijd niet eens uit. Een regerende Tourwinnaar kon er trouwens ook nog nooit winnen. Dingen om naar uit te kijken dus. Al is er ook de recente geschiedenis met enkele episodes vol tumult. 

In eerste instantie gaan we niet zo gek ver terug in de tijd. Vorig jaar lag de huidige Tourwinnaar nog in volle finale te ijlen op het asfalt. Egan Bernal kwam in de aanloop naar de slotklim (de Murgil, een klim van 1,8 kilometer aan gemiddeld 11 procent) ten val met Mikel Landa. De Spanjaard hield er een gebroken rugwervel aan over. Bernal kwam met zijn gezicht hard op de grond terecht. Hij brak bij de tuimelperte zijn neus en enkele tanden. Leuke anekdote achteraf: na maanden herstel kon Bernal bij zijn eerste fietstochtje in Colombia zijn moeder niet eens bijhouden. 

Door een technische storing bij de Spaanse televisie was het niet te zien in de huiskamer, maar het gebeurde wel. Zeshonderd meter onder de top van de laatste klim, de Bordako Tontorra, op goed 7 kilometer van de finish, lag Greg Van Avermaet in 2015 plots languit op de grond. Even voordien had hij zijn beslissende raid in-gezet. 

Helaas besliste een wankele motard er anders over. Van Avermaet werd meegesleurd in de beweging van de motor en ging bergop tegen de grond. Adam Yates schoot onze landgenoot voorbij en won uiteindelijk. Al was hij dat zelf niet helemaal zeker. Bij aankomst dacht Yates dat hij als tweede over de meet was gekomen. Ook hij had de val van Van Avermaet dus niet gezien.

Tot slot nog een verhaal uit de iets oudere doos. De Clasica San Sebastian was in 1995 nog maar aan z’n vijftiende editie toe, toen ene Lance Armstrong er won. De Amerikaan - wereldkampioen in 1993 - boekte er naast de Waalse Pijl zijn enige grote eendagszege uit zijn carrière. Op revanche, want Armstrong had er in 1992 zijn eerste wedstrijd in Europa betwist. En die was niet van een leien dakje gelopen.

De man die later zeven keer de Tour won - en die zeges ook kwijtspeelde - zou die dag in 1992 door een gedopeerd peloton van het kastje naar de muur gereden worden. Armstrong finishte troosteloos als allerlaatste. Drie jaar later kwam hij met het mes tussen de tanden terug om de wedstijd te winnen. Al weet enkel God welke middelen hij daarvoor gebruikte.

Armstrong blijft samen met Miguel Indurain wel de enige renner op de erelijst van de Clasica San Sebastian die ook de Tour won - al is dat in het geval van Armstrong uiteraard voer voor discussie. Bernal kan zich in elk geval hetzelfde clubje scharen. Verder valt er ook voor Alejandro Valverde iets te rapen. De Spanjaard kan zijn derde Clasica winnen. Daarmee zou hij op gelijke hoogte van recordhouder Marino Lejarreta kunnen komen.