Belgen die ‘in Monaco wonen’ ­krijgen rekening gepresenteerd

Wonen in Monaco heeft zo zijn voordelen. Ook op het vlak van belastingen. Tarief voor personenbelasting: 0 procent. Erfenissen en schenkingen voor kinderen: 0 procent. Maar ook om geld en inkomsten verborgen te houden voor de Belgische fiscus kan het interessant zijn om in de mondaine badplaats te wonen. Dus besliste de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) te onderzoeken of de Belgen onder de 30.000 Monegasken daar echt woonden of enkel deden alsof om belastingen in hun thuisland te ontduiken.

“In 2018 stelde de BBI spijkerharde dossiers op tegen 98 Belgen die onterecht Monaco opgaven als thuisadres – goed voor 66,4 miljoen euro aan ontdoken belastingen en boetes”, zegt Francis Adyns, woordvoerder van de FOD Financiën. In 2019 voegde de BBI daar nog eens 49 dossiers aan toe –goed voor 33,2 miljoen euro. “Die mensen hebben allemaal hun belastingaangifte gekregen. Ze kunnen een bezwaarschrift indienen. Anders moeten ze binnen de twee maanden de achterstallige belastingen en boetes betalen.”

Heel vaak gaat het om Belgen die hun tweede verblijf in Monaco opgaven als hun hoofdverblijfplaats. “Een van de criteria van een vaste verblijfplaats is dat je daar minstens de helft van het jaar plus één dag woont. Dus 183 dagen per jaar”, zegt Adyns. Hij geeft toe dat de fraude vaststellen én bewijzen niet altijd eenvoudig is. “In België kunnen we via de nutsmaatschappijen bijvoorbeeld makkelijk vaststellen dat een huis leeg staat door de lage waterfactuur of het elektriciteitsverbruik. In het buitenland ligt dat moeilijker.”

Volgens Adyns moet de fiscus een hele puzzel leggen, omdat die rijke burgers ook vaak zeer mobiel zijn en gemakkelijk heen en weer vliegen tussen Monaco en ons land. “De burger kan bijvoorbeeld over het hoofd zien dat zijn kinderen een heel jaar op crèche zitten in België. Maar alleen dat volstaat niet voor ons. Er moet méér zijn.” Nog een mogelijke doodsteek: dat alle werkafspraken van de geviseerde Belg zich in Brussel afspelen.  “Hij moet ook duidelijk kunnen aantonen dat hij zijn sociaal leven vanuit Monaco organiseert.” 

Sommigen vallen door de mand. Zo is het volgens De Tijd écht gebeurd: minstens drie gefortuneerde Belgen gaven bij de belastingen hetzelfde adres op als hun thuisbasis in Monaco: Avenue des Spelugues nummer 12. Geen alleenstaande villa of appartement, wel het adres van het Fairmont Monte Carlo in Monaco, een poepchic viersterrenhotel met 600 kamers, gelegen tussen de Middellandse zee en het Casino van Monte Carlo.

Voor steenrijke Belgen bleek het Fairmont Monte Carlo naast de weelderige luxe nog een optie te hebben: de formule van 96.600 euro om voor een jaar lang een hotelkamer te huren. In return garandeerde het hotel de gast dat hij recht had op een officiële verblijfsvergunning in Monaco. “Die 96.600 euro huur is peanuts als je zo elk jaar honderdduizenden of miljoenen euro kunt verbergen”, zeggen experts. 

Dom

Eenzelfde verhaal blijkbaar bij de Château Périgord in het district La Rousse – Saint-Romain. Een appartement van een schamele 40 vierkante meter kon er gehuurd worden vanaf 3.200 euro. Officieel woonden er 21 Belgen. Voor dat geld hadden ze een fabuleus uitzicht op zee en de garantie dat het nooit zou verpest worden door nieuwbouw.

“Een hotelkamer bewonen is geen permanente bewoning, logisch”, zegt Francis Adyns. Hij noemt die tactiek heel doorzichtig en dom. “Vermogende Belgen hebben meer middelen dan anderen. Ze hebben dus geld om die fictie te organiseren én te verbergen. Aan ons dus om die leugen te doorprikken.” 

Een massale uitstroom van België naar Monaco is er vandaag niet. In 2018 waren er 26 verhuizingen. In de eerste zes maanden van dit jaar verkasten er 18.