Hoezo geen thuisvoordeel? Lang geleden dat we nog zoveel Antwerp-supporters bijeen zagen. De volksverhuizing was een groot succes: zo’n 17.500 man palmde het Koning Boude – excuseer Koning Bosuilstadion – in, en zorgde voor een helse sfeer. Toen Lior Refaelov – de meest ervaren Europese pion van de Great Old – op het kwartier richting zijn tegenstander spurtte en de bal buiten wist te werken, sprong de hele hoofdtribune recht, de vuisten gebald – advocaat en diehard fan Omar Souidi op kop.

Pius (even) geblesseerd

Laszlo Bölöni, toe aan zijn 45ste Europese match als coach, had vooraf al verrast. Om te beginnen was er een plaatsje op de bank voor… Lamkel Zé. Da’s rap, na zijn fratsen, maar het was toch ook uit noodzaak. Nazaryna is geblesseerd, een extra middenvelder was dus welkom. De andere opvallende ingreep: Pius in de basis, in plaats van Batubinsika. De Nigeriaanse centrale verdediger maakte zijn debuut. Helaas voor hem zat zijn match er na 25 minuten al op. Hij bleef steken in de grond en blesseerde zijn knie. Na twee minuten verzorging wou hij er terug op komen, maar tot zijn ontgoocheling zag hij dat Batubinsika hem al had afgelost.

Intussen had het zomaar al 1-0 kunnen staan. Hairemans ging door op rechts en zette prima voor. Haroun kwam ingelopen – daar heeft de aanvoerder een neusje voor –, maar het was Reznik die ei zo na zijn eigen doelman klopte. Zonder de topsave van Hruska had Antwerp al na 15 minuten voorgestaan. Maar van uitstel kwam geen afstel. Terwijl de fans zich amuseerden met de typische gezangen – “En wie ni springt, dat is een rat” – kreeg Rodrigues de bal toegespeeld op links. De 24-jarige Portugees kwam naar binnen, temporiseerde even, had kunnen meegeven met de opkomende Juklerod, maar trapte gewoon zelf, en hóé. Hij krulde het leer heerlijk in de rechterbovenhoek – wauw. Ivooo, Ivooo, Ivooo, zo klonk het.

Dure struikelpartij

Op geen enkel moment lag Antwerp onder in de eerste helft. Bölöni had ondanks de twee 4-1-zeges in de competitie nog “iets extra’s” gevraagd, en kreeg dat ook van zijn spelers. Rodrigues werd nog eens alleen voor doel gezet en had de 2-0 aan de voet, alleen struikelde hij over zijn eigen voeten en belandde de bal daardoor naast. Er waren nog enkele kansjes voor Mbokani en Refaelov, die evenmin konden afwerken. Het eerste ‘gevaar’ van Viktoria Plzen? We noteerden het na 42 minuten. Krmencik kraakte zijn schot, Bolat kon zijn handen zelfs terugtrekken en de bal over de achterlijn laten rollen. Dat is dan drie keer Tsjechisch kampioen geworden in de laatste vijf jaar.

Antwerp – de ploeg én de aanhang – ging na rust gewoon door op zijn elan. Hairemans stuurde Refaelov diep, de Israëliër vond net geen mannetje voor doel. Vlak voor het uur maakte hij het bijna goed, maar nadat hij het balletje tegen de netten duwde, floot de ref (terecht) voor buitenspel. Nadat Pavel Vrba, de coach van de bezoekers, een eerste keer ingreep, voerde Bölöni zijn tweede wissel door. Een opvallende: Hairemans ging eruit en… Lamkel Zé kwam erin. Geoffke Deurne-Noord verliet het veld onder een daverend applaus, zijn vervanger moest even het gefluit trotseren.

Applausvervanging

Naarmate de tweede helft vorderde, begon de ‘thuisploeg’ er een beetje door te zitten – Seck was al de tweede met krampen. Ze kwam af en toe onder druk, maar gaf nog altijd geen grote kansen weg – prima dus. En als Buta De Sart over de grond had bediend in plaats van in de lucht, had het zelfs 2-0 gestaan.

Rodrigues was de laatste Antwerp-speler die naar de kant ging, hij kreeg zijn applauswissel. Het was nu nog kwestie van enkele minuten volhouden – desnoods nog één keer snedig counteren, maar dat zat er niet echt meer in. Uiteindelijk floot de Deen Maae af en bleef het 1-0, daar waren de 17.500 fans meer dan tevreden mee. Kippenvel en groot feest op de Heizel. De Great Old hoopt in de volgende rondes ook de vakken achter de tribunes te vullen en meer dan 20.000 plaatsen te vullen. Als het volgende week standhoudt in Plzen, is er geen mens die eraan twijfelt dat dat lukt.