Spelen mocht hij niet tegen KRC Genk. Orders van de moederclub. Dus bekeek de 21-jarige aanvaller uit Beringen het spektakelstuk dan maar vanuit de tribune. “Ik zat er toch met een dubbel gevoel”, vertelt Vanzeir. “Natuurlijk was ik blij voor de jongens. Knap hoe ze hebben gereageerd na de Supercup. Dit was een match die ik heel graag had willen meepikken. Niet alleen omdat het tegen Genk was, maar ook omdat het weer een extra match is die ik heb moeten missen. Mijn transfer heeft al veel langer aangesleept dan ik zelf had gehoopt.”

Anderzijds kan Vanzeir het ook opvatten als een compliment van Genkse kant. “Ze waren er blijkbaar niet echt gerust in. (grijnst) Terecht, want de drie spitsen hebben elk hun goaltje meegepikt. Als ik op het veld had gestaan, was het mij misschien ook gelukt.”

Op het Kiel en zelfs bij een deel van het Genk-publiek werd zijn voorkeur voor KV niet op applaus onthaald. “Sommige mensen kijken nu eenmaal anders naar KV Mechelen. Los van alle extrasportieve commotie was het totaalpakket voor mij de interessantste optie. Ze hebben hier een jonge, gepassioneerde coach die kansen geeft aan de jeugd, de omkadering is superprofessioneel en we hebben een ploeg die dit seizoen weleens voor de verrassing kan zorgen.”

Gustav Engvall, de gesel van de Genkse defensie, ondervindt te veel hinder van een knieblessure. Als vervangers heeft Vrancken twee opties: jonkie Dante Vanzeir (21) of ancien Igor De Camargo (36). Wellicht mag de eerste zich opmaken voor zijn debuut in de basis. “De coach beslist”, aldus Vanzeir. “Ik kijk er wel enorm naar uit. Het wordt mijn eerste match op Anderlecht. En de aanwezigheid van Kompany en Nasri maakt het toch nog extra speciaal. Maar onderschat ons niet. Ik acht ons allesbehalve kansloos tegen dit Anderlecht. Een 9 op 9 is volgens mij wel een realistische ambitie.”