50 jaar nadat ze op gruwelijke wijze vermoord werd: wie was Sharon Tate?

Op 9 augustus 1969 braken Tex Watson, Susan Atkins, Linda Kasabian en Patricia Krenwinkel binnen in het huis van Sharon Tate in Los Angeles. Hun cultleider, Charles Manson, had hen opgedragen om “iedereen daarbinnen te vernietigen, en zo gruwelijk als ze konden”. In het huis bevonden zich de hoogzwangere actrice Sharon, kapper Jay Sebring, beginnend scenarioschrijver Wojciech Frykowski en diens vriendin Abigail Folger, en Stephen Parent. De vier werden inderdaad op een gruwelijke manier om het leven gebracht. Zo werd Tate maar liefst 16 keer in de buik gestoken, waardoor de artsen ook haar ongeboren zoon niet meer konden redden. Door de moord werd de mooie Sharon een wereldberoemd icoon. Tragisch genoeg wees niets erop dat ze - hoewel ze een beginnende actrice was -  bij leven eenzelfde sterrenstatus had kunnen bereiken. 

Sharon Tate groeide op in El Paso (Texas) en in Verona (Italië) als de dochter van een militair. Ze had nooit echt de bedoeling om te acteren, maar rolde in het wereldje via het modellenwerk dat ze regelmatig deed. Zoals zoveel vrouwen in de sixties hielpen de mannen in haar leven haar carrière vooruit. Kapper Jay Sebring - die bij haar was op 9 augustus - en acteur Richard Beymer waren daar voorbeelden van. Richard was zo onder de indruk van Sharon’s schoonheid dat hij haar voorstelde aan filmproducent Martin Ransohoff, eigenaar van productiebedrijf Filmways. Volgens de legende huilde Ransohoff toen hij Sharon voor het eerst zag en vroeg hij zijn secretaresse om meteen een contract van zeven jaar op te stellen. Maar in plaats van haar meteen aan het werk te zetten, hield de producent zijn nieuwe ster verborgen voor het publiek. “30 maanden lang wist niemand buiten Filmways dat ik bestond", vertelde Sharon daarover. “Men vertelde me dat ik een geheim was. Ze leerden me om te praten, te lopen, te dansen, te schermen, en natuurlijk om te acteren. En af en toe gaf Ransohoff me een job op tv, maar dan altijd met een zwarte pruik en een andere naam. Mensen noemen me een plotse ster, maar dat klopt niet. Ransohoff ontdekte me drie jaar geleden. Hij leidde me op voor het sterrendom.”

Pas in 1967 mocht Sharon haar eerste films opnemen in Europa: de thriller ‘Eye of the Devil’ en ‘The Fearless Vampire Killers’, van Roman Polanski. Hoewel ze weinig meer moet doen dan mooi wezen, hebben de films wel een invloed op haar persoonlijke leven. De actrice begint een relatie met regisseur Polanski en het koppel trouwt in 1968. “Ik ben verliefd op Roman Polanski, want hij is mooi en een genie en heeft de onstuimigheid van een man die écht wijs is”, liet een dolverliefde Sharon dat jaar optekenen in een Italiaans magazine. Maar Ransohoff was minder blij met de nieuwe relatie van zijn protégé. Polanski wilde immers dat zijn vrouw een serieuze actrice zou worden, terwijl de producent meer brood zag in sexy rollen. 

Voorlopig leek Ransohoff het pleit te winnen. In haar derde rol - en Amerikaanse debuut - speelde Tate een blonde bikinibabe die Tony Curtis moest verleiden. Dat de regisseur met veel plezier op haar boezem en benen inzoomde, kon ze naar verluidt zelf ook niet echt smaken. 

Haar grootste succes was zonder twijfel ‘Valley of the Dolls’  uit 1967. De critici moesten niet veel weten van de film, maar het publiek smulde van Sharon’s vertolking als het gedoemde model Jennifer North. En de actrice was zelf ook erg trots: “Aangezien het boek zo’n bestseller bleek, was ik ervan overtuigd dat de hoofdrollen naar grote sterren zouden gaan", vertelde ze. “Zoals Natalie Wood of zo. Ik was zo blij toen ik de rol kreeg. Ik vond Jennifer zo leuk toen ik het boek las. Ze is het sympathiekste meisje van de groep: lief, niet verwend en onbaatzuchtig. Ze wil niemand kwaad toen, en toch overkomen haar zo’n verschrikkelijke dingen.” De film werd de zesde meest succesvolle film van 1967 en leverde Tate een Golden Globe-nominatie voor ‘beste nieuwe ster’ op. 

Eén iemand bleek echter niet zo’n fan van haar werk: haar echtgenoot, Polanski. In een interview zei hij: “Als Sharon wil stoppen met acteren, dan ga ik niet proberen om haar van gedachten te laten veranderen. Als ze blijft acteren, wil ik dat ze een goede actrice is. Ze heeft nog geen kans gekregen om te laten zien wat ze in huis heeft. Tot nu toe heeft ze nog maar één film met een goede regisseur gemaakt. En dat was ik.”

Daarna maakte Tate nog twee films: ‘The Wrecking Crew’ - een soort Amerikaanse James Bond - en ‘12 Plus One’. Tijdens de opnames van die laatste film was de actrice al zwanger van haar eerste kind, en in interviews begon ze te zinspelen op het einde van haar filmcarrière. “Ik heb de ambitie niet meer. Ik hoop dat mijn kind het mooiste en gezondste kind ter wereld wordt”, vertelde ze. “En dat het gelukkig wordt. Een gelukkige persoon kan de mooie dingen in het leven zien, begrijpen en ervan genieten. Dat hoop ik ook voor mijn eigen leven. Gewoon blijven leven zoals ik dat nu doe, perfect gelukkig. Of is dat misschien wat te veel gevraagd?” Helaas bleek het dat inderdaad het geval te zijn. 

Momenteel wordt het verhaal van Tate nog even aangehaald in de bioscoop, in de film ‘Once Upon A Time In Hollywood. Actrice Margot Robbie speelt de tragische actrice en doet dat met verve, volgens zus Debra Tate. “Ik heb het gevoel dat er heel wat gelijkenissen zijn tussen juffrouw Robbie en Sharon Tate.” Debra mocht ook naar de set om Robbie aan het werk te zien. “Ik moest huilen omdat ze net zo klonk als Sharon", vertelde Debra in een interview met Vanity Fair. “De toon van haar stem was compleet Sharon, en het raakte me zo erg dat de tranen gewoon begonnen te lopen. Ik kon mijn zus eindelijk terugzien ... vijftig jaar later.”

‘Once Upon A Time In Hollywood speelt vanaf 14 augustus in de Belgische bioscopen.