Frutos: “Club groter dan Anderlecht? Dat krijg ik niet over mijn lippen”

“Oei, een fotograaf.” Nicolas Frutos wrijft het prut uit zijn ogen wanneer hij de camera ziet. Zijn zoontje van 11 maanden is ziek, en dat heeft papa geweten. Maar wie verder kijkt dan de donkere kringen rond zijn ogen, ziet vooral een gelukkige man. De Argentijn is blij dat hij weer in België is. Bijna twee jaar geleden was Frutos nog met de noorderzon vertrokken, na vier wedstrijden als interimcoach bij Anderlecht, tussen René Weiler en Hein Vanhaezebrouck in. Maar van een litteken is er geen sprake – Frutos spreekt nog steeds in de wij-vorm over paars-wit. “Het blijft de club van mijn hart.”