Ata Kak: hypnotiserende shit

Dag vier. Beetje pijn in het duffe kopje, in de benen ook, nog wat rillingen van de zeiknatte nacht ervoor die maar blijven plakken… Enfin: we hoeven het u niet uit te leggen. Dan denk je: kalm beginnen op zondag. Ballen ja. Rond 14 uur gebeurde er iets vreemds. De kop klaarde op, de rug rechtte zich, benen begonnen vreemd te wiebelen en voordat we het zelf doorhadden had Ata Kak als ons als een maraboet in een trance gebracht en stonden we samen met een hele meute te shaken in de Castello.

Er gebeuren geweldige muzikale dingen in Afrika die lang onzichtbaar bleven voor Westerse oren, maar dankzij het net en mensen als Brian Shimkovitz van Awesome Tapes From Africa komen we almaar meer schatten tegen die onweerstaanbaar werken. Paar jaar geleden leerden we zo William Onyeabor kennen, en nu dus Ata Kak. Uit Ghana. De formule: een meedogenloze doordenderende four to the flour beat, opgesmukt met funky gitaarlicks en baslijnen. En de raps van de man zelf natuurlijk. Geen knijt van verstaan, maar hypnotiserende shit it was.