Venezuela beleeft momenteel de ergste socio-economische crisis uit de geschiedenis van het land. En die crisis is nog lang niet op zijn retour. Knack sprak met de man die door president Maduro wordt beschouwd als het ‘brein’ achter de staatsgreep van april.
Venezuela beleeft een vluchtelingenexodus die groter is dan die van Syrië. Dagelijks ontvluchten meer dan 8000 Venezolanen hun land. Per dag daalt de olie-export met 15 procent en dat terwijl de inkomsten van Venezuela haast volledig afhangen van de olie-industrie.
Sinds januari probeert interim-president en voorzitter van het nationaal parlement Juan Guaido om president Maduro en zijn regering te overtuigen om afstand van de macht te nemen, een overgangsregering te installeren en nieuwe verkiezingen te organiseren. Internationaal krijgt hij steun van meer dan 50 landen, maar Maduro wil niet wijken.
Op 30 april 2019 vond er een staatsgreep plaats, maar die mislukte. De Verenigde Staten steunen Juan Guaido. Vorige week verscherpte president Trump nog de maatregelen tegen Venezuela. Het economisch embargo wordt uitgebreid tot een volledig embargo en een zeeblokkade en alle tegoeden en bezittingen van Venezuela in de VS zijn bevroren.
Daarnaast kunnen Maduro, zijn regeringsleden en hun familieleden niet langer transacties in het buitenland doen. Vice-president Tareck El Aissami staat sinds begin augustus op de ICE most Wanted List en behoort tot de 10 meest gezochte drugsbaronnen ter wereld.
De crisis in Venezuela is nog lang niet op zijn retour, maar toch blijft de entourage van Juan Guaido hoopvol. Dit geldt ook voor Miguel Pizarro Rodriguez. Als voorzitter van de commissie in het nationaal parlement bevoegd voor humanitaire hulp, maakte hij het mee mogelijk dat in maart het Rode Kruis eindelijk de bevolking kon bevoorraden met de meest dringende medicatie en voedselhulp. Maduro beschuldigde hem als brein achter de staatsgreep op 30 april en hierdoor moest Pizarro onderduiken en het land ontvluchten. Knack sprak met Miguel Pizarro in Brussel, net nadat hij een toelichting aan het Europees Parlement had gegeven over de humanitaire crisis in Venezuela.
De bevrijding van Venezuela zal niet het resultaat van één dag zijn. Het zal de optelsom zijn van jarenlange strijd en opoffering door de Venezolaanse bevolking.
Hoe komt het dat de staatsgreep op 30 april 2019 mislukt is?
PIZARRO: Ik zou niet over een mislukking spreken. We beschouwen 30 april zoals D-day voor de geallieerden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Die dag was een kantelpunt en legde duidelijk bloot dat Maduro zelfs zijn eigen schaduw niet langer kan vertrouwen. Zowel minister van defensie Padrino Lopez als de voorzitter van het Hooggerechtshof Maikel Moreno als enkele belangrijke militairen en het hoofd van de inlichtingendiensten Manuel Ricardo Cristopher Figuera waren betrokken bij de operatie. Dit laat zien hoe ziek de samenwerking tussen Maduro en andere machtige personen van Venezuela is. Het is ieder voor zich en dat maakt hen zwak. De bevrijding van Venezuela zal niet het resultaat van één dag zijn. Het zal de optelsom zijn van jarenlange strijd en opoffering door de Venezolaanse bevolking, maar elke dag zijn we een stap dichter bij het einde van het tijdperk van Maduro.
Hoge commissaris voor de mensenrechten van de VN Michelle Bachelet heeft in haar rapport over Venezuela grove mensenrechtenschendingen, afbreek van de rechtsstaat en ondermijning van de democratische instituties aangeklaagd. Wat denkt u over deze verklaring?
PIZARRO: Bachelet sprak duidelijke taal. In het onderzoek is er sprake van meer dan 700 politieke gevangenen waarvan sommigen vermoord, gefolterd of verkracht zijn. De sterkte van haar rapport is dat er eindelijk een derde partij is die buiten de oppositie in Venezuela zelf onomwonden aantoont waaronder de Venezolaanse bevolking lijdt. De inflatie zal in 2019 tot 10 miljoen procent stijgen. De humanitaire crisis is ongezien in Latijns-Amerika en erger dan in oorlogsland Syrië. Er zijn al meer dan 4 miljoen Venezolanen gevlucht. Op basis van dit rapport kan er nu in de rest van de wereld actie ondernomen worden.
Michelle Bachelets vader is gefolterd en vermoord door de dictatuur van Pinochet. Ook uw familie leed onder deze dictatuur. Kan u dat wat toelichtenn?
De inflatie zal in 2019 tot 10 miljoen procent stijgen. De humanitaire crisis is ongezien in Latijns-Amerika en erger dan in oorlogsland Syrië.
PIZARRO: Mijn vader behoorde net zoals de vader van Michelle Bachelet tot de vertrouwelingen van president Allende. Hij is gelukkig niet vermoord, maar kon net op tijd naar Venezuela vluchten. Nu zijn ik en mijn familie helaas slachtoffer geworden van de dictatuur van Maduro. Het leven van elke Venezolaan is in gevaar, maar net zoals tijdens de dictatuur van Pinochet riskeert al wie kritiek durft geven op het regime nog meer zijn leven.
De laatste tijd horen we minder over interimpresident Juan Guaido. Waar is hij ondertussen mee bezig?
PIZARRO: Juan en ik behoren tot dezelfde generatie. We hebben geen democratie gekend in Venezuela. Juan is momenteel bezig aan een binnenlandse reis waarbij hij verschillende steden in Venezuela bezoekt om daar mensen te mobiliseren om voor hun rechten op te komen. We hebben een grondig en structureel plan bedacht om Venezuela weer op te bouwen. De economie moet hersteld worden, de veiligheid moet verbeteren en burgers moeten terug vertrouwen in politici krijgen. Doordat Guadio in meer dan 50 landen als interimpresident is erkend, heeft hij ook internationale verplichtingen. Hij is momenteel bezig om ook deze verantwoordelijkheden op te nemen.
Hoe komt het dat Juan Guaido nog geen militaire interventie heeft aangevraagd? Vroeger sprak hij over alle opties die openlagen.
PIZARRO: Juan Guaido is een man die gelooft in overleg en dialoog. Alle mogelijke opties liggen op tafel, waaronder nog steeds een militaire interventie. Toch moeten we proberen om eerst alle andere opties uit te putten om tot een conclusie te kunnen komen. Het is een uiterst gevoelige materie om lichtzinnig mee om te gaan.
Je antwoord klinkt toch wat vaag. Heeft Juan Guaido genoeg gerealiseerd om Venezuela echt vooruit te helpen?
PIZARRO: Op dit moment leeft er bij een grote groep van de internationale gemeenschap de consensus dat het enige legitieme orgaan van Venezuela het nationaal parlement is. Juan Guaido heeft als voorzitter van het parlement de rol als interimpresident op zich genomen en wordt hiervoor door meer dan 50 landen herkend. Dit zijn immense realisaties als je vergelijkt met waar we vorig jaar stonden. De belangrijkste democratieën in de wereld erkennen nu dat er in Venezuela een ongekende humanitaire crisis heerst en dat er dringend actie moet ondernomen worden. Uiteraard is de Venezolaanse bevolking wanhopig en zouden ze liever wensen dat alles sneller gaat. Elke dag sterven er mensen van honger en geweld. We mogen dus onze strijd niet opgeven. We moeten onze strategie om eerst onze onderdrukker omver te werpen, dan een overgangsregering te installeren en dan vrije verkiezingen te organiseren absoluut realiseren.
Hoe is de relatie van Juan Guaido ondertussen met de regering van Doanld Trump?
PIZARRO: Regelmatig gebeurt er overleg tussen de leden van de regering van Trump en onze vertegenwoordigers. Ook in het Europees Parlement hebben we goede contacten met enkele europarlementsleden die de situatie van Venezuela op de voet volgen. De ministers van Buitenlandse zaken van de landen die lid zijn van de Groep van Lima worden ook regelmatig gebriefd met de laatste informatie de we bezitten inzake migratie, economie en veiligheid in Venezuela. Achter de schermen wordt er constant gewerkt om naar oplossingen te zoeken.
Venezuela is ook een geopolitiek probleem. Rusland en Iran steunen de regering van Maduro en verschillende terroristische bewegingen zoals ELN en Hezbollah vinden hun thuisbasis in Venezuela.
Doet de internationale gemeenschap wel genoeg voor Venezuela?
PIZARRO: De regering van Trump, het Europees Parlement en de groep van Lima hebben al verschillende concrete maatregelen genomen tegen Maduro en zijn kompanen. De economische sancties tegen hen en hun familieleden worden steeds strenger en ook het economisch embargo vanuit de VS ten aanzien van Venezuela zal Maduro dwingen om maatregelen te nemen wil de bevolking niet nog meer lijden. Venezuela is trouwens niet louter een regionaal probleem, maar ook een geopolitiek probleem. Rusland en Iran steunen de regering van Maduro en verschillende terroristische bewegingen zoals ELN en Hezbollah vinden hun thuisbasis in Venezuela. Het is belangrijk om vanuit de internationale gemeenschap samen te werken om zo ook het internationale terrorisme tegen te gaan.
Informaten van de regering van Maduro hebben me tijdig verwittigd dat ze naar me zochten. Mochten ze me vinden, dan zou ik sowieso gekidnapt en gefolterd worden.
Ik ontmoet u nu in Brussel, maar zou u niet liever vanuit Venezuela zelf de strijd aangaan met Maduro?
PIZARRO: De regering van Maduro heeft mij veroordeeld als een van de verantwoordelijke voor de staatsgreep van 30 april. Ik heb nog niet eens mijn onschuld mogen aantonen, maar er is een arrestatiebevel tegen mij uitgevoerd en ik riskeer 15 tot 30 jaar celstraf. Als parlementslid zou ik bescherming moeten krijgen tegen dit soort van uitspraken, maar helaas geldt dat allemaal niet in Venezuela. Informaten van de regering van Maduro hebben me tijdig verwittigd dat ze naar me zochten. Mochten ze me vinden, dan zou ik sowieso gekidnapt en gefolterd worden. Ik heb daarop besloten om anderhalve maand undercover te leven en nadien ben ik erin geslaagd om naar Europa te reizen. Ik ga niet vertellen waar ik verbleven ben of hoe ik gevlucht ben, omdat wie in Venezuela mij geholpen heeft hiervoor de consequenties zal moeten betalen. Mocht ik echter kiezen, dan trok ik direct terug dit kostuum uit om in mijn jeans en op sportschoenen door mijn stad wijk Petare in Caracas te trekken. Het is een van de armste wijken in de stad, maar ik ben daar geboren en loop daar graag rond. Nog niet zo lang geleden was Petare een Chavistisch reservoir, zeg maar, maar ondertussen nemen de inwoners ook deel aan de betogingen tegen Maduro. Een oude vrouw in Petare heeft me een belangrijke les geleerd: wie op de grond slaapt, heeft geen schrik om uit bed te vallen. Ik zou mijn hotelbed zo verruilen voor een matras op de grond in Petare. De hele dag Engels spreken, vind ik enorm vermoeiend. Maar ik kan nu niet anders dan vanuit het buitenland voor mijn land te strijden door aan iedereen de situatie van ons land te vertellen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
