Sinds begin mei zat Kittel al zonder team, nadat hij op eigen vraag zijn contract bij Katusha-Alpecin had laten beëindigen. “Ik voelde daar geen vertrouwen, enkel druk, druk, druk”, liet hij noteren. “Pijn definieert de sport, de wereld waarin je leeft. Ik heb echter alle motivatie verloren om mezelf nog langer te kwellen op de fiets.”

Sinds zijn vertrek bij Katusha, is Kittel zich steeds beter beginnen realiseren wat hij allemaal miste in zijn leven als topsporter. “Voor familie en vrienden was er nooit genoeg tijd, daarnaast is er nog de permanente vermoeidheid en routine. Ik besefte steeds meer dat het me aan levenskwaliteit ontbrak”, aldus Kittel, die in november voor de eerste keer vader wordt. “Als renner ben je tweehonderd dagen per jaar weg en ik heb geen zin om mijn zoon te zien opgroeien op Skype.”

In zijn carrière was Kittel goed voor 89 profzeges. Met veertien ritoverwinningen in de Tour doet geen enkele Duitser beter. In 2013 en 2014 droeg hij in de Tour ook telkens één dag de gele Tour. In de Giro klokte hij af op vier ritzeges, in de Vuelta staat er eentje op zijn naam.

Eeuwige vermoeidheid

In zijn periode bij Katusha, waar hij in januari vorig jaar neerstreek, kan hij echter slechts drie ritoverwinningen voorleggen. Vorig jaar won hij twee etappes in Tirreno-Adriatico. Dit voorjaar (begin februari) won hij de Trofeo Palma. Zijn dieptepunt beleefde hij in april met een 99e plaats in de Scheldeprijs, een wedstrijd die hij eerder vijf keer had gewonnen.

Volgens Kittel was er bij zijn laatste werkgever geen vertrouwen. “Er was enkel druk, druk en nog eens druk”, aldus de Duitser. “De sport en de wereld waarin je leefde, werden gekenmerkt door pijn. Je hebt geen tijd voor je familie en vrienden. Er is eeuwige vermoeidheid en routine. Als een wielrenner ben je 200 dagen per jaar op de baan. Ik wilde mijn zoon gewoon niet langer zien opgroeien via Skype.”