Berovingen teisteren Barcelona, en daar komt steeds vaker geweld aan te pas

Barcelona is al jarenlang een ‘hoofdstad van de zakkenrollers’; in de drukke metro, op een terrasje of op het strand; overal worden mensen overvallen. In de eerste drie maanden van dit jaar vonden in de stad 32.000 diefstallen plaats, of 355 per dag. En toen was de zomer nog lang niet begonnen.

Zakkenrollers gebruiken normaal gezien bijna nooit geweld, want ze weten dat hun straf zo lager uitvalt als ze een keer betrapt worden. Er is echter iets aan het veranderen in de stad, constateerde de politie vorige week: 5.331 mensen waren tot half augustus slachtoffer geworden van een beroving met geweld, liefst 30% meer dan vorig jaar.

De reeks voorbeelden volgen elkaar op. Een hoge Koreaanse ambtenaar overleed nadat mannen vanaf een scooter haar tas hadden proberen te pakken en zij met haar hoofd op straat viel. De ambassadeur van Afghanistan werd midden op de dag op de drukke Via Laietana van zijn horloge beroofd. Net als vorig jaar zijn er vooral heel veel diefstallen van horloges, vaak met een waarde van tienduizenden euro’s.

“Ze komen met een groepje op je af, intimideren je en proberen dan iets van je af te pakken,” zegt Mario Oller, een buurtbewoner die om tien uur ’s avonds zijn twee honden in Sant Pere Més Alt uitlaat, dichtbij de plek waar een toerist de avond ervoor in zijn dijbeen werd gestoken met een mes toen hij zich tegen een beroving probeerde te verzetten. “Er zijn toeristen die met dure horloges of gouden kettingen lopen, die vragen er bijna om. Kijk mij: ik heb niks om”, zegt de strafrechtadvocaat.

Oller weet, net als de politie, waar het grootste probleem huist. Iets verderop in de wijk Sant Pere is een pleintje waar veel mena’s wonen, minderjarige migranten, vooral uit Marokko en Algerije, die zonder hun ouders in Spanje verblijven. Tot hun achttiende staan ze officieel nog onder toezicht van de sociale diensten, daarna verdwijnen ze uit het zicht van de instanties. Van de 1.529 mensen die dit jaar voor een beroving met geweld werden gearresteerd was een derde minderjarig.

“En ze zijn voor niets en niemand bang,” aldus Oller. “Ze provoceren je, schelden je uit, bedreigen je, gooien zelfs stenen naar je.” Hij wijst op z’n honden: “Mij laten ze wel met rust. En ik zie er niet uit als een toerist.” Bovendien is hij wel wat gewend: “Dertig jaar geleden durfde ik absoluut niet in deze wijk te komen, toen was het een stuk gevaarlijker.”

Dat is ook de boodschap van de gemeente: Barcelona is niet gevaarlijk. ,”We zijn een veilige stad, maar met enkele problemen van veiligheid,” wees burgemeester Ada Colau een wethouder terecht, die had gesproken van een ‘veiligheidscrisis’. Onder de inwoners van de stad is de onveiligheid sinds december vorig jaar echter het grootste probleem geworden, aldus de gemeentelijke barometer.

De politie kaartte vorige week een belangrijk issue aan: de straffen zijn te laag en de meeste jongens die worden opgepakt staan zo weer op straat. Van de 1.529 arrestanten dit jaar belandden er slechts 165 in de cel. Niet vreemd dat velen van hen meermaals worden opgepakt. Een 18-jarige Algerijn is koploper met 14 arrestaties in tien weken deze zomer, acht keer voor diefstal, zes keer voor een gewelddadige beroving. Twintig delinquenten werden in die tijd samen al 180 keer opgepakt. De rechters stellen meestal dat er geen voldoende bewijs tegen hen is.