Uitverkoop Pabo lokt massa volk: ‘De meest extreme dingen zijn het eerst weg’

Om klokslag 12 uur zou de koopjesdag beginnen, was vooraf aangekondigd, en wel in drie vestigingen: Aartselaar, Roeselare en Wetteren. Ruim op voorhand stond in Aartselaar al een lange rij, met een lichtjes besmuikte blik naar mekaar. Wat zou er gebeuren als de deuren open gingen? Soldentaferelen? Gevechten om vibrators? Getouwtrek met een kanten string? “Hij is van mij!”, “Neen, van mij!” Of zou het aanbod, na het faillissement van juli, teleurstellend zijn, met slechts enkele beduimelde flesjes glijmiddel? Dat bleek reuze mee te vallen. De eerste 200 klanten, die in één ruk de winkel binnenliepen, hadden ruime keuze. Wie het groepje overzag, besefte nog maar een keer: iederéén heeft seks. Dik, dun, jong, oud, mannen met sokken in sandalen, zwangere vrouwen, zelfs een moeder die de lege kinderwagen had meegebracht om haar marchandise thuis te krijgen.

Beroepsonkosten

Er werd veel gelachen. Enkele groepjes vrienden hadden duidelijk een vrijgezellenavond in het verschiet, waarvoor die opblaaspop welgekomen was. Ook de muur met seksfilms had bij het manvolk veel bekijks. Na een uur of twee waren de meeste dvd-doosjes al weg, en bleven enkel nog wat Duitse titels over waar je echt wel goesting in moet hebben: “Zwei Stunden Sperma! Non Stop Eiersaft!” Brrr. De dames hadden vooral interesse in de lingerie en verkleedpakjes. Zo waren er wel wat meisjes die déze week al terug naar school willen, plooirokje en al. Ook het hoekje met BDSM-gerief werd druk omstuwd. “Het meest extreme gerief is zelfs het eerste weg”, observeerde Steffie, een 24-jarige Brusselse die in bijberoep burlesquedanseres is, en die dus wat ‘beroepsonkosten’ kwam maken, in de vorm van podiumkledij. “De Vlaming is toch niet zo braaf als ik dacht. Dat is goed, ik hou van sex positivity.” Dat is? “Een positieve houding rond seks”, legt Steffie uit. “Zorgen voor jezelf.”

Wat BDSM betreft: het is ook wel in die hoek dat de grootste besparingen te rapen vielen. Een kwalitatieve nekboei met halsketting kost geld. Een lederen blinddoek met een mondbal gaat al snel boven de 100 euro. Gisteren gold halve prijs, op alles. Een doorsnee vibrator als de Happy Hugging Buddy ging weg voor 29,99 euro.

Via de veilingmeester

Op de verkoop werd toegezien door het Antwerps-Nederlandse veilinghuis Troostwijk Veilingen, dat na het faillissement van Pabo mee opdracht kreeg om nog zo veel mogelijk schuldeisers tevreden te stellen. Normaal gaan bij die veilingen overschotten van sanitair weg, of fitnesstoestellen, of horecamateriaal. Gisteren mocht veilingmeester Peter Pepermans acht uur lang pikanterie door zijn handen laten glijden, waarbij elke verkoop nauwkeurig werd genoteerd in een schrift. De ene keer was het een langwerpige doos met een geaderd voorwerp waarop ‘The Fist’ stond, dan weer een vierkante doos met een ‘Sex Positioning Aid with Soft Lining for Orgasmic Support’. De veilingmeester kweet zich ernstig van de taak, terwijl het vaste personeel intussen de wachtende massa mondjesmaat binnenliet, volgens het principe one in, one out. Dat verliep traag, omdat heel wat klanten echt wel hun tijd namen om te kiezen, en ook duidelijk via hun smartphone overlegden met het thuisfront, met man of vrouw die géén dag verlof had, en die mogelijks op kantoor zat te boekhouden. Een gele vibrator? Of een roze? Of toch maar dat eitje? Schat? Het gebiep van smartphones overstemde bij momenten het geroezemoes.

In de haag springen

Nog enkele observaties. Eén: de meerderheid - 99% - van de klanten was blank. ‘Een namiddagje naar de Pabo gaan’: het is niet bij alle achtergronden en culturen al even evident. Twee: zelfs een meer progressief publiek liet niet zo graag zien wat er in de donkere, blikdichte winkelzak mee naar huis ging. De simpele melding, “Goedemiddag, wij zijn van Het Laatste Nieuws, mogen wij vra...”, was voldoende om mensen in de haag te doen springen of een spurt naar hun auto te zien trekken. Een uitzondering was Steven Thomas (26) uit Sint-Job-in-'t -Goor, die naar huis ging met enkele pakjes condooms en wat ondergoed, van het type dat wat meer uitsparingen en transparante stukken had dan de doorsnee Schiesser-slip. “Gekocht voor als ik weer een relatie heb”, aldus Steven, die momenteel single is. “Het zal allemaal nog wel eens van pas komen, zeker? (hilariteit) Ja, we lachen, maar ik stond daarnet in de winkel naast een man met een penispomp. Dan besef je toch dat niet alles eeuwig duurt, en dat je van elke dag moet genieten.”

Steven had 85 euro besteed. “Normaal zouden dat er 170 zijn, dus een uurtje naar hier komen was wel de moeite. Ik heb misschien zelfs te veel gekocht, maar ik voelde me dan ook een beetje overdonderd, het was echt een stormloop en daardoor moeilijk om te kiezen.”

Mismanagement

Wie het ook wat moeilijk had, was natuurlijk het personeel. “We zijn blij om hier zoveel klanten te zien, dit is afscheid nemen in schoonheid”, klonk het. “Maar het mismanagement waardoor wij nu allemaal op straat staan... Daar kunnen we niet blij om zijn.”

Allicht zal het personeel zich in een andere verkoop moeten bekwamen, “want hoeveel sekswinkels zijn er nog in Vlaanderen? Waar kun je als verkoopster nog terecht als je van dit artikel houdt?”

Als enige grote naam rest Libidos, een Vlaamse keten waar de zaken draaien als een tierelier. “Net omdát we Vlaams zijn en heel erg de nadruk leggen op een persoonlijke service”, weet eigenaar Bert De Keuster. “Pabo werd gemanaged vanuit Nederland. Men bestookte de Belgische klanten per e-mail met goedkope aanbiedingen, dat was volgens mij een foute aanpak. Let op, het belang van online verkoop voelen ook wij in de winkels. Maar seks is niet alleen een zaak van twintigers. Een wat oudere man die geopereerd is aan de prostaat, een koppel dat na een bevalling de draad wat kwijt is, mensen die eens ‘iets nieuws willen’: dat is óók een groot deel van ons cliënteel. En die komen nog altijd graag naar de winkels, voor een gesprek en een knipoog. Andere factor: wij richten ons zowel op mannen als vrouwen”, vervolgt De Keuster. “Bij Pabo is men een tijd de vrouwvriendelijke toer willen opgaan, met minder BDSM en zo, maar commercieel is dat geen slimme zet: het zijn toch wel de mannen die de grootste bestedingen maken.”

Gisteren kwamen inderdaad net iets meer mannen, maar ook groepjes jonge meisjes, en best wel wat koppels, die innig gearmd weer vertrokken. Lege handen? Niemand. We kunnen het niet wetenschappelijk bewijzen, maar de vermoedens zijn sterk: Vlaanderen heeft een onrustige nacht gekend, en niet door onweer. Vandaag volgt nog een tweede uitverkoopronde in de drie vestigingen, opnieuw van 12 tot 20 uur.