Na 23 jaar verliet pastoor Scheltinga in juni 2010 zijn Reppel en ging hij genieten van zijn pensioen. Reppel verloor er een goede pastoor aan, klonk het toen. Een pater trappist, uit de Achelse kluis, werd pastoor van de Willibrordusparochie. Al bleef hij heel zijn leven in hart en ziel trappist.

Wie in Reppel een wereldvreemde man had verwacht had het totaal mis. "Eigentijds, vooruitstrevend, kon met iedereen over de baan, kende de wereld, was breeddenkend, belezen, kon relatieveren, bezat humor en was niet vlug uit zijn lood te slaan. Zo zette hij het restauratiedossier van onze kerk op de gemeentelijke agenda," vertellen ze vandaag in Reppel.

Hij bezat de kracht om vriendelijk te zijn, om te luisteren naar mensen in nood, om te helpen en raad te geven, om het juiste woord te spreken op vergaderingen en bemoedigend midden zijn Reppelnaren te staan. Als trouwe supporter van Racing Reppel ontving hij zijn kerkgangers aan de kerkdeur en vroeg hoe ze het maakten.

De heilige Willibrordus en Reppel, ze hadden een bijzondere plaats bij pastoor Scheltinga. Zo onthulde Reppel bij gelegenheid van het Willibrordusjaar een standbeeld op het het kerkplein. In de kerk kwam er een nieuwe orgel, een prachtige kruisweg, een nieuwe geluidsinstalatie en op zijn voorspraak mocht het Willibrorduskoor van Reppel tot tweemaal toe TV-missen verzorgen. Kortom, Christiaan Scheltinga zette Reppel op de kaart. Reppel werd opnieuw een 'dorp met toekomst'.

Christiaan Scheltinga werd priester gewijd in Achel op17 april 1955, was pastoor in de Vostert (Bree), aalmoezenier ziekenhuis Bree en pastoor in Reppel. In 2010 ontving hij in Reppel de titel van erepastoor. Hij werd geboren in 's Gravenhage (NL) op 11 januari 1928 en overleed in het woonzorgcentrum van Bocholt op 13 juli 2011.