Tine Priem is nu ‘mama Tamara’ in het nieuwe seizoen van ‘Thuis’: “Maar zelf voel ik géén druk”

“Ik heb er echt mijn tanden in gezet”, vertelt Tine. “En grappig: ik kreeg deze zomer heel vaak de vraag waar mijn buikje naartoe was. Veel kijkers vragen zich ook nog altijd af of het kindje van Dries of van Bob is. Wel, ik kan al dit zeggen: ze zullen nu snel een antwoord krijgen.”

Wel, ik was daar behoorlijk zenuwachtig voor. En dus had ik raad en tips gevraagd aan collega’s en vriendinnen. Hun ervaringen hebben me geholpen om de juiste balans te vinden. Want een bevalling, da’s bij elke vrouw anders, hé. ’k Heb achteraf heel wat toffe reacties gekregen van fans die het heel realistisch vonden. Dat was hartverwarmend. 

Klopt. Er staat nog veel te gebeuren, maar voor het eerst mama zijn, wordt voor Tamara sowieso een uitdaging. Ze zal zich daar helemaal in smijten.

Verrassend misschien, maar toch niet. Met kinderen ben ik nog niet bezig. Ik wil me eerst op mijn acteercarrière focussen. En ik wil graag nog wat verre reizen maken met mijn vriend. Tom en ik genieten nu volop van elkaar en da’s momenteel prioriteit. Dus kinderen? Dat zien we later wel. Er is geen druk.

Zeker en vast. Die rol geeft mij enorm veel voldoening. Ik ben ze dus nog lang niet beu. ’k Zie dat trouwens ook niet snel gebeuren. Ik hóu van Tamara. Ze heeft het hart op de tong.

Even rust, bedoel je? Dat zeker, ja. Ik combineerde ‘Thuis’ vlak voor de zomer met een rol in het theater. Dat was pittig. Dus ja, het was zalig om er een keer tussenuit te zijn en m’n hoofd leeg te maken. Even de batterijen opladen, weet je wel. En genieten van familie, vrienden, én van Tom uiteraard. De vakantie heeft enorm veel deugd gedaan. 

Klopt. Tom en ik hadden elkaar tijdens het jaar veel minder gezien, dus we konden wel wat qualitytime gebruiken. Plus: wij gaan graag uit eten, spreken vaak af met vrienden... En doordat ik tijdens de weekends in het theater speelde, lukte dat wat moeilijker. We hebben tijdens de vakantie dus ook ons sociale leven wat opgekrikt. Tom en ik zijn met z’n tweeën naar Hongarije geweest, maar naar Spanje gingen we met vrienden. 

Oh ja, dat was écht een prachtige dag. Ik heb trouwens zelf de bijkomende ceremonie geleid. Onvergetelijk. En het feest was al even super. We hebben er allemaal enorm van genoten. 

Ja, hé. Op een dag wil ik zeker trouwen, hoor. Welk meisje wil dat nu niet. Maar ik wil daar geen zaak van maken. Als het gepaste moment zich aandient, komt dat wel vanzelf. Ik ben nu gewoon gelukkig met hoe het tussen Tom en mij gaat.

Da’s niet gelukt. We hebben slechts één maand verlof en dan gaan de meesten van ons op reis, hé. Nu, ik kom heel goed overeen met verschillende collega’s, maar eigenlijk zien wij elkaar niet zoveel buiten het werk. Juist omdat we tijdens de dag al zo’n intens contact hebben.

Ja, en ’t was heel leuk om iedereen terug te zien. We zijn trouwens al de afleveringen voor november aan het opnemen. Gelukkig draagt Tamara vaak korte rokjes. Zo heb ik er minder last van dat ik tijdens de warme zomerdagen al in winterkleren moet spelen. (lachje)

Ja, en daarin speel ik een dom blondje uit Limburg. Of ik al dan niet een blonde pruik zal dragen, is nog niet volledig beslist. Maar mijn gedrag en manier van praten spreken boekdelen. Ik vind het zalig. Op 14 september gaat het stuk in première en daarna volgt meteen een tournee. 

Toch wel, ja. Maar we spelen enkel ’s avonds en in het weekend. De combinatie met ‘Thuis’ lukt dus perfect. Ik zal natuurlijk wel een pak minder vrije tijd hebben. Maar dat heb ik ervoor over. Ik doe het zó graag.

’k Vind het ook een zéér tof liedje. Het blijft echt hangen! Wisten jullie trouwens dat ik in de middelbare school bij Niels in de klas heb gezeten? Zo’n leuke kerel! Ik volg zijn carrière dus zo’n beetje. Niels is een harde werker én een goede artiest. Ja, je hoort het juist: ik ben fan.

Amai ni! Ik ben ongelooflijk blij dat Mathias nu ook beloond wordt voor zijn harde werk. ’t Is echt een topper en een keileuke collega. Ik ben ongelooflijk trots op hem.

Je weet natuurlijk nooit wat er allemaal op je pad komt, maar dat is en blijft voorlopig toch mijn grote passie, ja. Ik kan ook nog zoveel bijleren. Ik wil blijven groeien, beter worden, mezelf uitdagen en leren. Dus laat mij maar gewoon een actrice blijven. Dat maakt mij elke dag opnieuw gelukkig. Dat én Tom, natuurlijk. (lachje)