Eindelijk nog eens een stevige verhaallijn voor Jan in ‘Familie’: “Leuk dat ik na lange tijd nog eens wat te betekenen heb”

De plotwending die Jan weer voor het voetlicht brengt in ‘Familie’, is er nochtans geen om vrolijk van te worden. Want het nieuwe seizoen is amper gestart of er heeft zich al een hartverscheurend ongeval voorgedaan. Vrijdag zagen we hoe Jan door een nieuw circulatieplan een straat in de verkeerde richting inrijdt. Hij is zich van geen kwaad bewust, want Niko en Rudi hebben in een dronken bui het nieuwe verkeersbord weggenomen. Het komt tot een zware aanrijding tussen Jan en Cédric, de zoon van Veronique. Maandag bleek dat Cédrics baby Kasper, die achter in de wagen zat, de harde klap niet heeft overleefd.

Met het trieste ongeval lanceren de makers van ‘Familie’ nog eens een verhaallijn waar veel Van den Bossches bij betrokken zijn, en dat doet Jef De Smedt veel plezier. “Ik ben de hoofdschrijvers zeer dankbaar”, zegt hij. “De reeks begon 28 jaar geleden met verhaallijnen die de héle familie aanbelangen. Dat was de originele -insteek, al leken de vorige generaties schrijversgroepen dat een beetje uit het oog te zijn verloren. Maar nu: eindelijk nog eens een verhaallijn met vlees aan voor Jan én de rest van de familie, fantastisch!”

Ja, al blijf ik mezelf zien als een middenvelder die niet per se hoeft te scoren. Maar ’t is wel plezant dat ik na lange tijd nog eens mee vooraan mag spelen en iets te betekenen heb. Zeker als het met zo’n sterk verhaal is. En als ik iets goed vind, mag iedereen het weten. Ik heb een mail gestuurd naar alle schrijvers en producers om hen te feliciteren met het sterke werk dat ze hebben geleverd.

Klopt. Om dat geloofwaardig te brengen, heb ik diep in persoonlijk verdriet moeten graven.

Eigenlijk wel, ik kan het meestal op een natuurlijke manier opwekken. En als het toch niet lukt, gebruik ik een traanstick. Een likje onder het oog en de damp van munt zorgt onmiddellijk voor echte tranen. Maar daar heb ik tijdens mijn carrière amper gebruik van moeten maken.

Ja, van de periode dat Jan en zijn derde echtgenote Linda uit elkaar gingen na zijn overspel. Nadien zat Jan diep in de put, en verdween hij wat meer naar de achtergrond. Tja, de kijkers hebben er, natuurlijk, geen boodschap aan om constant een depressieve Jan te zien.

Eén keer. Op m’n 21ste ben ik tegen een andere auto gereden. Een jeugdzonde, zeg maar. Gelukkig zonder dodelijke afloop, ’t was vooral schrikken. Ik was volledig de kluts kwijt na die klap. Met die scène moest ik wel terugdenken aan dat ongeval.