Sinéad O’Connor, of Shuhada Sadaqat zoals ze nu door het leven gaat, treedt weer op

Je kan er van alles van vinden, maar sinds haar bekering tot de islam gaat het een stuk beter met Sinéad O’Connor. Of Shuhada Sadaqat, zoals ze nu door het leven gaat. Vorig jaar maakte ze het nieuws via Twitter bekend, gesluierd en zo blij als we haar in jaren niet hadden gezien. Nu staat er zelfs weer een optreden in haar agenda: op 20 september op het festival Féile ’19 in haar thuisland Ierland.

Oké, het komt vast niet alleen door haar nieuwe geloof. Ook ruim drie jaar in ‘het gekkenhuis’, zoals ze een langdurige periode van therapie omschrijft, heeft veel geholpen. Maar voor Sinéad is haar bekering een logisch vervolg op een levenslange worsteling met het katholicisme: “De islam voelde als thuiskomen. Toen ik erover begon te lezen, realiseerde ik me dat ik mijn hele leven al moslim ben zonder het te weten.” En Sinéad zou haar sociaal bewogen zelf niet zijn als ze er niet aan toe zou voegen: “Ik identificeer me enorm met het stigma waar moslims mee te maken krijgen.”

Sinéad werd wereldberoemd met de hit ‘Nothing Compares 2 U’, bijna 30 jaar geleden. Berucht werd ze toen ze niet lang daarna live op de Amerikaanse televisie een foto van paus Johannes Paulus II in stukjes scheurde. Iedereen sprak er schande van – zelfs Madonna, die toch ook zo haar blasfemische oprispingen had. Sinéad legde herhaaldelijk uit dat ze aandacht vroeg voor het grootschalige misbruik van kinderen in de katholieke kerk. Maar daarmee was ze minstens twintig jaar te vroeg: ze werd als hysterische fantast weggezet.

Dr. Phil

Terwijl ze echt wel wist waarover ze het had. Op haar 14de was ze terechtgekomen in een soort ­heropvoedingsgesticht in Dublin dat werd gerund door sadistische nonnen. Ze werd erheen gestuurd omdat ze onhandelbaar was. En dat was weer het gevolg van het grootste trauma dat ze opliep: de mishandeling en vernedering door haar moeder.

Sinéad vertelde er in 2017 openhartig over op de bank bij tv-psycholoog Dr. Phil. Hij had haar benaderd nadat Sinéad een filmpje op Facebook had geplaatst waarin ze een laatste noodkreet leek te doen. Haar familie had zich van haar afgekeerd, huilde ze. Haar kinderen werden bij haar weggehouden en ze zag geen reden om verder te leven. Dr. Phil ontfermde zich over haar. Dat leverde spetterende televisie op, maar ook een behandeling die blijkbaar werkte. “Ik was suïcidaal, maar wilde niet dood”, zei ze daarover. “Ik schreeuwde om hulp. In de therapie heb ik er heel veel shit uitgegooid.”

Bezoekers van Féile ’19 moeten er rekening mee houden dat ze haar optreden begint met een luidkeels gezongen oproep tot gebed – zozeer gaat ze op in haar nieuwe geloof. Maar met haar kritische blik kan het niet anders, of ze ontdekt op termijn ook in de islam zaken die haar minder bevallen. Hopelijk laat ze het wel uit haar hoofd om weer iets te gaan verscheuren. Dat valt in die kringen nog slechter dan bij de ­katholieke achterban.