Rik Verheye is een echte hypochonder: “Ik heb twee dokters, die niets van elkaar weten”

“Ik ben heel hypo­chondrisch van aanleg”, bekent hij. “Het zal maar eens een hersenvliesontsteking zijn... Ik ga dus vaak naar de dokter, ja. Op een bepaald moment zei ze zelfs: ‘Rik, als je zo verder doet, zal je toch eens een gedragstherapeut moeten zoeken’. (lacht) Nu ga ik naar twee dokters, een in Antwerpen en een in Knokke, zodat ze niet van elkaar afweten.”

“Ik ben ook heel bang om ziek te worden”, vult hij aan. “­Onlangs moest ik een fibroompje van mijn been laten weghalen. Onder lokale verdoving, in de dagkliniek. Peanuts, maar ik had het gevoel dat ik ging sterven. Daarom ben ik ook zo bang om kinderen te krijgen. Ik zou een schijtluis zijn. Nooit zou ik nog op mijn gemak zijn.”

Ook zijn eigen kindertijd was niet altijd even rooskleurig, al is hij vandaag naar eigen zeggen wel erg gelukkig. “Ik heb geen evidente jeugd gehad, in de zin dat ik jarenlang naar een kinderpsycholoog ben ­geweest. Ik heb veel slechte vibes ervaren en word niet graag teruggekatapulteerd naar die negatieve gevoelens. Ik ben een gigantische blèter. Ik denk dat ik bij de psycholoog een half Amazone-woud aan Kleenexen heb opgesnotterd.”