Fuglsang schudt iedereen uit het wiel in slopende slotklim, Vuelta-leider Roglič kraakt maar barst niet

Daags voor de rustdag kreeg het peloton een nieuwe kloeke bergetappe voorgeschoteld. De Puerto de San Lorenzo en de Alto de la Cobertoria waren twee beklimmingen van eerste categorie. De Alto de la Cubilla, de slotonderneming, was er eentje van buiten categorie. Dat betekende: 144 kilometer afzien. 

Na verschillende aanvallen in de eerste helft van de koers, smolten op de flanken van de eerste onderneming alle groepjes samen. In die 21-tellende kopgroep twee Belgen. Ritwinnaar Philippe Gilbert zat vooraan, net als zijn toekomstige Lotto-collega Thomas De Gendt. Ook mee in het offensief: klimmers Jakob Fuglsang en Tao Geoghegan Hart. Op 44 kilometer van de finish - meteen ook de top van de Alto de la Cobertoria - reden ze al zeven minuten voor het peloton uit. Die voorlaatste klim baarde overigens een muis. Movistar en Astana lieten het na om het Jumbo-Visma van leider Roglic te bestoken, ook in de kopgroep was er amper tot geen afscheiding. Met andere woorden: alles op het hoofdgerecht: de Alto de la Cubilla.

Die slotklim was een helse karwei. Niet zozeer qua stijgingsgraad, wel qua lengte: 17,8 kilometer klimmen aan een gemiddeld percentage van 6,2. Gilbert volgde goed, De Gendt - die ook al een moeilijk moment kende op de Alto de la Cobertoria - had het lastiger. Maar op een snedige demarrage van Luis León Sánchez hadden onze landgenoten hoe dan ook geen antwoord. Knox, Brambilla, Hart en Fuglsang - de man voor wie Sánchez zich leegreed - waren wel mee. Maar lang wachtte de winnaar van Luik-Bastenaken-Luik niet. Op 6,7 kilometer van de streep ging Fuglsang zelf, Brambilla was de enige die naar z’n wiel sprong. Maar even later moest ook de Italiaan passen. Fuglsang alleen, de sterke Deen denderde voort richting winst. 

Thomas De Gendt werd zesde in de daguitslag, op 2:09, Gilbert negende op 2:32.

In het peloton was het Miguel Ángel López die als eerste de knuppel in het hoenderhoek gooide. Roglic en Pogačar volgden, Quintana moest lossen. Op een nieuwe demarrage van López voelde ook Roglic het zuur in de benen lopen, enkel Pogačar - wat een toptalent - kon het moordende tempo van de Colombiaan volgen. Maar de rodetruidrager toonde karakter, want meter na meter sloop hij terug dichter bij de twee heren die hem graag bestookten. Op één kilometer van de streep sloot hij zelfs opnieuw aan. Uiteindelijk werd het een maat voor niets, want López, Pogačar en Roglic reden op zes minuten van Fuglsang samen over de finish. Geen schade dus voor de Sloveen, integendeel. De eerste achtervolger Alejandro Valverde kwam immers 23 tellen later over de streep. 

Voor Fuglsang is het zijn vijfde zege van het seizoen, na winst in de Ruta del Sol, een etappe in Tirreno-Adriatico, Luik-Bastenaken-Luik en het eindklassement in het Critérium du Dauphiné. In de Tour moest Fuglsang na een val opgeven.

Na eindwinst in de Dauphiné, de zege in La Doyenne, de eindwinst in de Ruta del Sol en een rit in de Tirreno-Adriatico mocht de Deen eindelijk in een Grote Ronde juichen in zijn carrière. “Het is een geweldig gevoel om hier te winnen. Ritwinst was een doel voor mij toen ik naar de Vuelta trok, maar dan moet je dat natuurlijk ook nog voor elkaar brengen”, aldus de Deen in het flashinterview.

Sanchez versnelde op 9,5 km en dunde de kopgroep uit, Fugslang counterde een aanval van Brambilla op 7,2 km van het eind en moest de Italiaan enkel nog een tijdje naast zich dulden. “Luis Leon (Sanchez, red.) zei me in het oortje dat de laatste zeven kilometer het gemakkelijkst waren. Val maar aan, gaf ik hem mee, en dat deed hij om de andere renners uit te putten. En toen waren we nog met een klein groepje. Daarna viel Brambilla aan en sprong ik mee en dat was ideaal. Tao kwam nog dicht, en toen ik hem zag komen, heb ik gewacht tot hij bijna kwam aansluiten om dan zelf vol aan te gaan. Brambilla kon gelukkig niet volgen, en Tao kwam ook niet meer dichter. De laatste kilometers kon ik standhouden en pak ik de zege.”

Alejandro Valverde kreeg 23 seconden om de oren en telt nu 2:48 achterstand op leider Primoz Roglic. De wereldkampioen relativeerde na afloop zijn tijdverlies. “Het valt nog mee”, zei de Spanjaard. “Gisteren won ik 41 seconden, vandaag verlies ik er 23. Het was niet mijn slechtste dag, noch mijn beste.”

“Gisteren pakte ik veertig seconden (41 op Lopez en Pogacar, red.) en vandaag verlies ik 23 seconden op hen (en Roglic, red.)”, relativeerde de Spanjaard op de website van zijn team. “Gelet op de zware rit die we vandaag kregen voorgeschoteld, stelt dit eigenlijk niets voor. Alle grote podiumkandidaten zijn min of meer aan elkaar gewaagd, dit verlies valt mee en ik moet vooral mijn ploegmaat Soler bedanken. In eerste instantie kon ik mee, maar uiteindelijk kon ik niet volgen.”

“Overigens kende Roglic vandaag ook een moeilijk moment. Hij kon de aanval van Lopez en Pogacar ook eerst niet volgen, maar daarna is hij net als ik op eigen tempo verder gegaan. Hij kon nog aansluiten, ik niet en ik moet heel blij zijn met Soler. Hij heeft me tot het einde geholpen.” Kan Valverde de Vuelta nu nog winnen? “De rustdag komt iedereen goed uit. Of er nog kansen zijn om de Vuelta te winnen? Er valt nog terrein te winnen, te verliezen en nog veel meer”, eindigde hij.

“Het was niet evident”, pufte Gilbert na afloop. “De etappe begon met vijftig kilometer vallei voor de eerste klim. Op één of twee kilometer voor die helling zijn we dan vertrokken met een groep ‘stevige’ renners. We hebben goed samengewerkt. Wij waren van ons team met z’n vieren aanwezig (met naast Knox en Gilbert ook nog de Fransman Rémi Cavagna en de Argentijn Maximiliano Richeze, red.). Max leverde vooral in de valleien zijn werk, Rémi deed dat bergop om aanvallen te vermijden. Het grote doel was etappewinst met James Knox.”

Uiteindelijk ging de ritwinst naar de Deen Jakob Fuglsang, een renner die al het hele jaar een uitstekende vorm tentoonspreidt. “Maar toch was James heel teleurgesteld”, ging Gilbert verder. “Ikzelf vind dat een goed teken. Het geeft een mooi beeld van zijn karakter. Hij wilde heel graag winnen.”

Gilbert kreeg voor de etappe ook het nieuws dat hij officieel deel zou uitmaken van de Belgische selectie op het WK in Yorkshire (29 september). Daar was hij vanzelfsprekend blij mee. “Vooral ook met het feit dat het nu eindelijk officieel is”, glimlachte de Luikenaar. “We gaan sowieso met een heel sterke ploeg naar Engeland. Ik hoop dat we er kunnen meespelen voor de wereldtitel.”