Nieuwe aantijgingen tegen Bo Coolsaet: ‘Ik heb mijn moeder gezegd: ‘Ik wil hier nooit meer binnenstappen’’

Afgelopen zaterdag, de dag voor zijn tachtigste verjaardag, meldde De Standaard dat er een rechtszaak loopt tegen Bo Coolsaet, de uroloog die bekend is van media-optredens en boeken over seksualiteit. Een ex-patiënte had in 2015 een klacht tegen hem ingediend voor verkrachting en aanranding van de eerbaarheid.

Sinds het nieuws bekend werd, komen twee andere ex-patiënten met een verhaal over ongewenste intimiteiten. Zij hebben allebei deze week officieel een klacht ingediend bij de politie. Hun verhalen lijken op dat van de rechtszaak, want in beide gevallen gaat het om een vrouw die stelt dat ze bij een behandeling ongewenst is aangeraakt. Bij de ene klacht gaat om het jaar 2003, enkele jaren eerder dus dan de casus van de rechtszaak, maar bij de andere klacht dateren de feiten van de jaren 70.

Die laatste vrouw doet nu aan De Morgen haar verhaal. Ze heeft er meer dan 45 jaar mee rondgelopen, tot ze zaterdag de krantenkoppen zag. “Ik schrok enorm en dacht: ‘godverdomme, hij heeft dat dus niet alleen bij mij gedaan’”, zegt Greet G. “Toen ik online in de reacties op dat artikel zag dat mannen hem verdedigden, dacht ik: ik moet die vrouw helpen, zodat ze weet dat ze er niet alleen voor staat. Er zit bijna veertig jaar tussen die feiten. Het kan dus bijna niet anders dan dat er nog slachtoffers zijn, maar alleen hij weet wat hij heeft gedaan.”

Gniffelende mannen

De nu 62-jarige Greet G. was 16 jaar toen ze met blaasontstekingen kampte en werd doorverwezen naar dokter Coolsaet. Die was op dat moment, begin jaren 70, nog niet de bekende auteur van boeken over de penis en ‘de magie van de moederschoot’, maar een jonge dertiger die werkte aan zijn doctoraat over een nieuwe techniek voor blaasonderzoeken. De uroloog had tegelijkertijd ook een eigen kabinet.

“Mijn moeder moest wachten in zijn bureau, terwijl ik mee moest naar een andere kamer. Hij sloot de deur en zei me dat ik me volledig moest uitkleden. Ik vond dat helemaal niet prettig, maar deed wat hij vroeg en ging naakt op de onderzoekstafel liggen. Ik was nerveus en kreeg het koud. Om me zogezegd gerust te stellen, begon hij mijn schouder te masseren. Hij zakte langzaam af naar mijn borsten, die hij begon te strelen. ‘Hier ga je wel van ontspannen’, zei hij. Ik wist niet wat er gebeurde en verstijfde helemaal. Ik was gechoqueerd en voelde mij vernederd, maar ik kon niet reageren, ik leek wel versteend.”

Uiteindelijk is Coolsaet doorgegaan met zijn onderzoek, maar ook dan heeft hij volgens Greet G. nog een paar keer de billen en dijen aangeraakt, tot er een assistent binnenkwam.

“Ook die assistent heeft met geen woord gerept over het feit dat ik daar helemaal naakt lag. Ik herinner me nog wel dat zij, toen twee jonge mannen, stonden te gniffelen en dat ik me enorm bekeken voelde. Na het onderzoek wilde ik me weer aankleden, maar dat mocht niet van hem. Ik moest eerst mee naar zijn bureau en moest daar volledig naakt blijven staan terwijl hij de uitleg deed aan mijn moeder. Ik weet niet meer hoelang ik daar zo heb gestaan, maar het voelde als een uur. Kun je je voorstellen dat je daar zo staat, als zestienjarig meisje?”

Wat voorafging

De feiten die in de rechtzaak tegen Coolsaet behandeld worden, dateren van 2006. Een vrouw, toen 15 jaar oud, liet zich bij Bo Coolsaet behandelen voor blaasontstekingen en chronische bekken­bodempijn. Ze beschuldigt de dokter nu van verkrachting.

Tijdens de behandeling zou de uroloog verschillende keren een instrument hebben gebruikt om de spieren rond haar urineleider te ontspannen. Volgens de vrouw is ze met dat toestel verkracht. Coolsaet zou tijdens de behandeling ook haar billen en borsten aangeraakt hebben.

De zaak komt volgende week woensdag, 18 september, voor de rechtbank. Dat was niet evident, want het Antwerpse parket had gevraagd om Coolsaet niet te vervolgen. Meestal volgt de raadkamer het advies van het parket, maar in dit geval dus niet. Het parket blijft bij zijn standpunt. “De vraag was of de behandeling bepaalde grenzen had overschreden”, zegt parketwoordvoerder Kristof Aerts. “Wij oordelen van niet en zullen daarom de vrijspraak vragen.”

Ook de Antwerpse provinciale raad van de Orde der Artsen heeft zich al over deze zaak gebogen en geoordeeld dat Coolsaet geen schuld trof en er niets mis was met de behandeling. Bij de Orde zouden in het verleden ook geen andere klachten over Coolsaet zijn gemeld. De Orde geeft daar zelf geen commentaar over wegens ‘raadsgeheim’. 

Verjaard

Coolsaet heeft Greet G. uiteindelijk nog geopereerd, maar zonder succes. Bij het controlebezoek na de operatie heeft Greet G. haar moeder gevraagd om nooit meer te moeten terugkeren.

“Ik heb mijn moeder gezegd: ‘Moeke, ik wil hier nooit meer binnenstappen’. Ik ben sindsdien bij heel wat gynaecologen en urologen geweest, maar ik heb me nooit meer helemaal moeten uitkleden, en ik heb ook nooit meer een aanraking gevoeld waar ik me ongemakkelijk bij voelde. Terwijl de manier waarop hij mijn borsten streelde en hoe hij zijn stem dempte me wel meteen deed beseffen dat het niet oké was. Ik ben niet verkracht geweest, maar het waren wel zeer ongepaste seksuele aanrakingen.”

Greet G. beseft dat de feiten van haar zaak waarschijnlijk verjaard zijn. In België geldt voor seksueel misbruik een verjaringstermijn van vijftien jaar vanaf de meerderjarigheid van het slachtoffer. Ze heeft het echter nooit tegen haar moeder durven te vertellen.

“Het was een andere tijd toen, thuis werd er over intieme zaken niet gepraat. Bovendien was ik bang dat mijn moeder zich schuldig zou voelen omdat ze mij daar mee naartoe had genomen. De enigen aan wie ik het ooit heb verteld, waren mijn echtgenoten. Zij zagen natuurlijk hoe ik reageerde als hij op tv kwam, ik walgde echt van die man. Maar je parkeert dat in een hoekje en gaandeweg vergeet je dat.”

Intussen had Coolsaet inderdaad carrière gemaakt: 25 jaar lang had hij de grootste urologiepraktijk van België. Hij was ook hoogleraar aan de universiteit van Utrecht en uitgegroeid tot een veelgevraagd expert in de media. Naast zijn expertise in problemen met incontinentie en impotentie, werd Coolsaet vooral bekend met boeken over seksualiteit, zoals Het penseel van de liefde. Een journaliste die hem in die glorieperiode, midden jaren 2000, interviewde kreeg toen zelf te maken met ongewenst en seksueel intimiderend gedrag. Ook zij overweegt nu een klacht.

Bang en beschaamd

Advocate Christine Mussche bevestigt dat er sinds zaterdag drie vrouwen bij haar een melding hebben gedaan over Coolsaet. Verder wil ze niet reageren. Het is nog niet zeker dat de slachtoffers die zich nu aandienen, zich ook burgerlijke partij willen stellen.

“Ik vind het uiteraard heel spijtig dat ik er niet vroeger mee naar buiten ben gekomen”, zegt Greet G. “Ik was bang, en misschien ook wel beschaamd. Ik weet eigenlijk niet meer wat al mijn redenen waren waarom ik het niet gedaan heb. Ik ben alleen heel erg opgelucht dat ik nu toch aangifte ben gaan doen en dat het eindelijk uit mijn systeem is.”

De advocate van Bo Coolsaet kent de nieuwe klachten niet en wil daarom voorlopig enkel reageren op de klacht van de rechtszaak. “Mijn cliënt ontkent die aantijgingen ten stelligste en wij zijn ervan overtuigd dat er onvoldoende bezwaren zijn, zoals het parket eerder ook al heeft geoordeeld”, zegt meester Joke Bleys.