‘Bake Off Vlaanderen’ was emotioneel zwaar voor Trien: “Net tijdens de opnamen gingen mijn man en ik uit elkaar”

Wim Opbrouck noemt haar de vrouwelijke Elton John vanwege haar voorliefde voor excentrieke brillen. Zelf omschrijft ‘Bake Off Vlaanderen’-kandidate Trien Bogaerts zich als ‘chaos tot en met’. ­Desondanks waagt de kleuterjuf haar kans om de beste bakker van Vlaanderen te worden. Maar de chaos sloeg al meteen van in het begin toe. Met als resultaat spritskoekjes die er ­volgens juryleden Herman Van Dender en Regula Ysewijn uitzagen ‘alsof ze al eens gegeten waren’.

“Tja, ik was in tijdnood geraakt”, zegt Trien.

(knikt) Ik ben vaak met twintig dingen tegelijk bezig en dan loopt er weleens iets mis. Op school zie ik dat ook. De eerste week van september ligt mijn klas er nog heel netjes bij, maar dan beginnen we aan het eerste knutselwerk met de kleuters en lijkt de hele boel ontploft. Hetzelfde geldt voor mijn keuken als ik aan het bakken ben.

Tja, daar kan ik wel tegen. Ik neem mezelf niet al te serieus. En smaken verschillen, maar de jury heeft het laatste woord. Nu... Ik zit wel met het probleem dat ik dyslexie heb.

Ja. Ik moet die soms twintig keer opnieuw doornemen, voordat ik weet wat er moet gebeuren. En dan nog interpreteer ik het soms verkeerd en heb ik iets helemaal anders gebakken...

Dat klopt. Het heeft mij heel veel moeite gekost om mijn diploma te halen. Ik heb kunsthumaniora gedaan. ­Theater- en poëzieteksten kon ik vlot vanbuiten leren, maar o wee als het vraagstukken ­waren. Schriftelijke examens waren horror. Maar mondeling was voor mij een feest.

Mijn drie zalige zonen! Het leven neemt soms een andere wending dan je in gedachten had. Mijn man en ik stonden voor de keuze: kinderloos ­blijven, voor ivf gaan of adopteren. Mijn neef en nicht zijn geadopteerd, dus de keuze was snel gemaakt. Het is wel een moeilijk en lang proces geweest, op een wachtlijst staan is de hel. Maar ik ben heel trots op mijn kinderen: Surafel is vijftien, Fanuel is net veertien geworden en ­Solomon wordt in oktober twaalf.

Ze zijn wel trots, maar schamen zich ook. Het zijn pubers, hé. Die willen vooral niet dat hun vrienden hun mama op televisie zien. Ze hebben ­zoiets van: ‘Oh my god, daar is ze weer! Doe maar gewoon, mama, dat is al erg genoeg!’ (lacht)

Hij is wel enthousiast... (laat een stilte vallen) Wij zijn een halfjaar geleden uit elkaar gegaan. Net tijdens de ­opnamen van ‘Bake Off’.

Ik heb het emotioneel toch zwaar gehad, hoor. Maar ik werd enorm goed opgevangen door de crew en de medekandidaten. Die vriendschap die je ziet op tv is écht. We steunden en omarmden elkaar, en dat gaf echt een boost. Een onbeschrijflijk gevoel.