Insiders zagen Herman Van Holsbeeck de laatste jaren veranderen: ‘Een verschil van dag en nacht’

“Laat het gerecht zijn werk doen.” Dat waren de laatste woorden van Herman Van Holsbeeck toen we hem woensdag belden in verband met de aanhouding van Christophe Henrotay, de makelaar waarmee Van Holsbeeck de voorbije jaren behoorlijk wat transfers realiseerde. De gewezen manager van Anderlecht straalde een gerust geweten uit, maar werd 12 uur later zelf opgepakt. Een triest einde van een verhaal dat ruim vijftien jaar geleden zo mooi begon.

Herman Van Holsbeeck had al zijn sporen verdiend bij RWDM en Lierse, toen Roger Vanden Stock hem in 2003 naar Anderlecht haalde. Van Holsbeeck werkte nog een jaar in de schaduw van Michel Verschueren, maar slaagde daarna waar Paul Courant en Alain Courtois voor hem gefaald hadden: hij trad uit de schaduw van ‘Mister Michel’ en drukte veertien jaar lang fors zijn stempel op Anderlecht. Met succes, want paars-wit pakte niet alleen zeven landstitels onder zijn bewind, het verdiende ook nog eens aardig wat geld aan uitgaande transfers. Wilhelmsson, Kompany, Boussoufa, Biglia, Pareja, Mbokani, Praet, Tielemans, Dendoncker... Stuk voor stuk zorgden ze niet alleen voor sportieve successen, maar ook voor een financiële meerwaarde. Met ook nog eens smaakmakers als Ahmed Hassan en Matias Suárez geraakte het Anderlechtpubliek dermate verwend, dat Van Holsbeeck in 2011 bij een ploegvoorstelling door de fans uitgejouwd werd omdat ‘Mauve et Blanc’ dat jaar máár derde was geworden.

Te pletter gewerkt

Het zette de manager van paars-wit ertoe aan om nog een tandje bij te steken. Met de komst van onder meer Milan Jovanovic en de terugkeer van Mbokani bouwde Van Holsbeeck een ploeg uit die drie titels op rij zou veroveren. Insiders getuigen hoe Van Holsbeeck zich in die periode te pletter werkte. In 2012 leidde dat er zelfs toe dat hij het even wat kalmer aan moest doen na hartklachten. Maar Van Holsbeeck genoot met drie titels op rij groot krediet binnen de club.

Alles veranderde in de periode rond 2014-2015. Binnen Anderlecht gingen toen al stemmen op om de club te verkopen. Medewerkers van de club konden het tot dan toe best vinden met de ‘management-oude-stijl’-aanpak van Van Holsbeeck. “Het was een beetje verdeel en heers”, getuigt een insider. “Hij zei: ‘Ik weet dat je problemen hebt met die en die, maar ik ga u helpen.’ Achteraf wist je dat hij dat ook tegen acht anderen zei, maar hij loste het op en het werkte.” Zo ging Van Holsbeeck niet alleen om met het personeel op Neerpede, maar ook met voetballers en makelaars. “Ik ga u helpen”, was ook bij hen een zinsnede die vaak terugkwam. Dat dééd Van Holsbeeck ook vaak, maar altijd met het goed van de club voor ogen.

Gebruikt door Bayat

Toen de eerste interne signalen van een verkoop van de club opdoken, zag zowat iedereen een metamorfose bij Van Holsbeeck. Jean Kindermans werd jarenlang geroemd voor de jeugdwerking van Anderlecht, maar plots kreeg hij Emilio Ferrera boven zich. Scouts zagen hun rapporten in de onderste lade van de clubmanager belanden, het transferbeleid werd nagenoeg helemaal afgestemd op Mogi Bayat, die later zelfs de sleutels van Neerpede in handen kreeg. We herinneren ons hoe een makelaar die eerder behoorlijk wat zaken had gedaan met Anderlecht na 20 minuten alweer terug beneden stond na een bezoek aan Van Holsbeeck. “Ik heb een goeie speler aangeboden, maar Mogi vindt hem niet goed genoeg”, klonk het cynisch.

“Ik kende Herman als een uitstekende clubmanager”, getuigt een andere makelaar. “Hij ontving je in zijn bureau, hij luisterde aandachtig en hij liet je je werk doen. Maar dat veranderde toen Mogi zijn intrede deed, het was een verschil van dag en nacht. Als je een speler ging aanbieden, kreeg je twee dagen later telefoon van Bayat: ‘We gaan dat zus en zo aanpakken.’ Ik weet het wel: Mogi bracht oplossingen voor Pier en Paul, hij heeft geld verdiend voor Anderlecht. Maar hij heeft Van Holsbeeck vooral goed gebruikt. Hoe dat precies in zijn werk ging, weet niemand behalve Herman en Mogi. Maar één ding moet ik wel zeggen: Van Holsbeeck heeft mij nooit oneerbare voorstellen gedaan. Ik nodigde hem wel eens uit voor een etentje, maar Herman zei nooit: ‘Denk bij die transfer ook eens aan mij.’”

Straatvechter

Tegen de achtergrond van een nakende verkoop van de club zette Van Holsbeeck zich volgens insiders ook intern schrap. De manager schakelde Christophe Henrotay in, met wie hij eerder aardig wat transferzaken had gedaan. De manager die woensdag in Monaco opgepakt werd, kwam aandraven met de kandidatuur van de Oezbeekse zakenmagnaat Oesmanov, die de middelen had om Anderlecht over te kopen. De piste Henrotay-Oesmanov bood Van Holsbeeck de garantie op lijfsbehoud binnen Anderlecht. De ‘straatvechter’ — zoals Van Holsbeeck zichzelf graag noemde — stelde alles in het werk om als clubmanager van Anderlecht te overleven. “Herman verloor in die periode zijn liefde voor het spel en voor de club”, getuigt een insider. “Manager van Anderlecht zijn werd voor hem in de eerste plaats een job en dat heeft hem verwrongen. Hij zat meer en meer in zijn eigen leefwereld, hij raakte verstrikt in een web van geld en macht. Op het einde dacht hij vooral nog aan zichzelf.”

Woede

Dat verklaart volgens mensen die het kunnen weten ook de nauwelijks verborgen woede waarmee Van Holsbeeck zich in december 2017 presenteerde bij de voorstelling van Marc Coucke als nieuwe voorzitter van paars-wit. De clubmanager die Anderlecht successen had bezorgd, wist dat zijn rijk over was. De gevolgen van de manoeuvers die daar de laatste jaren op Neerpede aan vooraf gingen, strekken nu mogelijk verder dan Van Holsbeeck wellicht ooit zelf heeft kunnen vermoeden.