Dochter van Patrice Lumumba: “Afrikanen moeten in de geesten dekoloniseren”

"De geschiedenis van Congo beperkt zich niet tot de koloniale periode toen wij door het westen beschouwd werden als die 'arme kleine negertjes'. We hebben net als de rest van Afrika een veel rijkere geschiedenis, die in plaats van dat koloniaal verleden onze identiteit moet bepalen", aldus Lumumba, die Afrika opriep om zijn gemeenschappelijke historische culturele geschiedenis te definiëren en die in de scholen te onderwijzen. "De koloniale conferentie van Berlijn heeft op het einde van de 19de eeuw Afrika op een artificiële wijze in landen verdeeld."

Lumumba gaf enkele voorbeelden waarbij Congo nog steeds onnodig beroep doet op ons land. Zo schakelt ieder die aan landontginning wil doen, ook Congolezen zelf, noodgedwongen Belgische experten in voor het verplichte voorafgaandelijk onderzoek. Ze pleitte ervoor dat Congolezen deze taak zelf in handen nemen. Daarnaast wees ze op het feit dat de handboeken die in het onderwijs gebruikt worden, nog steeds uit ons land komen. "Er is in deze handboeken sprake van voorwerpen zoals een appel en een lift, iets wat schoolkinderen niet kennen. Wij moeten onze eigen boeken schrijven.”

Lumumba had het ook even over haar vader Patrice. Ze noemde het heel belangrijk dat er een tijd geleden in het Brusselse een straat genoemd werd naar hem. "Dit is een erkenning dat hij deel uitmaakt van een gemeenschappelijk verleden tussen België en Congo." Ze wees er overigens op dat de betrokkenheid van Congolezen bij de moord op haar vader nooit volledig opgehelderd werd en dat er in haar land in tegenstelling tot België ook nooit een parlementaire onderzoekscommissie over opgericht werd. Ze betreurde ook dat deze feiten momenteel niet aan bod komen in het onderwijs in haar land. 

Ze vertelde ook dat ze na de moord op haar vader opgegroeid is in een gezin in Egypte. Alhoewel het een moslimfamilie betrof, heeft ze steeds alle mogelijkheden gekregen om christelijk opgevoed te worden. "In het gezin waren we met drie blanke en drie zwarte kinderen, maar allen werden we op dezelfde manier behandeld als zonen en dochters. Ik ben opgegroeid in een zeer tolerante situatie. Dat is zeer belangrijk en ook de richting die ikzelf wil uitgaan", aldus Lumumba.