Door dit feeërieke landschap rijden Gilbert, Van Avermaet, Evenepoel en co op het WK in Yorkshire

Skipton, bocht naar rechts na 31,4 kilometer. Dáár begint het. De renners zullen er wellicht weinig oog voor hebben, maar geef het uwe uitgebreid de kost. Honderd kilometer lang gaat het over één uitgesponnen rollercoaster door het groene, ruige landschap van het Yorkshire Dales National Park, Unesco-werelderfgoed sinds 1989. Het smalle pad — op bepaalde plekken amper één auto breed — kronkelt zich via scherpe bochten langs de typische stapelmuren, kleine stroompjes, honderden schapenweiden en talloze boerderijen en schuren. Af en toe duiken er heuse ‘bunny hops’ op en tijdens onze verkenning liepen er schapen op de weg. We mogen hopen dat ze op de dag van het WK veilig binnen worden gehouden.

De liefst 183,2 kilometer lange aanlooproute bevat ook drie officieel gecatalogeerde hellingen, al is het zeer de vraag of de Cray (3,9 km, 4,3% gemiddeld, maximum 9,1%) — bekend van de openingsetappe van de Tour 2014 —, de Buttertubs (5,7 km, 5,2% gemiddeld, piek van 9,1%) en de Grinton Moor (4 km, 5,3% gemiddeld, maximum 8,9%) in die prille fase van de regenboograce (totaalafstand: 280 km) al voor cruciale afscheiding zullen zorgen. Veel zal afhangen van het weer. De wind krijgt in de open vlakten vrij spel en kan in die zin een (afmattende) rol spelen. Er wordt ook een beetje regen voorspeld. Zonde van de zendtijd, zou het in dat geval zijn. Als de hemelsluizen dan tóch open moeten: doe maar in de zeven lokale ronden van 13,8 kilometer. En bespaar de Dales de treurige aanblik die elk wonder der natuur hier op aarde in druilerige omstandigheden is beschoren.