Wat een start van de topper in Jan Breydel tussen Club en Anderlecht. Iedereen verwachtte een blitzkrieg van de thuisploeg, en die kregen ze ook: Vormer, Dennis en Tau konden alle drie schieten, maar hun pogingen miste richting. En toen waren we nog maar twee minuten bezig. Het moet gezegd, het tactische plannetje van Clement – een 3-5-2 met de snelle Dennis en Tau voorin – werkte.

Maar kijk, plots stond het 0-1. Op een diepe bal ging Amuzu het spurtduel aan met Deli, de Ivoriaan en de uitgekomen Mignolet haakten in elkaar, en Chadli kon de bal simpel in doel deponeren. Maar lang kon paars-wit niet van de voorsprong genieten. Brugge scoorde in haar laatste tien thuisduels tegen de Brusselaars altijd, en deden dat nu ook, nog geen minuut later. Dennis kopte een voorzet op Van Crombrugge, Diatta schoot de herneming via de paal en de rug van Van Crombrugge in doel. Terug naar af voor paars-wit.

Snelle infiltraties

Dat paars-wit, met Trebel in de ploeg en Derrick Luckassen centraal achterin op de plaats van Kompany, wist vervolgens even niet van welk hout pijlen maken. Meer dan eens doken Dennis en Tau in de rug van het Nederlandse centrale duo bij Anderlecht, en tel daar dan nog de infiltraties van Diatta in de rug van Cobbaut bij, dan weet je dat het moeilijk wordt. Van Crombrugge stond wel telkens pal op pogingen van Tau en Mitrovic.

Ondertussen had Boucaut al voor een bizar momentje gezorgd: de 22 spelers stopten met spelen omdat ze dachten dat de ref gefloten had voor buitenspel van Chadli. Vanaken pakte de bal vast, maar het bleek dat het fluitsignaal uit de tribune kwam. Boucaut loste het op met een scheidsrechterbal, die Chadli dan maar sportief over de achterlijn trapte. Voor rust dreigde Club nog via Dennis, die telkens veel te makkelijk in de rug van Sandler en Luckassen dook. Anderlecht daarentegen knutselde niets meer in elkaar dan ietwat als kans kon worden bestempeld. De jonkies – Sardella en Verschaeren op kop – speelden niet op het niveau dat we van hen gewend zijn.

Na rust kwam Anderlecht wat beter in de wedstrijd, maar toch was het Van Crombrugge die opnieuw uitblonk: hij kwam telkens – mét risico – gepast uit de losgebroken Dennis en Tau.

Diatta breekt de ban

Toch was de beste kans op het uur voor Anderlecht: Cobbaut zwiepte de bal in de zestien, Luckassen stond helemaal aan de tweede paal, maar trof de benen van Simon Mignolet. Het leek wel een wake up-call voor de thuisploeg, want wat daarna volgde, was een ware belegering. Tau schoot over, Van Crombrugge stond pal op een bal van Vanaken, maar uiteindelijk was het Diatta die de ban brook: met een schitterende overhoekse trap vloerde hij de Anderlecht-doelman. Zuur voor hem, maar oververdiend voor de thuisploeg.

De thuisfans amuseerden zich ondertussen met enkele leuzes aan het adres van Kompany – negentig minuten lang op de bank. “We zijn op zoek naar Kompany”, klonk het, en het leek alsof die van Anderlecht soms ook op zoek waren naar hun speler/trainer. Doku testte dan nog wel eens Mignolet vanop afstand, maar afgezien van zijn foutje bij de 0-1 speelde die een sterke match. De thuisploeg speelde nog enkele keren met vuur achterin, maar hield al bij al makkelijk stand.

Een verdiende zege voor Club, dat op 1 punt van leider Standard komt - met een match minder gespeeld. Anderlecht daarentegen blijft onderin bengelen, met 5 op 24. Volgende week ontvangt het Waasland-Beveren, een match die we zelfs als degradatieduel kunnen catalogeren. Kompany had zich zijn terugkeer bij Anderlecht wellicht anders voorgesteld.