Maurits Stael werd op 25 september 1911 in Torhout geboren in een gezin met elf kinderen. Zijn ouders waren landbouwers en baatten daarnaast herberg Den Hert uit, nabij het kasteel van Wijnendale. Samen met zijn echtgenote Maria Devooght, met wie hij in 1941 huwde, runde Maurits een tiental jaar een landbouwbedrijf. Maar begin de jaren vijftig zegde het koppel de boerenstiel vaarwel en gingen ze in de Breidelstraat in het Torhoutse centrum van start met een handel in naaimachines. De winkel bestaat trouwens nog steeds maar bevindt zich tegenwoordig in de Zuidstraat en wordt gerund door Dries Stael, de kleinzoon van Maurits. Maria, met wie Maurits vier kinderen kreeg, stierf in 2003 op 92-jarige leeftijd en in 2012 verhuisde Maurits naar het woonzorgcentrum Rusterloo in Beernem.

Wat het geheim is van zijn hoge ouderdom? “Elke dag een glaasje paardenmelk drinken. Vrij duur, maar wel heel gezond”, zei haar daar ooit over. Tegenwoordig is Maurits van niet veel zegs meer. Niet verwonderlijk, gezien zijn hoge leeftijd. Stappen lukt niet meer en ook zijn ogen en oren laten het afweten. Met zijn eeuwige soldatenpet en de vele oorlogsmedailles die hij altijd op zijn jas speldde was Maurits een opvallende figuur in Torhout. De medailles hoorden evenwel hoofdzakelijk toe aan wijlen zijn broer René. Zelf werd Maurits in 1939 gemobiliseerd en nam hij deel aan de Achttiendaagse Veldtocht. “Als oud-strijder van de Tweede Wereldoorlog heeft mijn vader zich altijd hard ingezet voor de herdenking van de oorlog”, zegt zoon Frans Stael (74), die in 1974 de winkel van zijn vader overnam en die in 2016 op zijn beurt overliet aan zoon Dries. “Als fiere Torhoutenaar is hij trouwens nog altijd gedomicilieerd op zijn oude adres in de Nieuwstraat.”

Sinds Gustaaf Leclercq uit De Haan in april 2018 overleed is Maurits Stael de oudste man van het land.