Aznavour, zelf van Armeense origine, begon met het meer dan ooit actuele “Les émigrants” en verontschuldigde zich preventief voor de enkele foutjes die hij tijdens zijn gala-avond zou maken. “Als je 92 lentes telt, zie je niet zo goed meer, hoor je niet zo goed meer en herinner je je teksten niet zo goed meer”, gaf hij met de glimlach toe. Dat de man soms een autocue nodig had, stoorde het publiek echter geenszins. Ze genoten met volle teugen van doorleefde versies van “Sa jeunesse”, “Il faut savoir” en “Parce que”, een van zijn oudste nummers.

Al tijdens het concert probeerden enkele vrouwelijke fans tot bij het podium te geraken met een bloemenruiker of een briefje en na de slotnummers “La bohème” en “Emmenez-moi” was er geen houden meer aan. Een honderdtal mensen baande zich een weg naar voren om Aznavour een laatste keer van nabij uit te wuiven, terwijl de rest van het publiek de nestor van het Franse chanson een passende staande ovatie gaf. De organisatoren hadden het vooraf immers over het vermoedelijk laatste concert van Aznavour op Belgische bodem. Of hij er nu effectief mee zal kappen, blijft echter een vraagteken.