Magnette enige kandidaat om Di Rupo op te volgen als PS-voorzitter

Di Rupo kondigde na zijn aanstelling als Waals minister-president aan dat zijn partij voorzittersverkiezingen zal houden en dat hij daarbij geen kandidaat meer is. In totaal zal Di Rupo bijna twintig jaar aan het hoofd hebben gestaan van de Parti Socialiste.

Paul Magnette, burgemeester van Charleroi en al lang de kroonprins aan de Keizerslaan, heeft zich kandidaat gesteld en zijn kandidatuur is de enige die beantwoord aan het interne partijreglement. Hij wordt over enkele weken dan ook zo goed als zeker voorzitter van de PS. Magnette was al eens waarnemend partijvoorzitter toen Di Rupo premier was.

De 48-jarige Paul Magnette is een politicoloog die zijn actieve politieke carrière pas begon op 36-jarige leeftijd. Daarvoor was hij vooral academicus, gespecialiseerd in Europese politiek. Hij werkte voor de Franstalige universiteit ULB en was ook verbonden aan verschillende buitenlandse universiteiten. Hij maakte deel uit van de Pavia-groep, een denktank van professoren, die onder meer pleitte voor de invoering van een nationale kieskring.

Tijdens zijn studententijd was Magnette lid van de Franstalige jongsocialisten, maar echt actief in de politiek werd hij pas in 2007. PS-voorzitter Di Rupo haalde Magnette toen binnen om orde op zaken te stellen in het door schandalen geteisterde Charleroi, de thuisstad van Magnette. Hij slaagde erin om alle in opspraak geraakte mandatarissen ontslag te laten nemen en onderhandelde een nieuw bestuursakkoord met MR en cdH. Het kostte de PS wel de sjerp, die ze dertig jaar onafgebroken in handen hadden. 

Magnette werd al snel minister, eerst in de Waalse regering, waar hij in 2007 minister van sociale Actie werd. Een half jaar later trad hij toe tot de federale regering, waar hij eerst minister van Energie en later van Overheidsbedrijven werd. Hij voerde onder meer de nucleaire rente in die de uitbaters van afgeschreven kerncentrales moeten betalen en hervormde de spoorwegen.

In 2009 nam Magnette voor het eerst deel aan verkiezingen, met name die voor het Waals Parlement. De PS boekte daarbij wat verlies, maar Magnette zelf haalde een goede score. Bij de federale verkiezingen van 2010 haalde hij 264.000 voorkeurstemmen op de Senaatslijst. De PS boekte toen bijna 9 procent winst. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 haalt Magnette een monsterscore in Charleroi. Met 24.000 voorkeurstemmen deed hij beter dan de in opspraak gekomen PS-burgemeester Jacques Van Gompel zes jaar eerder had gehaald. Ondanks de schandalen boekte de PS onder Magnette maar liefst tien procent winst. Magnette werd burgemeester van Charleroi.

Zijn goede verkiezingsresultaten versterkten de positie van Magnette binnen de PS. Toen voorzitter Elio Di Rupo eind 2011 premier werd, nam eerst nog Thierry Giet de dagelijkse leiding over de partij over. Maar al gauw gaf Giet de fakkel door aan Paul Magnette.

Di Rupo en Magnette stoomden de partij klaar voor de verkiezingen van 2014, waar zowel voor de deelstaatparlementen als voor het federaal en Europees Parlement werd gestemd. Bij die verkiezingen deed vooral de MR het goed in Franstalig België, de PS verloor licht, maar bleef de grootste. In de deelstaten sloot Di Rupo snel een akkoord met het cdH. Paul Magnette werd minister-president van de Waalse gewestregering.

In die positie werd Magnette in 2016 even internationaal bekend door zijn strijd tegen CETA, het handelsverdrag tussen de EU en Canada. Een jaar later viel de Waalse regering nadat het cdH de stekker uit de coalitie met de PS trok, vanwege nieuwe schandalen in Luik (Publifin) en Brussel (Samusocial). Magnette keerde terug naar het stadhuis van Charleroi. Bij de lokale verkiezingen van 2018 haalde hij het hoogste aantal voorkeurstemmen van Wallonië en kon hij zijn sjerp behouden.

Bij de verkiezingen van 2019 was Magnette Europees lijsttrekker, al gaf hij vooraf al aan dat hij niet zou zetelen. Na de verkiezingen voerde hij mee de onderhandelingen in Wallonië en op federaal vlak. Waar Di Rupo onderhandelingen met de N-VA niet uitsloot, gaf Magnette al vaker aan dat hij niet ziet hoe de programma’s van PS en N-VA verzoend zouden kunnen worden.