Al wie niet zwaait, zwaait (voorlopig) niet af
Bovenstaande foto dateert van tijdens de G7-top in juni 2015. Onderstaande foto is nog een pak recenter, met dezelfde hoofdrolspelers eind april dit jaar. De Amerikaanse president Barack Obama was toen op bezoek in Duitsland. In de stad Hannover hield hij een minitop met enkele Europese leiders om er te spreken over handel en internationale veiligheid. Vier van de vijf leiders zijn intussen (zo goed als) uitgerangeerd.
David Cameron was ten tijde van de foto nog de premier van het Verenigd Koninkrijk. Twee maanden later vond in het Verenigd Koninkrijk echter het brexit-referendum plaats. De Britten kozen ervoor om uit de Europese Unie te stappen, een nederlaag voor Cameron. Nog op dezelfde dag dat de resultaten van het referendum bekendgemaakt werden, kondigde de Britse premier zijn ontslag aan. Hij werd vervangen door Theresa May.
François Hollande blijft dan wel nog tot mei volgend jaar president van Frankrijk, maar ook zijn dagen zijn geteld. Vorige vrijdag kondigde hij aan geen kandidaat te zullen zijn bij de Franse presidentsverkiezingen volgend jaar. De minst populaire president van de Vijfde Republiek is de eerste Franse president in bijna een halve eeuw die geen kandidaat is om zichzelf op te volgen.
Ook Barack Obama is stilaan uitgezongen, nog een goede maand te gaan. Een verrassing is dat natuurlijk niet, want de Amerikaanse president was al toe aan zijn tweede ambtstermijn. De verrassing kwam er wel vorige maand, toen de Republikeinse kandidaat Donald Trump de Democratische Hillary Clinton versloeg bij de presidentsverkiezingen. Met Clinton in het Witte Huis konden we verwachten dat ze het politieke pad van Obama verder ging bewandelen, van Trump is dat hoegenaamd niet het geval.
De Italiaanse premier Matteo Renzi koppelde zijn politieke lot aan de uitslag van het referendum over de hervorming van de politieke instellingen in Italië. Renzi heeft gegokt, en verloren. De Italiaanse regeringsleider neemt de volledige verantwoordelijkheid voor de nederlaag op zich, en kondigde zijn ontslag aan. Renzi was 2,5 jaar eerste minister van de laars, toch een van de belangrijkste economieën van Europa.
Angela Merkel ten slotte is de enige die nog écht aan het roer van haar land staat. Volgend jaar zijn het wel verkiezingen in Duitsland, maar Merkel kondigde al aan dat ze voor een vierde termijn als bondskanselier wil gaan, als rots in een steeds woeligere branding. Ze leidt onze oosterburen al sinds 2005. En hoewel haar vluchtelingenbeleid met vaak snoeiharde kritiek krijgt af te rekenen, tonen de cijfers aan dat er op dit moment geen enkele reden is om te denken dat Merkel uit het Bundeskanzleramt vliegt volgend jaar.
