Tijdens de eerste twee jaar kwamen er 105.000 jobs bij, waarvan er iets meer dan 60.000 in de privé werden gecreëerd. Dat is geen onbelangrijke vaststelling. In het verleden kwamen er ook wel jobs bij, maar vooral in de brede overheidssector (administratie, onderwijs, zorg) terwijl het aantal jobs in de privé de neiging had om te dalen. Men kan hier dus spreken van een behoorlijk resultaat… dat men meteen ook weer kan relativeren omdat in zowat alle EU-landen er tewerkstelling bijkwam. In verhouding zelfs meer dan in ons land. Toch vinden we dat de regering qua tewerkstelling geslaagd is. Het probleem is immers dat de regering dit niet alleen in de hand heeft. Er is ook een mentaliteitsomslag nodig bij de bevolking. Het aanhoudende verzet tegen de beperking van vervroegd pensioen en brugpensioen en het optrekken van de pensioenleeftijd staat als bewijs. Een ander bewijs is dat die ingrepen, en die in de werkloosheid, leidden tot meeruitgaven in de ziekte- en invaliditeitsverzekering. Hier dringen zich nieuwe maatregelen op. Daarna zal het resultaat nog beter zijn.

De regering heeft daar trouwens alle belang bij wil ze in 2019 met iets tastbaars naar de kiezer kunnen trekken. Met de sanering van de overheidsfinanciën zal dat niet lukken. Omdat de vooropgestelde besparingen niet of slechts gedeeltelijk worden gerealiseerd. En omdat de inkomsten lager uitvallen dan eerst geraamd. Vooral minister van Financiën Johan Van Overtveldt wordt daar op aangesproken. Terecht, hij is de eindverantwoordelijke. Het neemt niet weg dat men zich hier ook de vraag mag en moet stellen naar de werking van de federale overheidsdienst Financiën. Zij levert de basiscijfers waarmee de minister moet werken. Hoe dan ook, de begroting is een ramp. De te leveren inspanning om het begrotingsevenwicht te bereiken in 2018 is groter dan de al geleverde inspanning. De voorbije twee jaar kon het niet. Men moet al van Mars zijn om te geloven dat het nu in de aanloop naar eerst gemeenteraadsverkiezingen en daarna parlementsverkiezingen wel kan. Dat is des te pijnlijker voor een regering die ging bewijzen dat het zonder socialisten wel kon.